Αντιπολίτευση “μπετόν αρμέ” με την κυβέρνηση να μη βρίσκει “ρήγμα”

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝ.ΑΛ, το ΚΚΕ και το Μέρα 25 απέχουν πάρα πολύ από το να συνιστούν «πολιτικό μέτωπο» απέναντι στην κυβέρνηση. Οι προγραμματικές και πολιτικές διαφορές μεταξύ τους είναι από μεγάλες έως αβυσσαλέες. Ανάλογα με τον συνδυασμό των κομμάτων που θα επιλέξει κανείς να συγκρίνει.

Το τελευταίο διάστημα όμως σε σημαντικά μέτωπα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας δείχνουν να συγκλίνουν στις κριτική τους για τις κυβερνητικές ευθύνες. Έτσι, παρά το γεγονός ότι πολύ σπάνια λαμβάνουν κοινές πολιτικές πρωτοβουλίες δημιουργούν με άτυπο τρόπο ένα «τείχος» που οδηγεί την κυβέρνηση στην απομόνωση. Ενίοτε ακόμη και στην κοινή πλεύση με το κόμμα της Ελληνικής Λύσης, όπως έγινε στην περίπτωση του νομοσχεδίου για την αστυνομία στα ΑΕΙ.

Ας δούμε μερικά από τα βασικά πεδία της επικαιρότητας:

Αντιμετώπιση πανδημίας: Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία αντιπολίτευση που αμφισβητεί πλήρως τα λεγόμενα «έξυπνα μέτρα» που έχουν ληφθεί προκειμένου να περιοριστεί η διάδοση της νόσου. Ταυτόχρονα όμως ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ.ΑΛ, ΚΚΕ και Μέρα 25 εν χορώ μιλούν για την ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα των διαθέσιμων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας.

Ο εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος δήλωσε το Σάββατο πως «ένα από τα πιο σημαντικά όμως αυτή τη στιγμή, που τα νοσοκομεία στην Αττική είναι “στο κόκκινο” και έχουμε μπροστά μας 20 κρίσιμες μέρες, είναι η ανάγκη για επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, την οποία η κυβέρνηση επιμένει να αρνείται». Επίταξη των ιδιωτικών κλινών έχει ζητήσει και το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο επιπρόσθετα καταγγέλλει τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης όσον αφορά το ζήτημα των εμβολιασμών. Σε ανακοίνωσή του σημειώνει πως «η Κυβέρνηση μιλά για ένα εκατομμύριο εμβολιασμούς. Όμως μόνο 355.559 πολίτες, δηλ. το 3,3% του πληθυσμού έχει λάβει τη δεύτερη δόση και προστατεύεται από τον ιό. Όπως τόνισε και η Φώφη Γεννηματά, o δρόμος είναι ακόμα μακρύς και ανηφορικός. Χρειαζόμαστε εθνικό σχέδιο και συνεννόηση». Θέμα επίταξης των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων στο Λεκανοπέδιο Αττικής έχει ζητήσει το ΚΚΕ θέμα για στο οποίο αναφέρθηκε άλλωστε και ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην τελευταία συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών που έγινε στην Βουλή. Ανάλογο αίτημα και από Μέρα 25 που επιπρόσθετα έχει προτείνει την δημιουργία κέντρων πραγματοποίησης τέστ που στην συνέχεια θα μεταβληθούν σε κέντρα εμβολιασμού.

Ζητήματα καταστολής: Η πολιτική πυγμής που ακολουθεί η κυβέρνηση στα ζητήματα που σχετίζονται με την καταστολή έχει καταφέρει τελικά να ομογενοποιήσει την στάση της αντιπολίτευσης απέναντί της. Παρά το γεγονός ότι τον περασμένο Ιούλιο μπόρεσε να αποσπάσει την θετική ψήφο του Κινήματος Αλλαγής στο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολύ πιθανόν και εξαιτίας των εσωτερικών τριβών που δημιουργήθηκαν στον ΚΙΝ.ΑΛ από την διαφοροποίηση των Γ.Παπανδρέου και Χ.Καστανίδη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και το Μέρα 25 ούτως η άλλως ασκούν κριτική εδώ και αρκετούς μήνες και τον περασμένο Νοέμβριο υπέγραψαν κοινό κείμενο ενάντια στην απαγόρευση της πορείας για την απόδοση τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το Κϊνημα Αλλαγής δεν υπέγραψε το συγκεκριμένο κείμενο που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Παρόλα αυτά στην συνέχεια διαχώρισε την θέση του από το νομοσχέδιο Κεραμέως Χρυσοχοϊδη για την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας. Καταψήφισε το νομοθέτημα καταθέτοντας ξεχωριστή πρόταση νόμου στο κοινοβούλιο. Να σημειωθεί επίσης ότι όσον αφορά την παιδεία τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης έχουν προκαλέσει οι πρακτικές της Νίκης Κεραμέως. Παράδειγμα η πρωτοβουλία της τον περασμένο Δεκέμβριο να φέρει ρύθμιση στην Βουλή με την οποία υποχρέωνε τα επιμελητήρια να δέχονται τους αποφοίτους των ιδιωτικών κολλεγίων με τους ίδιους όρους που δέχονται και τους αποφοίτους των ΑΕΙ.

