Στον επόμενο τόνο ο Μάκης Βορίδης μπορεί να είναι αρχηγός της ΝΔ        

«Αν η Χρυσή Αυγή ειχε αρχηγό τον Βορίδη θα ήταν δεύτερο κόμμα». Το έλεγαν κάποιοι με δέος όταν εμφανίσθηκε ο κίνδυνος που εγκυμονούσε η κάλπη, βγάζοντας απρόβλεπτα ποσοστά της νεοναζιστικής ακροδεξιάς.
Δεν ήταν σχήμα λόγου. Ο «Μάκης» υπήρξε φυσικός αρχηγός της εγχώριας ακροδεξιάς στο μεταπολιτευτικό σκηνικό. Είχε θεωρητική κατάρτιση, προωθούσε σκληρές πρακτικές, δικτυώθηκε με τη διεθνή του φασισμού και είχε το χρίσμα του δικτάτορα.

Δεν τα κατάφερε να πλαγιοκοπήσει το πολιτικό σύστημα από τα δεξιά, γιατί δεν τον βοήθησε η εποχή. Έκανε όμως ότι μπορούσε- όπως μαρτυράει το, ξεχασμένο, βιογραφικό του..

Στο Κολλέγιο Αθηνών ίδρυσε την εθνικιστική μαθητική οργάνωση «Ελεύθεροι Μαθητές» και έδερνε τον «εβραίο» Μιωνή . Οι τραμπουκισμοί , τα ναζιστικά σύμβολα, τα στιλέτα – που ανέφεραν δημοσιεύματα της εποχής-για τον Βορίδη ήταν «εκδήλωση αγωνιστικότητας απέναντι στην αριστερή πρόκληση και τρομοκρατία».

Συνέχισε τα ίδια ως φοιτητής στη Νομική- από όπου προέρχεται και η διάσημη φωτογραφία-σήμα κατατεθέν με το τσεκούρι. Μέχρι που ο Κωστής Χατζηδάκης από τη ΔΑΠ, προσυπέγραψε τη διαγραφή του από τον Σύλλογο, ως «φασίστα».

Δεν ίδρωσε το αυτί του. Στη δεκαετία του 1980 συνυπήρξε με τον Μιχαλολιάκο, τον Κώστα Πλεύρη και το ακροδεξιό συνονθύλευμα της εποχής και ο έγκλειστος δικτάτορα τον διόρισε επικεφαλής της Νεολαίας του κόμματος ΕΠΕΝ που είχε ιδρύσει.

Συνθήματά όπως «ο Μάλλιος ζει , αυτός μας οδηγεί», κραυγές υπέρ του Πινοσέτ, το αίτημα για αποφυλάκιση των χουντικών , ρατσιστικές συμπεριφορές και εμπλοκή σε ξυλοδαρμούς, κοσμούσαν τον «ακτιβισμό» του.

Στην πορεία, σχετίσθηκε με τους Ιταλούς νεοφασίστες και έκανε κουμπαριά με τους Λεπέν . Έφερε μάλιστα στην Αθήνα τον πιο ρατσιστή κα ξενοφοβικό πολιτικό της Ευρώπης εκείνη την περίοδο.

Λόγω σπουδών έλλειψε στο εξωτερικό για λίγο, αλλά έμεινε στην ηγεσία της ΕΠΕΝ του Ζουρνατζή και στη δεκαετία του 1990 επαναδραστηριοποιήθηκε . Ίδρυσε το «Ελληνικό Μέτωπο», συνεργάσθηκε με τη φασιστική «Πρώτη Γραμμή» του Πλεύρη και τραμπούκους του χώρου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η επόμενη δεκαετία τον βρήκε στον ΛΑΟΣ και το 2007 έγινε μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Δεν ζούσε ο Παπαδόπουλος για να τον καμαρώσει -ή να τον… αποκηρύξει!

«Ο σολίστας μου», έλεγε με καμάρι ο Γιώργος Καρατζαφέρης και προσπαθούσε να τον ξεπλύνει για την εποχή με το τσεκούρι: «νεανική επιπολαιότητα».

Το πλήρωσε ακριβά. Ο Βορίδης πήγε στο κόμμα του Καρατζαφέρη με τον ιδεολογικό εξοπλισμό του και τις φιλοδοξίες του. Όχι για να ξεπλυθεί, αλλά για να γίνει αρχηγός.

Οι αψιμαχίες του με τον επικεφαλής του ΛΑΟΣ και τον Άδωνι -που ήταν γατάκι μπροστά του- δεν πρόλαβαν να αποδώσουν- και καλύτερα γι αυτόν.

Η απρονοησία του Γ. Παπανδρέου να δεχθεί, αν όχι να επιβάλει, στην κυβέρνηση Παπαδήμου τον ΛΑΟΣ , ήταν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να περιμένει ο Βορίδης: Έγινε υπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Από εκεί, η μεταπήδηση στη ΝΔ ήταν ένας Σαμαράς δρόμος. Και το πρώτο που έκανε ήταν να πολιτογραφηθεί ως δελφίνος. Όλο και πιο συχνά εμφανίζονταν ότι θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος των Καραμανλήδων. Θου Κύριε…

Το παρελθόν του ήταν εμπόδιο και προσπαθούσε να το παραλλάξει με τη θεωρία ότι απλώς υπήρξε «ακτιβιστής της Δεξιάς». Χωρίς να τρέχει από εδώ και από κει και να ζητάει συγνώμες, σαν τον Άδωνι.

Κανείς δεν περίμενε ότι η βουλιμία και η ακρισία του Μητσοτάκη θα τον έκανε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, στη συνέχεια υπουργό και πλέον εκλογικό playmaker στην κυβέρνησή του.

Αυτό που ήταν εμπόδιο, φαίνεται τώρα ως πλεονέκτημα. Δεν έγινε αρχηγός υπό τον Παπαδόπουλο, δεν έγινε στο ΛΑΟΣ, δεν κατάφερε να διαδεχθεί τον Σαμαρά ή τον Μεϊμαράκη. Τι θα τον εμποδίσει να πάρει τη θέση του Κυριάκου-συμβάλλονταςκαι στο πρόωρο τέλος του;.

Έχει τις προϋποθέσεις. Πολιτική κρίση και προσωπική αυτοπεποίθηση, διαπλοκή ,ισχυρή μιντιακή στήριξη και σύνθημα: πάση θυσία ποτέ πια Αριστερά.

Ήδη ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης διαμόρφωσαν στη ΝΔ την κρίσιμη μάζα που του χρειάζεται για να ξεκινήσει- κάνοντας τις παλιές του δράσεις να μοιάζουν με το… «κίνημα της μπυραρίας». Γιατί να καταλύσει την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, όταν μπορεί να καταλύσει τη Νέα Δημοκρατία;.

Η ατραξιόν της επομένης περιόδου στη Δεξιά θα είναι η πορεία τουΒορίδη προς την κομματική ηγεσία. Ο Τσίπρας τρίβει τα χέρια του: στην κυβέρνηση έβαλαν τα δικά τους και έβγαλαν τα μάτια τους…

Γιώργος Λακόπουλος 

ieidiseis.gr