Ο Πολύκαρπος Γεωργιάδης για τη σύλληψή του και τα ευρήματα του Κουκακίου

Αναδημοσιεύουμε από το AthensIndymedia

Στις 23 Σεπτεμβρίου μετά από «ανώνυμο» τηλεφώνημα η “αντι”τρομοκρατική προχώρησε στη σύλληψή μου και στην έρευνα αποθήκης που νοίκιαζα στο Κουκάκι, εντός της οποίας βρέθηκε ποσότητα εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και σφαιρών. Στη συνέχεια προφυλακίστηκα με διογκωμένο κατηγορητήριο, αφού τα πλημμελήματα της απλής κατοχής εκρηκτικών και πυρομαχικών αναβαθμίστηκαν χωρίς το παραμικρό στοιχείο στο κακούργημα της «παράνομης κατοχής εκρηκτικών υλών για διάπραξη κακουργήματος». Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με το «ποινικό» σκέλος της υπόθεσης, πριν μπούμε στην πολιτική της ουσία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η “αντι”τρομοκρατική χρησιμοποιεί τη μέθοδο του «ανώνυμου» τηλεφωνήματος για να θέσει αγωνιστές και αγωνίστριες στο στόχαστρο της καταστολής, να προχωρήσει σε έρευνες και να εξασφαλίσει την προφυλάκισή τους με θολά ή ανύπαρκτα στοιχεία. Η “αντι”τρομοκρατική έχει στήσει μια ολόκληρη φάμπρικα «ανώνυμων» τηλεφωνημάτων και όλος τυχαίος είναι η μοναδική υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. που δε διαθέτει αναγνώριση κλήσεων, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο πεδίο αυθαιρεσίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποτίθεται πως «άγνωστος άντρας» τηλεφώνησε στο 1014, κατονομάζοντας εμένα και τον σύντροφο Μ.Τ., λέγοντας πως κρύβουμε όπλα και εκρηκτικά σε αποθήκη στο Κουκάκι με σκοπό να τα χρησιμοποιήσουμε σε «τρομοκρατική ενέργεια». Όπως προέκυψε, όμως, δεν ήταν κάποιου είδους παράνομη «γιάφκα», αλλά μια νόμιμα νοικιασμένη αποθήκη βιβλίων. Όπως επίσης, αποδείχτηκε ότι ο σύντροφος Μ.Τ. δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την αποθήκη και με τα όσα βρέθηκαν εκεί. Σκοπός της ενοικίασης της αποθήκης ήταν το στοκάρισμα παλαιότερων βιβλίων των εκδόσεων «Ασύμμετρη Απειλή». Πράγματι, ανάμεσα στα βιβλία βρέθηκε και σακ βουαγιάζ με εκρηκτική ύλη και μια κούτα με σφαίρες και πυροκροτητές. Από την πρώτη στιγμή ήμουν σαφέστατος σχετικά με την προέλευσή τους: ήταν υλικό το οποίο δεν είχε βρεθεί από τις αστυνομικές έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2008, μετά την απαγωγή του προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων βορείου Ελλάδος, Γ. Μυλωνά. Το υλικό αυτό ήταν θαμμένο σε χώρο στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και όταν ξεκίνησαν στην περιοχή οικοδομικές εργασίες, το μετέφερα τμηματικά στην Αθήνα τρία χρόνια μετά την αποφυλάκισή μου για λόγους ασφαλείας. Το αποθήκευσα σε χώρους νόμιμης ιδιοκτησίας μου και κανένας άλλος πέρα από εμένα δεν είχε γνώση της ύπαρξής του ή πρόσβαση σε αυτό.

