Παύλος Πολάκης: Απόσυρση

Ο Νίκος Φίλης, ο Στ. Κούλογλου και ο Νίκος Μπίστης, έβαλαν το δάκτυλο επί των τύπο των ήλων και ανακούφισαν όσους προσβλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Έκτος απ’ όσους έχουν ξεμείνει στην πολιτική του «Πες τα Μένιο».

Και οι τρείς είπαν ότι δεν νοείται οκτώ δεκαετίες μετά την Κατοχή, βουλευτής της Αριστεράς να παραληρεί στο Κοινοβούλιο για τις τραγωδίες της.

Η σημερινή ΝΔ είναι πολλά αρνητικά μαζί. Αλλά δεν είναι «η παράταξη του δοσιλογισμού και του μαυραγοριτισμού» και του Τσολάκογλου.

Η «εκτέλεση του Μπελογιάννη τέτοια μέρα» από κάποιους «χοίρους», έγινε με κυβέρνηση Πλαστήρα.

Επιπλέον η Κολοκοτρώναινα δεν τεκνοποιούσε με τον βιολογικό πρόγονο του Βελουχιώτη.

Ο Παύλος Πολάκης τους απάντησε με πλακίτσα: «Σπίτι όλοι καλά; Χαιρετίσματα και χρόνια πολλά! Καλό ξημέρωμα». Ήτοι: «είμαι άνδρας και το κέφι μου θα κάνω και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω».

Με όρους καταγωγής: είμαι «μαυροπουκαμισάς» και λογαριασμό δεν δίνω. Με όρους πολιτικής: «είμαι η φωνή του λαού». Εκλεγμένος. Με όρους τσαμπουκά: «μόνος μου και όλοι σας».

Αυτό που λέει: «σας έχω». Πολιτικούς, δημοσιογράφους, δικαστές, «λαμόγια», «βοθροκάναλα», τον «ρε αρχιτραπεζίτη», τον «ρε Μητσοτάκη», τον «δεν θα που πει ο κοινοτικός επίτροπος ποτέ θα κόψω το κάπνισμα». Ακόμη και τον Φουρθιώτη.

Όμως κακά τα ψέματα. Η μόνη χρησιμότητα του Πολάκη στο δημόσιο βίο είναι η ίδια με του Πάγκαλου το 2015, όταν βρίζοντας ασύστολα τον Τσίπρα, τον βοηθούσε να κερδίσει.

Σήμερα δεν υπάρχει καλύτερος φίλος της κυβέρνησης, για να αλλάξει την κουβέντα όταν ζορίζεται. «Ναι αλλά εσείς έχετε τον Πολάκη». Ο μόνος ισχυρισμός της που διαπερνά οριζόντια την κοινωνία.

Και άλλοτε ακούσθηκαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ φωνές «σταματήστε τον». Ανάμεσά τους και ο Αλέξης Τσίπρας: «Πάρτε του το πληκτρολόγιο».

Αλλά ο πρώην υπουργός του ισχυρίζεται ότι από αυτόν αντλεί νομιμοποίηση: «Είμαστε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά».

Ωστόσο οι τρείς έδειξαν ότι ο Πολάκης είναι κυρίως εσωκομματικό πρόβλημα. Ειδικά σε ένα κόμμα που έχει επικεφαλής πολιτικό με υποδειγματική δημόσια συμπεριφορά, ευπρέπεια λόγου και ήθος στις αναμετρήσεις με τους αντιπάλους του.

Τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αρνούνται τον επιχρωματισμό της πολιτικής δράσης τους από την βορβορώδη λογοδιάρροια του Πολάκη.

Κάνει μπαμ από μακριά ότι κάτι δεν πάει καλά με τον άνθρωπο. Κάτι στον ψυχικό κόσμο και τη διανοητική του σφαίρα, τον σακατεύει ως πολιτικό. Αυτοτραυματίζεται.

Η εντιμότητα που τον διακρίνει, το μαχητικό ταπεραμέντο και η ικανότητα να βρίσκει σκοτεινές πλευρές του αντιπάλου, θα τον είχαν κάνει στέλεχος πρώτης γραμμής, αν δεν είχε ακράτεια απρεπούς συμπεριφοράς.

Αλλά το θυμικό του, η ματιά του στα πράγματα, η περιθωριακή κουλτούρα του και η αργκό που πλασάρει ως πολιτικό λόγο, τον καθιστά συμφορά για το κόμμα του. Είναι περίεργο ότι ο Ν. Παππάς τον δέχθηκε στην Προανακριτική Επιτροπή.

Μόνο η παθολογική προσέγγιση τον απαλλάσσει από την κατηγορία του προβοκάτορα. Αν δεν μιλούσαμε για πολιτική, θα προκαλούσε ίσως συμπάθεια ως αλαφροΐσκιωτος, με προβληματική κοινωνική συμπεριφορά

Δεν έχει συναίσθηση τι κάνει. Ενδεχομένως πιστεύει ότι κατανικάει τον αντίπαλο. Αν και δεν φαίνεται να έχει καθαρό ποιος είναι ο αντίπαλος.

Παλιότερα στις μικρές κοινωνίες έλεγαν για την αντισυμβατική συμπεριφορά: «Μα δεν έχει κανέναν να τον φροντίσει;». Σήμερα στην πολιτική το ερώτημα για τον Παύλο Πολάκη είναι: δεν υπάρχει κανένας να τον αποσύρει;

Γιώργος Λακόπουλος 

ieidiseis.gr