Στον «χορό του θανάτου» με διακύβευμα Αιγαίο και Θράκη!!!

Τον Μάιο του 1988, υπό το πνεύμα του Νταβός (όπως είχε εκφραστεί αυτό στη συνάντηση Παπανδρέου-Οζάλ στο τέλος του πρώτου μήνα του χρόνου), υπογράφηκε στη Βουλιαγμένη η συμφωνία Παπούλια-Γιλμάζ για ”απαγόρευση ασκήσεων και στρατιωτικών δραστηριοτήτων εν μέσω θέρους και θρησκευτικών εορτών”.

Η συμφωνία εκείνη, που ίσχυσε εν πολλοίς για αρκετά χρόνια μετά την υπογραφή της, καταστρατηγήθηκε βάναυσα την τελευταία πενταετία με επίταση την περίοδο που διανύουμε, όπου έχουν καταπατηθεί άρδην όλα τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) που υπέγραψε η Ελλάδα με την Τουρκία.

Και το ”άρδην” δεν είναι καθ’ υπερβολήν και εντυπωσιασμό, αφού την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου έφτασε ως το Σούνιο τουρκικό υποβρύχιο, ενώ απ’ τις 10 Αυγούστου μέχρι σήμερα παρήλαυνε ανενόχλητο το σεισμογραφικό Oruc Reis (με συνοδεία δέκα πολεμικών πλοίων) στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπου και παρέμεινε μέχρι πρότινος με απλωμένα τα καλώδια ηχοβολισμού.

Οι συντεταγμένες που όρισε με παράνομες Navtex ο παράκτιος σταθμός της Αττάλειας βρίσκονταν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων τα οποία παραβίασε το εν λόγω ερευνητικό αφού καταπάτησε προηγουμένως την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, για να αλλάξει ρότα μετά κατευθυνόμενο στον θαλάσσιο χώρο νότια του συμπλέγματος της Μεγίστης/Καστελορίζου, απ’ όπου επέστρεψε χθες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να επανέλθει και πάλι σήμερα (17/08/’20) στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Με τα δεδομένα αυτά της τουρκικής επιθετικότητας, έχει αναθεωρηθεί ασφαλώς κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Και αυτή η αναθεώρηση, σε συνδυασμό με την επανάκαμψη της πανδημίας του covid 19, οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση σε τραγικό αδιέξοδο καθώς έμαθε να αντιμετωπίζει επικοινωνιακά μέχρι τώρα τις απειλές της Τουρκίας, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να γίνει παρακολούθημα των κινήσεων του Τούρκου Προέδρου, ο οποίος – επωφελούμενος απ’ την διεθνή απάθεια και ”ακινησία” – παίζει την Ελλάδα μονότερμα κινούμενος σε πολλά ταμπλό γεωστρατηγικής, που τον διευκολύνουν να αλωνίζει στο Αιγαίο γκριζάροντας δια του Oruc Reis την θαλάσσια περιοχή μεταξύ 28ου και 32ου μεσημβρινού με τη σιγουριά του μεγάλου παίκτη Περιφερειακής δύναμης της Ανατολικής Μεσογείου.

Το κακό είναι ότι στην κρίσιμη αυτή συγκυρία οι εταίροι μας στην ΕΕ (με προεξάρχουσα την φιλότουρκη Γερμανία) πιέζουν τύποις τον Ερντογάν να σταματήσει τις προκλήσεις απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ παρασκηνιακά πιέζουν εμάς να καθίσουμε μαζί του σε Τραπέζι διαπραγματεύσεων.

Κι αυτό τη στιγμή που εκείνος: 1. Έχει θέσει ως διακύβευμα την αναθεώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο σύνολό τους 2. Δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος, 3. Υποστηρίζει ότι τα νησιά μας δεν έχουν ΑΟΖ, 4. Υποστηρίζει ότι η Συνθήκη της Λωζάνης πρέπει να αναθεωρηθεί σε βάρος μας, γιατί περιορίζει την Τουρκία στην ηπειρωτική χώρα 5. Διατείνεται ότι πρέπει να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς στη Θράκη, γιατί αδικεί τους μουσουλμάνους Μειονοτικούς.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι – σύμφωνα με το ΚΥΠΕ (κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων) – στην έκτακτη τηλεδιάσκεψη των ΥΠΕΞ της ΕΕ (12/08/’20) – έξι από τις 27 χώρες της ΕΕ (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Μάλτα) έθεσαν βέτο στην κοινή ευρωπαϊκή δήλωση καταδίκης της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να μη βγει κοινό ανακοινωθέν, αλλά ένα κείμενο συμπερασμάτων.