Πουθενά στη δικογραφία που σχημάτισε η “αντι”τρομοκρατική δεν προκύπτει η παραμικρή ένδειξη «διάθεσης σε τρίτους με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος». Η διόγκωση του κατηγορητηρίου από πλημμεληματικού σε κακουργηματικού βαθμού προέκυψε από ακροβασίες φθηνού εντυπωσιασμού της “αντι”τρομοκρατικής ώστε να εξασφαλιστεί η προφυλάκισή μου. Με κουτοπόνηρες λεκτικές διατυπώσεις η εν λόγω υπηρεσία προσπάθησε (και πέτυχε εν τέλει) να δημιουργήσει επιβαρυντικό κλίμα για να καλύψει την έλλειψη πραγματικών στοιχείων. Για να μην κουράσω, θα ήθελα εδώ θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα. Αναφέρει η “αντι”τρομοκρατική πως η συνδεσμολογία που βρέθηκε στην κατοχή μου μοιάζει σε ένα μέρος της με συνδεσμολογία που χρησιμοποίησε η Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών σε απόπειρα βομβιστικής επίθεσης εναντίον του Υπουργείου Εργασίας. Τι σημαίνει, όμως, πως δύο συνδεσμολογίες μοιάζουν σε ένα μέρος τους; Απλούστατα, πως δεν είναι ίδιες, δεν ταυτίζονται! Αντί, όμως, η “αντι”τρομοκρατική να αναφέρει την ανομοιότητα και τη μη ταύτιση των δύο συνδεσμολογιών επέλεξε την παραπάνω κουτοπόνηρη λεκτική διατύπωση, απλά και μόνο για να δημιουργήσει εντυπώσεις και επιβαρυντικό κλίμα. Το αποκορύφωμα, όμως, της απελπισμένης απόπειρας για ακόμα μεγαλύτερη διόγκωση της υπόθεσης είναι το παπατζηλίκι με το pdf της ανάληψης ευθύνης για την επίθεση στα γραφεία του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων. Εκεί, οι Κλουζώ της “αντι”τρομοκρατικής γελοιοποιήθηκαν εντελώς καθώς, όχι μόνο παρουσίασαν ένα έγγραφο pdf κατεβασμένο από το διαδίκτυο ως «πρωτότυπη προκήρυξη», αλλά επιπλέον είναι υπόλογοι να εξηγήσουν τον τρόπο με τον οποίο έφτασε αυτό το pdf σε συγκεκριμένα ΜΜΕ, πριν τη δημοσίευση στο Indymedia…

Κλείνω το πρώτο μέρος αυτού του κειμένου με μια σύντομη αναφορά σχετικά με τις συνθήκες της σύλληψής μου. Ακόμα και σε αυτό το σημείο η “αντι”τρομοκρατική ψεύδεται, γεγονός που είναι ενδεικτικό για το πλαίσιο αυθαιρεσίας μέσα στο οποίο λειτουργεί. Ενώ, λοιπόν, υποστηρίζει πως με συνέλαβαν στις 18:10 την ώρα που έβγαινα από την αποθήκη, στην πραγματικότητα η σύλληψή μου έγινε στις 19:20 έξω από μαγαζί της περιοχής που είχα πάει για φαγητό (γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την κατάθεση της ιδιοκτήτριας της αποθήκης). Γι’ αυτό άλλωστε και η “αντι”τρομοκρατική πέφτει σε αντιφάσεις: ο αστυνόμος Β’ Δ. Παπαδημητρίου, καταθέτει πως η σωματική έρευνα και καταγραφή των κατασχεθέντων στη ΓΑΔΑ είχε ολοκληρωθεί σε υπεράνθρωπο χρόνο dt στις 18:45 (δηλαδή σε 35 μόλις λεπτά από την επιχείρηση σύλληψης στο Κουκάκι), ενώ ο πιο ειλικρινής υπαστυνόμος Β’ Ν. Μπατσούλης, αναφέρει πως η σωματική έρευνα ξεκίνησε στις 20:50 και ολοκληρώθηκε στις 21:00…