Υπόθεση Λιγνάδη: Κάθε άλλο παρά έκρυψε η κυβέρνηση την δυσαρέσκειά της που η λέξη «συγκάλυψη» στην υπόθεση των καταγγελιών εναντίον του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη, βρέθηκε στις ανακοινώσεις και τον πολιτικό λόγο όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η αξιωματική αντιπολίτευση ήταν αυτή που εξαρχής έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα. Όμως στις 23 Φεβρουαρίου στην Βουλή ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης εξέφρασε την αποδοκιμασία του απέναντι στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΙΝ.ΑΛ Κώστα Σκανδαλίδη όταν ο τελευταίος είπε πως «είναι εμφανές ότι η πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης για το διορισμό του Λιγνάδη, η καθυστερημένη αντίδραση και η προσπάθεια συγκάλυψης εκ των υστέρων είναι σαφής, αντικειμενική και δυστυχώς δεν έχει αναληφθεί».

Αντίστοιχη θέση έχει εκφραστεί και από την Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών την παράταξη του ΚΚΕ που επισημάνει πως «γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθούν οι άμεσες ευθύνες που έχει η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, καθώς και ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού σχετικά με την υπόθεση του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου». Αντίστοιχα επροσωπώντας το Μέρα 25 ο βουλευτής Κλεών Γρηγοριάδης πολλάκις έχει ασκήσει κριτική στις αντιφάσεις που έχει περιπέσει η υπουργός Πολιτισμού Λινά Μενδώνη τονίζοντας ότι έχει αναλάβει την ευθύνη του διορισμού του Δ.Λιγνάδη.

Υπόθεση Κουφοντίνα: Ακόμη και στο ζήτημα της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα δεν φαίνεται να έχει επιτευχθεί ο διαφαινόμενος κυβερνητικός στόχος για …ουδετεροποίηση της αντιπολίτευσης στην υπόθεση αυτή.

Τα κόμματα που βρίσκονται «από το κέντρο και πέρα» έχουν σαφώς ονοματίσει ως υπεύθυνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί την κυβέρνηση. Δίχως μάλιστα να «μπαίνουν στην λογική» του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πολιτικό υποστηρικτή της τρομοκρατίας. Την θέση δηλαδή που με ιδιαίτερα επιθετικό τρόπο προωθεί το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε ο εκπρόσωπος τύπου του Κινήματος Αλλαγής Παναγιώτης Βλάχος σε συνέντευξή του σημειώνοντας ότι «έίναι κυρίως επίτευγμα της Κυβέρνησης ότι ένα περιθωριακό ζήτημα έλαβε τέτοιες διαστάσεις. Ηρωοποιεί έναν κατάδικο τρομοκράτη στα μάτια χιλιάδων νέων. Θα έπρεπε να εφαρμόσει το νόμο που θέσπισε και να τελειώνει αυτή η ιστορία, χωρίς τραγική κατάληξη για τη ζωή του. Η δημοκρατία σωφρονίζει, αλλά δεν είναι εκδικητική. Ίσως έτσι να αντιλαμβάνεται η Δεξιά τη σχέση της με το κράτος δικαίου, ίσως έτσι να βολεύονται σε άλλον έναν διμέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Οικονομία: Πολλά είναι τα θέματα που η αντιπολίτευση ασκεί κριτική στα θέματα της οικονομίας αν και αυτή ποικίλει ανάλογα με την προσέγγιση του κάθε πολιτικού φορέα.

Κορυφαίο ζήτημα είναι αυτό των πλειστηριασμών. Ιδίως όπως αυτοί προδιαγράφονται μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον νέο πτωχευτικό κώδικα που καταψήφισε σύσσωμη η αντιπολίτευση. Προσωρινά το θέμα έχει παγώσει. Αναμένεται όμως να αποτελέσει ένα πεδίο όπου η κυβέρνηση θα βρει απέναντί της το σύνολο των αντιπολιτευόμενων κομμάτων.