Οποία ειρωνεία και υποτίμηση για την Ελλάδα και την κυβέρνησή της που είχε κυκλοφορήσει (δια του Δένδια) προσχέδιο στο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ της ΕΕ με το οποίο ζητούσε να καταδικαστεί η Τουρκία με επιβολή κυρώσεων και τερματισμό των ερευνών της στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ενώ προσπάθησε να εκμαιεύσει τα εύσημα για τη συμφωνία διευθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου…

Σε κάθε περίπτωση βέβαια όλα αυτά τα σκέπασε γρήγορα η κυβερνητική προπαγάνδα που πρόβαλε τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο Ελλάδας-Γαλλίας (όπου ”συμμετείχαν τo γαλλικό ελικοπτεροφόρο FS «Tonnerre» και η φρεγάτα FS «La Fayette», μαζί με γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη και τέσσερις ελληνικές φρεγάτες”) στην ίδια περιοχή που είχε δεσμεύσει η Άγκυρα για να καταπλεύσει παράνομα το Oruc Reis.

Ας σημειωθεί ότι τα φιλικά της κυβέρνησης Μέσα έδωσαν μεγάλη διάσταση σ’ αυτό το γεγονός για ευνόητους λόγους, ενώ για τους ίδιους λόγους αποσιώπησαν τον χαιρετισμό του Μακρόν στην γερμανική πρόταση να οργανώσει διάλογο Ελλάδας-Τουρκίας (”Είναι σημαντικό να επιλυθούν οι τρέχουσες διαφορές. Είναι ανάγκη, ένας βαθύτερος διάλογος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας”)…

Κατόπιν όλων αυτών, φυσικά, θέριεψε το θράσος του Ερντογάν, ο οποίος κλιμακώνει την ένταση με τη χώρα μας προβαίνοντας σε νέες επιθετικές δηλώσεις. Έτσι, επ’ ευκαιρία της εκδήλωσης για την 19η επέτειο του κόμματός του (AKP: ”Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης”), είπε σε μια αποστροφή της ομιλίας του προειδοποιητικά προς εμάς (”Και σήμερα είπαμε μην τυχόν επιτεθείτε στο Oruc Reis, αλλιώς θα πληρώσετε βαρύ τίμημα. Και πήρανε την πρώτη απάντηση‘‘).

Ενώ παραποίησε την αλήθεια για το ”Λήμνος”, με αντιστροφή της πραγματικότητας, δεδομένου ότι η φρεγάτα μας δεν ήταν αυτή που έπαθε ζημιές μετά από σύγκρουση με το ”Kemal Reis”, αλλά το τουρκικό πλοίο, το οποίο και αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Μεσόγειο, ενώ η φρεγάτα μας ”Λήμνος” πήρε κανονικά μέρος στην ελληνογαλλική αεροναυτική άσκηση στα ανατολικά της.

Παρ’ όλα αυτά η κατάσταση έχει βαρύνει για μας, αφού μας καλούν στην ουσία οι ”φίλοι” και ”σύμμαχοί” μας να κάνουμε διάλογο με τους Τούρκους από μηδενική βάση, για να μοιραστούμε 50-50 τα κυριαρχικά δικαιώματά μας στο Αιγαίο.

Αυτό και μόνο έχει αγριέψει πολύ την ελληνική κοινωνία, που τρέμει την υποστολή της σημαίας του Αιγαιακού ελληνισμού περισσότερο απ’ τον θανατηφόρο κορονοϊό και την εκτίναξη της ύφεσης στο 10,3% λόγω της οικονομικής δυσπραγίας.

Της δυσπραγίας την οποία γιγάντωσαν ο covid και η ελληνοτουρκική κρίση και που είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί με την πρόταση Πισσαρίδη, ακόμα κι αν ιδιωτικοποιηθούν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και εκχωρηθεί μέρος των ταμειακών διαθεσίμων που προορίζονται για τους Έλληνες συνταξιούχους (αναδρομικά).

Πέρα απ’ αυτό, τα διαθέσιμα εισοδήματα των νοικοκυριών αναμένεται να συρρικνωθούν έτι περαιτέρω καθώς είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για την κυριαρχία μας στο Αιγαίο η εξοπλιστική αναβάθμιση του Ναυτικού και της Αεροπορίας μας.

Η διαρκής ένταση και τα κλιμακούμενα γεγονότα κατά την περίοδο ρευστότητας που διανύουμε θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε συγκρουσιακές καταστάσεις τις οποίες πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων αρχής γενομένης από τη Θράκη.

Τη Θράκη που βρίσκεται συχνά πυκνά στις τελευταίες αναφορές του Ταγίπ Ερντογάν μαζί με άλλα μηνύματα προειδοποίησης εναντίον μας, το τελευταίο από τα οποία μετέδωσε ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος.

Σύμφωνα με όσα μετέδωσε λοιπόν ο εν λόγω δημοσιογράφος, ο Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε σε ομιλία του την Ελλάδα ότι ”ασκεί κρατική τρομοκρατία σε βάρος των τζαμιών και των σχολείων της τουρκικής μειονότητας που δέχονται επιθέσεις” (αφορμή από μεμονωμένο περιστατικό λιθοβολισμού, που ερμηνεύτηκε απ’ τις ελληνικές Αρχές ως αντίδραση στην ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας).