Η βαθύτερη ουσία της υπόθεσης, όμως, δεν είναι «ποινική» αλλά πολιτική. Οι αυθαιρεσίες και οι αντιφάσεις της “αντι”τρομοκρατικής είναι μονάχα το κέλυφος. Από τον Ιούλιο του 2019 και την αντικατάσταση της σοσιαλδημοκρατικής/ακροδεξιάς συνδιαχείρισης της κρατικής εξουσίας από τη νεοφιλελεύθερη/ακροδεξιά, στον πυρήνα της κρατικής πολιτικής βρίσκεται το δόγμα Νόμος και Τάξη και το ανελέητο κατασταλτικό πογκρόμ εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» (σε συνδυασμό, βέβαια, με την έξαρση του εθνικισμού και του ρατσισμού, στο πλαίσιο της «εθνικής» γραμμής που έχει χαράξει σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος, από την ακροδεξιά μέχρι την αριστερά του κεφαλαίου). Από την καταστολή προσφυγικών και αναρχικών καταλήψεων μέχρι την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Από τα αντιμεταναστευτικά πογκρόμ μέχρι το φασιστικό μέτρο της απαγόρευσης διαδηλώσεων. Από την αστυνομική κτηνωδία μέχρι την απαγόρευση του δικαιώματος της απεργίας. Η λίστα δεν έχει τέλος για να περιγράψει την καταιγιστική κατασταλτική επέλαση του αστικού κράτους, καθώς μετά από τη δεκαετία συνεχούς και βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης της «μνημονιακής περιόδου», ξεκινά ένας νέος κύκλος κρίσης (ως φυσική συνέχεια της κρίσης του 2008) και συνακόλουθα ανοίγει ένας καινούριος κύκλος επίθεσης σε όσες εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις έχουν απομείνει.

Το ξέσπασμα της πανδημίας (ως συγκυριακό σημείο έκρηξης της αναπόφευκτης καπιταλιστικής κρίσης) κάνει ακόμα πιο έντονο το αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης επέλασης: σε ολόκληρο τον κόσμο είναι οι φτωχοί αυτοί που πεθαίνουν στους δρόμους και στα γκέτο, ενώ την ίδια στιγμή τα κράτη υπερεξοπλίζονται και οξύνουν τους αστικούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Η Ελλάδα, φυσικά, δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση. Μετά από μια δεκαετία συνεχούς ύφεσης και εφαρμογής της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής, τα βάρη της νέας κρίσης θα κληθούν πάλι να τα σηκώσουν οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι. Λεφτά υπάρχουν για την πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους, αλλά δεν υπάρχει σάλιο για τις βασικές κοινωνικές ανάγκες. Λεφτά υπάρχουν για να χτιστεί ένα σύγχρονο αστυνομικό κράτος, αλλά δεν υπάρχει σάλιο για ένα αξιοπρεπές σύστημα δημόσιας υγείας. Λεφτά υπάρχουν για να μπουκώσουν τα ΜΜΕ, αλλά δεν υπάρχει σάλιο για να βρεθούν αίθουσες ώστε να μη συνωστίζονται οι μαθητές σε σχολικές αίθουσες – κλουβιά. Η κοινωνική πλειοψηφία βυθίζεται ακόμα περισσότερο στη μιζέρια, ώστε να διασωθεί για ακόμα μια φορά το κεφάλαιο. Το μέλλον που επιφυλάσσεται στη νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στις ουρές των ανέργων, στην εντατικοποιημένη εργασία για ψίχουλα και στα στρατόπεδα, όπου εκπαιδεύεται για να μετατραπεί σε κρέας για τα κανόνια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Και αφού το αστικό κράτος αδυνατεί να διαχειριστεί την πολύπλευρη καπιταλιστική κρίση (υγειονομική, οικονομική, κοινωνική, επισιτιστική κλπ) αρπάζει το μαστίγιο. Επιτίθεται με λύσσα εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, εναντίον όσων αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο στη βία, όσων αντιστέκονται απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα. Θέλει να εξοντώσει κάθε φωνή που αποδομεί το θεσμικό μονόλογο για «εθνική ενότητα» και καπιταλιστική «ανάπτυξη».

