Συμφωνεί ο λαλίστατος κύριος Πάιατ με την έκθεση του State Department για τα ελληνοτουρκικά και την Κύπρο;

Σοβαρά ερωτηματικά για τη στάση της Ουάσιγκτον στα ελληνοτουρκικά και την Κύπρο, προκύπτουν από την έκθεση του State Department, η οποία αναδύει “άρωμα” ίσων αποστάσεων απέναντι στον επιτιθέμενο και στον αμυνόμενο, στην Άγκυρα από τη μια και στην Αθήνα και Λευκωσία από την άλλη.

Χωρικά ύδατα

Η έκθεση του State Department, μάλιστα, φαίνεται ότι προκάλεσε ανησυχία στην Αθήνα. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίες οι “διαρροές” διπλωματικών πηγών, οι οποίες έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι “τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας είναι ξεκάθαρα καθορισμένα.

Για να υπάρξουν τέτοιου είδους “διευκρινίσεις”, είναι προφανώς ότι η έκθεση του State Department μάλλον προκάλεσε …ταραχή.

Ειδικότερα, οι ίδιες διπλωματικές πηγές έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν ότι “τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπως και τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι ξεκάθαρα καθορισμένα εδώ και χρόνια στη βάση του συμβατικού και του εθιμικού διεθνούς δικαίου και δεν τυγχάνουν ουδεμίας αμφισβήτησης”.

Τι λέει ο πρέσβης;

Στις εκάστοτε εκθέσεις του State Department, η ηγεσία και οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους τις εισηγήσεις που τους υποβάλλει ο επί τόπου πρέσβης των ΗΠΑ. Στην προκειμένη, ο Τζέφρι Πάιατ. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα.

Ωστόσο, η έκθεση του State Department, σε κάποια κρίσιμης σημασίας σημεία για την Ελλάδα, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πάμπολλες δημόσιες διαβεβαιώσεις που δίνει ο “λαλίστατος” και εμφανιζόμενος ως φανατικός υποστηρικτής της χώρας μας, Τ.Πάιατ, ότι οι ΗΠΑ είναι στο πλευρό της Ελλάδας.

Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα: Άραγε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα συμφωνεί με την έκθεση του State Department ή όχι;

Ελλάδα και Ουκρανία

Ως γνωστόν, ο Τ.Πάιατ, όπως έκανε και στην Ουκρανία, όπου ήταν πρέσβης προτού έλθει στην Ελλάδα, σε επικοινωνιακό επίπεδο, είναι άκρως δραστήριος.

Παρεμβαίνει, μάλιστα, κάθε τόσο με δηλώσεις και συνεντεύξεις του, οι οποίες βρίσκουν φιλόξενο βήμα στην απόλυτη πλειοψηφία των ελληνικών ΜΜΕ. Προβάλλονται, δε, με πολύ κολακευτικούς -για τον ίδιον- τίτλους.

Επιπλέον, συχνά γίνονται γι’ αυτόν αρκετά life style πολυσέλιδα αφιερώματα, όπου επίσης παρατίθενται αρκετές “φιλελληνικές” ατάκες του. Για να μην μιλήσει κανείς για τις πάμπολλες αναρτήσεις του στο twitter για την “ηλιόλουστη” και “φιλόξενη” Ελλάδα.

Ωστόσο, όταν πρόκειται για εθνικά συμφέροντα, όλες αυτές οι “χαριτωμένες” τοποθετήσεις μοιάζουν με “γραφικότητες”.

Αναμφισβήτητα, οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα και η Ελλάδα τα δικά της. Άλλες φορές συμπίπτουν, άλλες όχι.

Στην προκειμένη, ωστόσο, ο Τ.Πάιατ είχε καλλιεργήσει την εντύπωση της απόλυτης στήριξης των ΗΠΑ έναντι της Ελλάδας.

Το ίδιο, βέβαια, έκανε συστηματικά και στην Ουκρανία, όπου κατά τη διάρκεια του πολέμου στις ανατολικές περιοχές της, εμφανιζόταν λάβρος κατά της Ρωσίας. Ωστόσο, … άλλο Ελλάδα και άλλο Ουκρανία.

Παραβιάσεις

Τον Ιανουάριο του 2020, λοιπόν, ο Τ.Πάιατ δήλωνε ρητά και κατηγορηματικά: “Η ελληνική κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη”.

Τώρα, όμως, το State Department τοποθετείται με ήξεις αφήξεις στην έκθεσή του.

Ακόμα και στην περίπτωση των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και των υπερπτήσεων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, κρατάει στάση Πόντιου Πιλάτου.

Στην έκθεση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι είναι “αδύνατη η σύσταση λίστας παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από την 1η Ιανουαρίου 2017 από τις ΗΠΑ”, καθώς “οι ΗΠΑ και η Ελλάδα δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη για την έκταση του ελληνικού εναερίου χώρου”.

Ως γνωστόν, η έκταση του ελληνικού εναέριου χώρου είναι στα 10 ναυτικά μίλια. Κάτι που αμφισβητεί η Τουρκία.

Τώρα, έρχεται και το Sate Department να υπογραμμίσει ότι άλλη ματιά έχει η Αθήνα για το θέμα και άλλη η Ουάσιγκτον. Ποια, άραγε;

Ο Τ.Πάιατ, βέβαια, αναφερόμενος παλαιότερα στο θέμα ήταν πιο … διακριτικός σε σχέση με το State Department.

