Όποιος στηρίζει ένα αίτημα δικαίου, δεν συντάσσεται με την τρομοκρατία, επειδή αφορά τον Κουφοντίνα. Όμως και άλλες φορές ο Μητσοτάκης πολιτεύθηκε με την αρχή «ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει».

Μικρά, μεγάλα και μεγαλύτερα εγκλήματα που πέρασαν από την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης και έστειλαν στις φυλακές τους αυτουργούς τους. Η δράση του Δημήτρη Κουφοντίνα ανήκει στα μεγαλύτερα.

Ο συν-αρχηγός της 17 Νοέμβρη δικάστηκε, καταδικάσθηκε και οι λογαριασμοί του με την Πολιτεία έκλεισαν – όπως συμβαίνει στις ευνομούμενες κοινωνίες. Από την πλευρά του κράτους όμως όχι.

Η κυβέρνηση που το εκπροσωπεί στη δεύτερη δεκαετία του 21ο αιώνα, τιμωρεί έναν πολύ- ισοβίτη για λόγους που δεν αφορούν τη Δικαιοσύνη.

Άλλωστε η ίδια πήρε την αρμοδιότητα από το συναφές υπουργείο και την πήγε στον Χρυσοχοΐδη. Ο οποίος περιέργως έχει εξαφανιστεί αυτές τις μέρες.

Στην ουσία το θέμα τελεί υπό τη διαχείριση μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας, που όσες φορές διαπότισε το κράτος, ίσχυσαν διαφορετικά μέτρα και σταθμά, ακόμη και στο έγκλημα.

Σήμερα δείχνει διάθεση να εκδικηθεί ένα κατάδικο για τρομοκρατικές πράξεις. Δεν είχε την ίδια διάθεση απέναντι στους Απριλιανούς ή, παλαιότερα, τους δωσίλογους της Κατοχής. Αν μπουν στη ζυγαριά τα εγκλήματα τους ήταν βαρύτερα από του Κουφοντίνα.

Δεν είναι νοητή η επιλογή εγκληματιών, αλλά η Δεξιά πάντα την κάνει. Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση Μητσοτάκη στερεί από τον Κουφοντίνα ότι του δίνει ο νόμος. Δεν διαπραγματεύεται με απεργούς πείνας – ιδίως έναν τρομοκράτη. Ας εκτίει ποινή ως κατάδικος το κοινού ποινικού νόμου.

Στη ΜΕΘ που νοσηλεύεται οι γιατροί δίνουν μαθήματα ιατρικής δεοντολογίας και ταυτόχρονα σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το κύμα «ο Κουφοντίνας δεν πρέπει να πεθάνει» διογκώνεται. Ο Τσίπρας το εξέφρασε λέγοντας «η ανθρώπινη ζωή σε ένα κράτος δικαίου αποτελεί ύψιστο αγαθό, ακόμα και όταν πρόκειται για καταδικασμένους επειδή δεν τη σεβάστηκαν».

Τιμά τον βουλευτή της ΝΔ Κώστα Τζαβάρα που συντάχθηκε με αυτό το κύμα: «Είναι αδιανόητο να έχουμε νεκρό απεργό πείνας στη χώρα μας». Χωρίς πρόσημο στον απεργό.

Αλλά ο Πρωθυπουργός βρίσκεται στην άλλη άκρη και περιμένει. Τι πράγμα; Τον πρόδωσε μια ανακοίνωσή του…

– «Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαδήλωναν υπέρ του καταδικασμένου για 11 δολοφονίες Δ. Κουφοντίνα …».

Παρακάτω: «Δεν είναι δυνατόν, να επιλέξει εκείνος τη φυλακή κράτησης του υπό την απειλή της αυτοχειρίας».

Και το δια ταύτα: «Προνομιακή μεταχείριση και παραβίαση της έννομης τάξης δεν είναι δυνατόν να ζητείται από τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης».

Μετάφραση. Η κυβέρνηση εικάζει – όχι αβάσιμα εδώ που τα λέμε – ότι το μοιραίο θα ξεσηκώσει κάμποσους Συριζαίους του παλιού καιρού. Έτοιμο προεκλογικό υλικό.

Από αυτή την άποψη βλέπει τον Κουφοντίνα υπό το πρίσμα «ο θάνατός σου η ζωή μου». Νικάς εύκολα στις εκλογές «φίλους της τρομοκρατίας».

Όποιος στηρίζει ένα αίτημα δικαίου, δεν συντάσσεται με την τρομοκρατία, επειδή αφορά τον Κουφοντίνα. Όμως και άλλες φορές ο Μητσοτάκης πολιτεύθηκε με την αρχή «ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει».

Αν κριθεί από τους χειρισμούς, στο μέγαρο Μαξίμου περιμένουν να επωφεληθούν πολιτικά εάν επέλθει το μοιραίο στο Δομοκό.

Ασφαλώς θα πάρουν εύσημα και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και στην επόμενη συζήτηση που θα προκαλεστεί στη Βουλή «για την ποιότητα της Δημοκρατίας» ο Πρωθυπουργός θα μιλήσει για το καρέ -πλέον- των δαιμόνων: Τσίπρας-Πολάκης -Βαξεβάνης-Κουφοντίνας.

Εκτός από το χρήμα και τις ψήφους, δεν έχει οσμή ούτε ο θάνατος.

ieidiseis.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις