Κωνσταντίνος Φλώρος: Βιασύνη

Σε καμιά Δημοκρατία δεν αρέσει η παρουσία των ένστολων σε πολιτικό ρόλο. Και όταν περνούν στην αποστρατεία, για να τον διεκδικήσουν, οφείλουν να βαπτιστούν στην κολυμβήθρα της κάλπης.

Με άλλα λόγια: είναι ασύμβατο με τον κοινοβουλευτισμό, εν ενεργεία στρατιωτικός να φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν. Ή να εμφανίζεται ως οιονεί πολιτικός παράγων- πόσο μάλλον, ερήμην του υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Ένας ναύαρχος, προσπαθούσε να… καθοδηγήσει τον Σημίτη το βράδυ των Ιμίων. Παραβλέποντας ότι αν ο νόμιμος Πρωθυπουργός προκρίνει τον πόλεμο ή την ειρήνη, δεν θα δώσει λογαριασμό στο Πεντάγωνο.

Ο αρχηγός Στρατού και ο αρχηγός της Αστυνομίας επί Τσίπρα, μετά της εκλογές βρέθηκαν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τους έβλεπε στον ύπνο του ή είχαν επαφή από πριν;

Ο σημερινός Πρωθυπουργός έχει μια ιδιότυπη αντίληψη για τη σχέση του με τους στρατηγούς. Δεν ξεχνιέται ότι κάλεσε στο γραφείο του την ηγεσία των Ένοπλων Δυνάμεων, χωρίς τον πολιτικό τους προϊστάμενο.

Όσο ενοχλητικό ήταν τότε για τον υπουργό Άμυνας, άλλο τόσο είναι και σήμερα να εμφανίζεται ένας στρατηγός σε δημόσια τελετή, ως εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού. Δηλαδή ως εκπρόσωπος ενός πολιτικού.

Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος μας πληροφόρησε ότι «παρέστη ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Κυβέρνησης στην εξόδιο ακολουθία του Υποστρατήγου Επί Τιμή Ιακώβου Τσούνη».

Από μόνο του είναι περίεργο. Ιδίως όταν στην ίδια τελετή ήταν παρών και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Δεν εκπροσωπεί τον Πρωθυπουργό μέλος του υπουργικού συμβουλίου, αλλά ένας στρατηγός;

Από ποιόν πήρε άδεια; Η αντιστρόφως: με ποια νομική και πολιτική βάση ο Πρωθυπουργός όρισε ως εκπρόσωπό του έναν εν ενεργεία αξιωματικό;

Στην καλύτερη περίπτωση η εξήγηση είναι ότι ο Μητσοτάκης θεωρεί – και – το στράτευμα τσιφλίκι. Η τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ οικείο ή ομοϊδεάτη του. Δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι ισχύει.

Ο στρατηγός Φλώρος διατηρεί οργανωμένο σύστημα δημοσίων σχέσεων και δεν λείπει από το προσκήνιο, ακόμη και με δηλώσεις που έχουν άρωμα πολιτικής.

Στην επέτειο της 25η Μαρτίου φύτεψε στην εκδήλωση που έγινε στην Ακρόπολη μια κατά την κρίση του «παγκοσμίου φήμης σοπράνο» , που κακοποίησε τον εθνικό ύμνο.

Θεωρείται άρτιος αξιωματικός. Αλλά επειδή η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία χτίσθηκε στα ερείπια που άφησαν κάποιοι- επίορκοι-αξιωματικοί έχει περιγράψει επακριβώς το ρόλο που ανέθεσε στους νομιμόφρονες.

Παρεκκλίσεις δεν επιτρέπονται. Οι πολιτικοί με τους πολιτικούς και οι κλαρούχοι με τις δάφνες τους.

Από τη φύση της αυτή η Δημοκρατία έχει ανάγκη να εκπροσωπούν τους Πρωθυπουργούς της οι υπουργοί τους και όχι οι στρατηγοί τους.

Το λάθος της συγκεκριμένης «εκπροσώπησης» βαρύνει προφανώς τον Μητσοτάκη- ελπίζουμε τουλάχιστο.

Κάποιος να του εξηγήσει ότι εν λευκώ άσκηση της Εκτελεστικής Εξουσίας δεν νοείται στον προεδρευόμενο Κοινοβουλευτισμό. Υπάρχουν θεσμικοί και συμβολικοί περιορισμοί.

Αν πάντως ο ΓΕΕΘΑ ενδιαφέρεται να μπει στην πολιτική όπως λέγεται, βιάζεται. Θα έχει καιρό να κάνει παρέα στον ένδοξο στρατηγό Φράγκο…

ieidiseis.gr

Γιώργος Λακόπουλος