Ελεγε τον Μάϊο του 2020: “Στο ερώτημα για το Αιγαίο και τις υπερπτήσεις που έχουν λάβει ιδιαίτερη προσοχή πρόσφατα, ήμασταν ξεκάθαροι. Αναμένουμε η Ελλάδα και η Τουρκία να διαχειριστούν το θέμα ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ”.

Βέβαια, ουδεμία εντύπωση προκαλούν όλα αυτά, δεδομένου ότι η στάση των ΗΠΑ και σημαντικής μερίδας της ηγεσίας του ΝΑΤΟ απέναντι σε αυτό το θέμα, είναι, σε γενικές γραμμές, η ίδια από τη δεκαετία του 1980.

Κύπρος

Στην αρχή του 2020, ο Τ.Πάιατ είχε “καταγγείλει” ευθέως την Τουρκία για τις επιθετικές ενέργειές της εντός της κυπριακής ΑΟΖ.

“Οι μονομερείς ενέργειες -έλεγε τότε- που έχει προχωρήσει η Τουρκία, είτε αποστέλλοντας πλοία γεωτρήσεων στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, είτε προβαίνοντας σε μονομερείς διακηρύξεις με μέρος της λιβυκής κυβέρνησης, δεν βοηθούν και είναι προκλητικές”.

Τώρα, το State Department αναφέρει πως, παρ’ ότι δεν αποτελούν όλα τα παραδείγματα που παρατίθενται (των τουρκικών ενεργειών) παρεμβολή στις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας να διερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς πόρους, όλα μαζί, απεικονίζουν αυξανόμενες εντάσεις στην περιοχή.

Προφανώς, τα τουρκικά πολεμικά και ερευνητικά σκάφη δεν πλέουν συνεχώς εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Ενίοτε βγαίνουν από αυτήν (!).

Άραγε, το θέμα είναι αν είναι μονίμως εντός της κυπριακής ΑΟΖ ή ότι, με το έτσι θέλω και με στρατιωτικά μέσα μπαινοβγαίνουν εντός της -κατοχυρωμένης με διεθνείς συμφωνίες, μάλιστα- κυπριακής ζώνης;

Επιπλέον, το State Department εκφράζει την ελπίδα του να επιλυθεί το Κυπριακό, αλλά κάνει πως δεν γνωρίζει ότι στη μισή Κύπρο υπάρχει εισβολή και κατοχή από τουρκικές δυνάμεις.

Βαρύγδουπες δηλώσεις

Όπως και να’χει, με τις “φιλελληνικές” -στον βαθμό που βολεύουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ- δηλώσεις του, ο Τ.Πάϊατ έκανε τα μυαλά πολλών να πάρουν αέρα.

Τώρα, βέβαια, πολλοί εξ’ αυτών οι οποίοι διαθέτουν κοντή μνήμη ως προς τις πολιτικές που ακολουθούν οι μεγάλες δυνάμεις στην περιοχή μας, αίφνης έπεσαν από τα σύννεφα με την έκθεση του State Department.

Η δε ελληνική πλευρά σπεύδει να “υπενθυμίσει” ότι τα σύνορα στην περιοχή μας είναι κατοχυρωμένα και μη αμφισβητούμενα.

Πως τοποθετείται, άραγε, ο Αμερικανός πρέσβης έναντι αυτής της “δυσαρέσκειας” που εκφράζει τώρα η Αθήνα για την έκθεση του State Department;

Πόσο μάλλον, που ο ίδιος, επανειλημμένως, κατά καιρούς έχει πει ότι:

• “Η νομική άποψη των ΗΠΑ είναι ότι οι ισχυρισμοί της τουρκικής κυβέρνησης για τις διεκδικήσεις των θαλάσσιων ζωνών και συγκεκριμένα για τις υφαλοκρηπίδες διαφέρουν από τη νομική μας ανάλυση και από τη νομική ανάλυση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που αφορά το καθεστώς των νησιών” (Δεκέμβριος 2019).
• “Τα ελληνικά νησιά, όπως το Καστελόριζο, έχουν ακριβώς την ίδια υφαλοκρηπίδα και δικαιώματα ΑΟΖ όπως και κάθε περιοχή στην ηπειρωτική χώρα” (Ιούλιος 2020).
• “Ολα τα νησιά έχουν τα ίδια δικαιώματα με την ηπειρωτική χώρα, όπως ορίζει το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας” (Ιούνιος 2020).
• Για τη συμφωνία Αγκυρας – κυβέρνησης μαριονέτας της Τρίπολης, στη Λιβύη: “Ο σωστός τρόπος προσέγγισης αυτών των ζητημάτων δεν γίνεται με μονομερείς διακηρύξεις που παραβλέπουν τις θέσεις των κρατών που επηρεάζονται, στην προκειμένη περίπτωση της Αιγύπτου και της Ελλάδας, αλλά μέσω του διαλόγου”.

Ποιος κερδίζει;

Τελικά, το μόνο που συγκρατείται από τις εκάστοτε δηλώσεις Πάιατ είναι η αναφορά του, σύμφωνα με την οποία, “αν θα υπήρχε οποιαδήποτε κλιμάκωση (σ.σ. ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία), οι μόνοι που θα επωφελούντο από αυτή, θα ήταν οι αντίπαλοί μας.

Ο νικητής θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι αυτοί που αντιτίθενται την ευρωατλαντική κοινότητα με τις αξίες και τις αρχές από αυτή και οι θεσμοί της αντιπροσωπεύει”.

Τώρα, άραγε, τι λέγει ο Τ.Πάιατ; Με τις τοποθετήσεις του State Department, ποιος βγαίνει πιο κερδισμένος; Ο Πούτιν ή ο Ταγίπ Ερντογάν;