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, στοχοποιήθηκε η συλλογικότητα Ταξική Αντεπίθεση, στην οποία συμμετέχω από το 2014, ως «πολιτική οργάνωση-βιτρίνα» που στην πραγματικότητα είναι «δεξαμενή τρομοκρατών». Πρώτα από όλα, αν θέλουν να βρουν τις δεξαμενές των πραγματικών τρομοκρατών ας ψάξουν καλύτερα στα σαλόνια που συχνάζουν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι εργολάβοι και το πολιτικό τους προσωπικό. Η Ταξική Αντεπίθεση είναι μια συλλογικότητα που στα 6 χρόνια παρουσίας της έχει κάνει πλήθος εκδηλώσεων, έχει στήσει δομές ταξικής αλληλεγγύης, έχει προχωρήσει σε πολιτικές παρεμβάσεις σε όλα τα πεδία του κοινωνικού αγώνα και της ταξικής πάλης: στη δημιουργία αντιιμπεριαλιστικού/ αντιπολεμικού κινήματος, στη διεθνιστική αλληλεγγύη, στη στήριξη εργατικών αγώνων, στον μαχητικό αντιφασισμό, σε αγώνες ενάντια στην κρατική καταστολή, σε περιβαλλοντικούς αγώνες, στο πλευρό των κολασμένων στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών. Με τις μικρές μας δυνάμεις προσπαθήσαμε να συγκρουστούμε με τις κεντρικές στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κεφαλαίου και του κράτους του: την πρόσδεση στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, τις απόπειρες γεωστρατηγικής αναβάθμισης με τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο-προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και τεράστια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, τη στρατηγική συμμαχία με τα δολοφονικά καθεστώτα του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Μέσα από την πολύπλευρη πολιτική της δραστηριότητα, η Ταξική Αντεπίθεση, έζησε πολλές φορές στο πετσί της την εκδικητική μανία των κατασταλτικών μηχανισμών: τοποθέτηση μικροκάμερας παρακολούθησης έξω από τον πολιτικό της χώρο, παρακολούθηση μελών της αλλά και άλλων συντρόφων με συσκευές γεωεντοπισμού (και ενώ θρασύτατα ο υπουργός καταστολής Μ. Χρυσοχοΐδης βγήκε πρόσφατα να δηλώσει αμέσως μετά το νέο φιάσκο σχετικά με την εξαφάνιση του ναζιστή Χ. Παππά ότι οι παρακολουθήσεις πολιτών είναι παράνομες), παρενοχλήσεις και τραμπουκισμοί εναντίον μελών της από μπάτσους, προσαγωγές και συλλήψεις.

Καμία έκπληξη, λοιπόν, δεν πρέπει να προκαλεί η νέα αυτή στοχοποίηση με δήθεν «ανώνυμο» τηλεφώνημα. Τελικό αποτέλεσμα ήταν η εξασφάλιση της προφυλάκισής μου με διογκωμένο κατηγορητήριο, καθώς το μοναδικό κριτήριο της ποινικής αναβάθμισης της υπόθεσης από πλημμεληματικού βαθμού σε κακουργηματικό, είναι η πολιτική μου τοποθέτηση και δράση. Άδικα, όμως, προσπαθούν να «τελειώσουν» (όπως είχαν προαναγγείλει) όσους υψώνουν οδοφράγματα αντίστασης στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γιατί τα όπλα της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας δεν παραδίδονται. Και όπως έλεγε κι ο αδερφός μας Χρήστος Πολίτης: ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ, ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ.

Υ.Γ. Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση μέσω των ΜΜΕ έχει ξεκινήσει μια επικοινωνιακή εκστρατεία, στην οποία οι φυλακές παρουσιάζονται ως τόποι αναψυχής με κελιά πολυτελείας. Στόχος είναι η δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου στις φυλακές με την κατάργηση διακαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα. Η πραγματικότητα, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Χιλιάδες άνθρωποι αποθηκεύονται κάτω από τρισάθλιες συνθήκες κράτησης. Εν μέσω πανδημίας δεν έχει υπάρξει ούτε ένα στοιχειώδες υγειονομικό μέτρο καταπολέμησής της, πέρα από κατασταλτικά μέτρα, όπως το κόψιμο των αδειών και των επισκεπτηρίων. Κι ενώ μέχρι και δικτατορικά ή απολυταρχικά καθεστώτα έχουν προχωρήσει σε αποσυμφόρηση φυλακών, το ελληνικό κράτος επιμένει να γεμίζει ασφυκτικά τα «σωφρονιστικά καταστήματα». Αποκλειστικοί υπεύθυνοι για οποιοδήποτε αποτέλεσμα της δολοφονικής αυτής πολιτικής στα κολαστήρια των ελληνικών φυλακών θα είναι οι δήμιοι της κυβέρνησης, με πρώτους τον αμερικανοτσολιά υπουργό καταστολής Μ. Χρυσοχοΐδη και το γκαντέμη πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη…

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

Φυλακές Λάρισας