Αλλαγή στάσης

Η Νέα Δημοκρατία πριν από 19 μήνες κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, μέσα σε ένα γενικευμένο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» κλίμα. Με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδίως το ΚΙΝ.ΑΛ να ασκούν εντονότατη κριτική στην τότε κυβέρνηση.Τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της είχε δείξει πως έχει και την διάθεση και την ικανότητα να «επενδύσει» στις – αντικειμενικές- αντιθέσεις που υπήρχαν και υπάρχουν ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό ήταν το ότι υπερψηφίστηκε στην Βουλή με 288 ψήφους το νομοσχέδιο για την ψήφο των απόδημων. Έπρόκειτο για ένα νομοθέτημα με το οποίο αρχικά η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνούσε συνολικά. Όμως η κυβέρνηση έκανε αποδεκτές θέσεις του ΚΚΕ που ζητούσε εγγυήσεις για την οργανική σχέση των απόδημων ψηφοφόρων με την ελληνική πραγματικότητα. Άλλαξε σε πολλά σημεία το νομοθέτημά της, έτσι ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να το καταψηφίσει, αφού σε μία τέτοια περίπτωση θα απομονώνονταν και το νομοσχέδιο θα υπερψηφίζονταν από ΚΙΝ.ΑΛ και ΚΚΕ.

Το τελευταίο διάστημα όμως φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει πλέον τέτοιες … «ευαισθησίες». Ενδεικτικό είναι ότι στην θέση του Τάκη Θεοδωρικάκου (που πέτυχε την προαναφερθείσα συναίνεση) βρίσκεται μετά τον ανασχηματισμό ο Μάκης Βορίδης. Ένα πολιτικό πρόσωπο που και μόνον λόγω του πολιτικού προφίλ του δεν είναι κατάλληλος για να παίξει ανάλογους ρόλους, ακόμη και αν το ήθελε.

Άλλωστε πλειοψηφία των νομοθετημάτων της είναι ιδιαίτερα «αιχμηρά». Προωθώνται ρυθμίσεις που είτε μοιάζουν να στοχεύουν στον εξευμενισμό ενός πολιτικού κοινού που κινείται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας είτε έχουν έντονο νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα. Ως εκ τούτου δεν μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικών συναινέσεων. Εξαίρεση ίσως αποτελούν νομοσχέδια που εισηγείται ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας με αντικείμενο τα εθνικά θέματα.

Επίσης από την κυβέρνηση συχνά ακολουθείται η πρακτική του κοινοβουλευτικού αιφνιδιασμού μέσω τροπολογιών. Δίνοντας την εικόνα ενός κυβερνητικού σχήματος που βιάζεται να νομοθετήσει και δεν έχει χρόνο η διάθεση να εντοπίσει τυχόν «ρήγματα» στην αντιπολίτευση. Ως εκ τούτου δεν αναζητεί να τα εκμεταλλευθεί.

Ερωτήματα κι αντικειμενικές αιτίες

Ερώτημα αποτελεί αν η κυβέρνηση προσβλέπει σε αλλαγές που θα προκύψουν στις ισορροπίες της αντιπολίτευσης μέσω των εξελίξεων στο ΚΙΝ.ΑΛ. Ιδίως από την στιγμή ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει εκδηλώσει πρόθεση να διεκδικήσει την ηγεσία του, με βασικό πολιτικό «εφόδιο» τις «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» διαθέσεις του.

Όσο για τον χώρο της αριστεράς η Ν.Δ πιθανότατα θεωρεί πως οι πολιτικές που θέλει να προωθήσει δεν αφήνουν πλέον περιθώρια λόγω του έντονα φιλελεύθερου χαρακτήρα τους. Παράλληλα εκτιμά ότι τα κόμματα της αριστεράς έχουν εξαντλήσει τα όρια του συντονισμού της δράσης τους λόγω των δεδομένων διαφορών τους.

Πέραν όμως από τον υποκειμενικό παράγοντα που σχετίζεται με την κυβερνητική τακτική είναι φανερό ότι για την πολωμένη εικόνα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση υπάρχουν αντικειμενικές αιτίες.

Κυριότερη από αυτές είναι η ευρύτερη αίσθηση που υπάρχει σε όλα τα κόμματα σχετικά με το κλίμα έντονης δυσαρέσκειας για τους κυβερνητικούς χειρισμούς σε πανδημία και οικονομία. Στοιχείο άλλωστε που καταγράφεται και στα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών, ασχέτως αν υπάρχουν ακόμη γκάλοπ που θέλουν την Νέα Δημοκρατία να προηγείται με αρκετές μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ.

news247.gr

EUROKINISSI