«Όχι ΜΚΟ και μετανάστες. Πρόσεχε!»

Πριν από μερικές μέρες, ο ανήλικος γιος του βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του οικογενειακού ξενοδοχείου, στην Πέτρα έναν φάκελο, που είχε μέσα ένα χαρτί με πέντε μόνο λέξεις: «ΌΧΙ ΜΚΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΠΡΟΣΕΧΕ». Κι από κάτω, κολλημένο ένα σπίρτο. Το μήνυμα σαφές: θα σας κάψουμε, αν βάλετε μετανάστες, λέει στο «Ν» ο Στέφανος Μιχιώτης, σύζυγος ξενοδόχου στην Πέτρα, ο οποίος θέλησε να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί μας, για όλ’ αυτά που προκαλούν φόβο και τρομοκρατία στην περιοχή.

Ας σημειωθεί ότι το ίδιο απειλητικό μήνυμα άφησαν πριν από λίγες μέρες άγνωστοι έξω από τουριστικές κατοικίες που είχαν βανδαλιστεί με μπογιές πριν από ένα μήνα, ενώ σύμφωνα με την αστυνομία, πανομοιότυπα απειλητικά ραβασάκια στάλθηκαν «ανώνυμα» σε αρκετούς ξενοδόχους και τουριστικούς επαγγελματίες, οι οποίοι τον τελευταίο καιρό έχουν στοχοποιηθεί από τους «γνωστούς άγνωστους», που σπέρνουν εργολαβικά τον φόβο και τον διχασμό στο νησί, προσθέτει ο κ. Μιχιώτης.

Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί

«Τα ραβασάκια είναι η τελευταία κλιμάκωση μιας μεγάλης σειράς ενεργειών εκφοβισμού και εκβιασμού ενάντια σε κάποιους, που δεν αποδέχονται την αβάσιμη κινδυνολογία γύρω από το μεταναστευτικό, ούτε αφήνουν ανιστόρητους συκοφάντες να αποφασίσουν για την περιουσία τους. Είχαν προηγηθεί οι «αυθόρμητες» συγκεντρώσεις έξω από ξενοδοχεία, οι φθορές περιουσίας «προδοτών», η κόκκινη μπογιά στους τοίχους των σπιτιών τους και οι παραινέσεις για μποϋκοτάζ των επιχειρήσεών τους. Είχαν επίσης προηγηθεί η απόπειρα εμπρησμού ξενοδοχείου στον Μόλυβο, η ψευδής καταμήνυση για (δήθεν) πολεοδομικές παραβάσεις άλλου ξενοδοχείου στην Πέτρα και φυσικά, οι γνωστές «καλοπροαίρετες» συμβουλές στους ξενοδόχους, του τύπου «κάνε πίσω, γιατί θα το φας το κεφάλι σου» ή «κάνε απλώς μια δήλωση ότι δεν ενδιαφέρεσαι».

Για τον κ. Μιχιώτη, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτής της «κλιμακούμενης αθλιότητας είναι γνωστοί σε ΟΛΟΥΣ, τους ξέρουν μέχρι και οι πέτρες».

Ο ίδιος παρατηρεί το φαινόμενο εδώ και μήνες: «Πρώτοι ανάμεσά τους, είναι οι γνωστοί «λαθροφάγοι», που τους αναγνωρίζει κανείς από την οργή και το μίσος των εκφράσεών τους, που όμως κρύβουν φόβο. Φόβο για μια καθημερινότητα που αλλάζει δραματικά, αφήνοντάς τους στο περιθώριο. Φόβο για το οικονομικό αδιέξοδο που βιώνουν, χωρίς κανείς αρμόδιος να τους έχει προετοιμάσει. Φόβο, που τους κάνει να υιοθετούν άκριτα την παραπληροφόρηση και τα ανεύθυνα συμπεράσματα («ο πολιτισμός μας κινδυνεύει από τους μετανάστες»), που οι πονηροί τους πλασάρουν. Αυτός ο φόβος είναι που τους κάνει πρόθυμους μακελάρηδες.

Δίπλα τους, οι «θεωρητικοί του κινήματος», ημιμαθείς ζηλωτές μιας επαπειλούμενης εθνοκάθαρσης, που οπλίζουν το χέρι των «χρήσιμων ηλιθίων», ωρυόμενοι για την «πολιτισμική απειλή» των μεταναστών. Μα που αν γνώριζαν Ιστορία, θα ήξεραν ότι η Ελληνική Παιδεία και ο Πολιτισμός, όχι μόνο δεν χάνονται με μια απόβαση, αλλά έχουν τεράστια ικανότητα να ενσωματώνουν.

Κι από κοντά, εκείνοι οι τοπικοί παράγοντες, που χρόνια κινούν τα νήματα και ενεργούν πρωτίστως για το δικό τους συμφέρον. Γι’ αυτό και τώρα, που το παίζουν υπερπατριώτες, πασχίζουν να κρύψουν όσα  κονόμησαν, από το 2015 και δώθε, πουλώντας στον «εχθρό» (ΜΚΟ, Δομές και Frontex) όλη την πραμάτεια τους. Από χωράφια, μέχρι εμπορεύματα και υπηρεσίες. Όχι, κορόιδα θα ήταν…

Όλοι αυτοί, ένα πακέτο. Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά, που θα έλεγε κι ο ποιητής».

Γι’ αυτούς, εξηγεί ο κ. Μιχιώτης που τους έχει γνωρίσει, «όσοι έχουν διαφορετική αντίληψη για το μεταναστευτικό είναι προδότες. Και όσοι αμφισβητούν το αναχρονιστικό τους όραμα για τον τόπο, είναι απειλή και πρέπει να καούν στη φωτιά μιας σύγχρονης Ιεράς Εξέτασης. Το ανατριχιαστικό εδώ είναι πως η φωτιά δεν είναι σχήμα λόγου. Το λένε, άλλωστε, καθαρά στα ραβασάκια που διακινούν με την ανοχή ή και την ενθάρρυνση των τοπικών ταγών.

Κι ενώ πράττουν με τόση αυθαιρεσία, ενοχλούνται όταν εισπράττουν (από την άλλη μεριά) τον χαρακτηρισμό του φασίστα ή του ρατσιστή. Κι όμως, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό φαινόμενο είναι η ανεμπόδιστη εκδήλωση ενός «εσωτερικού» κτήνους. Ενός κτήνους, που όταν συγκυρίες το ευνοούν, απαιτεί τη βίαιη συμμόρφωση όσων σκέφτονται, πράττουν, φαίνονται ή είναι διαφορετικοί. Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμησή του είναι η αληθινή παιδεία».

Ο κ. Μιχιώτης αποδίδει ευθύνες στον Δήμο Δυτικής Λέσβου και απευθύνεται στους Εισαγγελείς και την Αστυνομική Διεύθυνση του νησιού ζητώντας την αποφασιστική παρέμβασή τους, «για τη διάλυση αυτής της τοπικής Κου-Κλουξ-Κλαν, πριν να είναι πολύ αργά.

Απευθύνεται και στον Περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη, «τον άνθρωπο που, μετά από πολλά αξιώματα, γύρισε στον τόπο του υποσχόμενος ένα «άλμα προόδου». Και τον ρωτώ μονάχα αυτό: Είναι άραγε ο διχασμός και ο σκοταδισμός η πολιτική παρακαταθήκη, που επιθυμεί να αφήσει στο νησί που γεννήθηκε;» καταλήγει.

ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ

πηγή:stonisi.gr