Και, επιπλέον, την κατηγόρησε ότι ”κρατά κλειστά στη Θράκη τζαμιά και μειονοτικά σχολεία”, κάτι εντελώς ανυπόστατο που εντάσσεται στην διακινούμενη συστηματικά τουρκική προπαγάνδα του Προξενείου Κομοτηνής, με την σύμπραξη των τουρκόψυχων Ελλήνων πολιτών οι οποίοι εκπροσωπούν τους ”Γκρίζους Λύκους” της μουσουλμανικής Μειονότητας.

Γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους πιθανής τουρκικής προβοκάτσιας, όπως είχα προειδοποιήσει σε προηγούμενα άρθρα μου, μια και οι ακραίοι της περιοχής χρησιμοποιούνται επί μονίμου βάσεως από την Άγκυρα σαν υποχείρια της επεκτατικής πολιτικής της σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στη Δυτική Θράκη.

Τα παιχνίδια αυτονομίας όμως που υποβόσκουν εκεί, γίνονται στο Αιγαίο παιχνίδια πολέμου με θέατρο ”σύγκρουσης” τον θαλάσσιο χώρο μεταξύ 29ου και 30ου μεσημβρινού, ο οποίος τείνει να γκριζοποιηθεί αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση καταστρατήγησης των δικαιωμάτων μας υπό την απειλή βίας, με την κυβέρνηση να έχει χάσει την μπάλα και – για αντιπερισπασμό – να κυνηγάει να πιάσει τον… κορονοϊό.

Για γέλια και για κλάματα δηλαδή η υπόθεση, που μπορεί όμως να καταλήξει σε τραγωδία για μας, αν λάβουμε υπόψη μας ότι το διεκδικούμενο από την Τουρκία τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νότια του Καστελόριζου και ανατολικά της γραμμής ”Κρήτη – Κάρπαθος-Ρόδος” έγινε ξαφνικά ο αδύναμος κρίκος μας γιατί έμεινε ακάλυπτο απ’ την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.

Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν φροντίσει η Ελλάδα να κινηθεί γρήγορα στην κατεύθυνση μιας συμπληρωματικής συμφωνίας με την Αίγυπτο (που έδωσε ήδη μηδενική επήρεια στο Καστελόριζο…), τότε θα το πράξει αντ’ αυτής η Τουρκία.

Η οποία Τουρκία, απ’ το μένος της να εκπληρώσει τον ”MisakiMilli” (τουρκικό εθνικό όρκο του 1920 για ανασύσταση της παλιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας, σαν απάντηση στη Συνθήκη των Σεβρών και της Μεγάλης Ελλάδας), είναι ικανή να επιλέξει τη σύγκρουση για να πετύχει την γεωπολιτικής προβολή του νεο-οθωμανικού ιδεολογήματος της ”Γαλάζιας Πατρίδας”.

Είναι ικανή να παίξει το χαρτί του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και των Τούρκων Εθνικιστών ενόψει των εκλογών του 2023 και δεδομένων των αρνητικών εκτιμήσεων για την τουρκική Οικονομία, που κατρακυλά παρασυρμένη απ’ την τουριστική ανομβρία και τη στρατηγική της έντασης και του εθνικοϊσλαμιστικού σοκ στην οποία υποβάλλει την Τουρκία ο Πρόεδρός της.

Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, που – για χάρη της μεγαλοϊδεατικής πολιτικής του – είναι διατεθειμένος να παρασύρει σ’ έναν χορό θανάτου” την Ελλάδα με δέλεαρ (και δικό μας διακύβευμα) τη Θράκη και το Αιγαίο των οποίων οι ενεργειακοί πόροι θα απογειώσουν – όπως πιστεύει – την τουρκική γεωοικονομία.

Είναι ο ίδιος ”χορός του θανάτου” στον οποίο επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες – κατά το αμερικανικό Associated Press – τα πλοία του ελληνικού και τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, που έχουν εμπλακεί σε μια ”ακροσφαλή” (επισφαλή) διπλωματία με αφορμή τον περίπλου στην ελληνικά νερά του… ”πειρατικού”* ερευνητικού Oruc Reis…

* Το αποκαλώ υπαινικτικά ”πειρατικό”, με αφορμή το γεγονός ότι πήρε το όνομά του από τον Ορούτς Ρέις Μπαρμπαρός (1474–1518), τον ελληνο-αλβανικής καταγωγής μπέη του Αλγερίου και Μπεηλέρμπεη της Δυτικής Μεσογείου, ο οποίος ήταν αδελφός του φοβερού πειρατή και πολέμαρχου της εποχής εκείνηςΧαϊρεντίν Μπαρμπαρός.

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

πηγή:antinews.gr