Άκης Σκέρτσος: Γράμματα      

Ο πολιτικός πρέπει να έχει λαϊκή νομιμοποίηση – ιδίως όταν ασκεί διακυβέρνηση. Ο νομοθέτης άφησε ένα κενό στο δικαίωμα του Πρωθυπουργού να διαμορφώνει την κυβέρνησή του: την ευχέρεια να χρησιμοποιεί κάποιους εκτός Βουλής.

Όπως έδωσε την ευχέρεια στους αρχηγούς κομμάτων να βάζουν κάποιους στη Βουλή, ως βουλευτές Επικράτειας. Και στις δυο περιπτώσεις υπολογίζει στην αξία όσων θα πάρουν κατ’ εξαίρεση χαρτοφυλάκιο ή βουλευτική έδρα.

Αν οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί έκαναν εκπτώσεις στην ποιότητα όσων έβαλαν στα ψηφοδέλτια Επικράτειας ή στις κυβερνήσεις τους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει κατάχρηση στην ποσότητα. Και στον συμβολισμό: στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όλοι είναι εξωκοινοβουλευτικοί.

Οι περισσότεροι που μπήκαν στη σημερινή κυβέρνηση ως «τεχνοκράτες», έχουν τίτλο υφυπουργού. Στην ουσία είναι μετακλητοί υπάλληλοι με κυβερνητικό κουστούμι.

Λένε ότι ο Άκης Σκέρτσος είναι από τις καλύτερες περιπτώσεις ανάμεσά τους. Η αρχιτεκτονική της εσωτερικής εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου τον τοποθετεί στη μια πλευρά ενός τριγώνου με τον Γεραπετρίτη και τον Δημητριάδη στις άλλες δυο.

Παλιός γνώριμος στελεχών του ΠΑΣΟΚ, διορίστηκε από τον Μητσοτάκη «συντονιστής» του κυβερνητικού έργου, περισσότερο με τη γραμματειακή, πάρα με την πολιτική έννοια του όρου.

Ήτοι με κριτήριο το κομμάτι του βιογραφικού του που αφορά περισσότερο τη μανατζίριαλ θητεία του στον ΣΕΒ, παρά το πολιτικό και επιστημονικό βάρος του.

Τι ακριβώς προσφέρει στην κυβέρνηση, είναι υπόθεση του αφεντικού του να το αξιολογήσει. Το ερώτημα είναι, τι ακριβώς θέλει να προσφέρει στην πολιτική, αν η τάση του να πετάγεται σε θέματα πολιτικής αιχμής υποδηλώνει προετοιμασία για τον εκλογικό στίβο.

Μετά την άστοχη παρέμβαση στην αγόρευση μιας εισαγγελέως -σε ποινική υπόθεση ευρέως λαϊκού ενδιαφέροντος- και την ερμηνεία των κινήσεων της Μενδώνη χωρίς τη Μενδώνη, προσέφερε μια σπαρταριστή ερμηνεία για την αύξηση των κρουσμάτων το τελευταίο διάστημα: Φταίει ο Τσίπρας.

Αν ήταν λίγο πιο προσεκτικός θα είχε λάβει υπόψη του ότι ακριβώς λίγο πριν το εκστομίσει ο ίδιος, το είχε διατυμπανίσει ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Έτσι, φάνηκε σαν να αυτοτοποθετείται στην πολιτική ομάδα που οξυγονώνεται με τις θεωρίες του νευρικού αντιπρόεδρου της ΝΔ και -σχεδόν άεργου- υπουργού Ανάπτυξης.

Σ’ αυτή την κυβερνητική περιοχή συναντά κανείς τον Βορίδη, τον Μπογδάνο, τον Κυρανάκη και τον Πλεύρη. Ομαδοποίηση διόλου σικ για κάποιον που προσπαθεί να δείχνει ότι τον διαπερνά η φινέτσα του Νεομητσοτακισμού.

Κατά την ερμηνεία Σκέρτσου, τα κρούσματα COVID-19 από 1.496 στις 10 Φεβρουαρίου έφτασαν στα 3.215 στις 8 Μαρτίου, λόγω των διαδηλώσεων που υποκίνησε ο Τσίπρας.

Ράβδος εν γωνιά άρα βρέχει. Μόνο που, για κάποιον που πλασάρεται ως τεχνοκράτης, ούτε η επιστήμη της Λοιμωξιολογίας, ούτε η επιστήμη της πολιτικής διακονούνται με τόσο απλοϊκές προσεγγίσεις κομματικής κατεργαριάς.

Φαίνεται ότι ενίοτε καταπίνει πολύ Άδωνι και Άδωνις του βγαίνει. Όπως τότε, που έλεγε ότι αλλιώς μιλάει ως πολίτης και αλλιώς ως μέλος της κυβέρνησης.

Αν θέλει να μπει στην πολιτική ως πραγματικός πολιτικός, πρέπει να ξεκινήσει από τα βασικά: με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

EUROKINISSI/POOL PHOTO/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