Τι πρέπει να προσέξουμε για να μην απαξιωθεί η αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα

Πέφτοντας η αυλαία της έκθεσης αμυντικού υλικού DEFEA στην Αθήνα και κατόπιν της επίσκεψής μου εκεί μου δημιουργήθηκε η αίσθηση της ύπαρξης δύο θετικών στοιχείων για την έκθεση αλλά και αρκετών αρνητικών, τα οποία χρήζουν προσοχής έτσι ώστε να αναβαθμιστεί και να πατήσει γερά η νέα έκθεση που αποτελεί εξέλιξη ενός επιτυχημένου, στο παρελθόν, θεσμού στην Ελλάδα.

Ξεκινώντας από τα θετικά, θα ήθελα να τονίσω οτι η επανάληψη της διοργάνωσης της έκθεσης αμυντικού υλικού στη χώρα μας ήταν κάτι που, με το πέρας των μνημονίων, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία Εθνικής Άμυνας της προηγούμενης Κυβέρνησης το 2018-19 οραματίστηκε, σχεδίασε. Κατόπιν ενέκρινε τη διοργάνωσή της η οποία βεβαίως έλαβε χώρα με αρκετή καθυστέρηση για προφανείς λόγους φέτος.

Σε κάθε περίπτωση είναι θετική εξέλιξη διότι καταρχάς συγκεντρώνει όλες τις εταιρείες, κρατικές και ιδιωτικές, αμυντικού υλικού της χώρας μας σε ένα τριήμερο παρουσίασης και προβολής, κατά δεύτερον συγκεντρώνει εταιρείες διεθνούς προβολής στον ίδιο χώρο με αποτέλεσμα να υπάρχει σίγουρα μία αλληλεπίδραση, ανταλλαγή ιδεών αλλά και δημιουργία προοπτικών για συνεργασίες με τις αντίστοιχες ελληνικές και κατά τρίτον, και σοβαρότερο, προβάλει τη χώρα μας που βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι στρατηγικής αξίας και σημασίας ως ένας παράγοντας σταθερότητας, ειρήνης και αξιοπιστίας στον ευρύτερο χώρο.

Η οργάνωση της έκθεσης ήταν άριστη από κάθε άποψη από τη διοργανώτρια εταιρεία. Με προσοχή, ενδιαφέρον, σε αρκετές περιπτώσεις ευαισθησία, αλλά και διπλωματία προέκυψε ένα άριστο αποτέλεσμα, που για άλλη μία φορά αποδεικνύει ότι στη χώρα μας υπάρχουν δυνατότητες και έμπειρες εταιρείες που μπορούν να οργανώσουν παγκοσμίου επιπέδου εκδηλώσεις. Συγχαρητήρια λοιπόν για άλλη μία φορά!

Παρόλα ομως αυτά τα θετικά, εντοπίστηκαν κάποια σημεία τα οποία σε έχουν αρνητικό πρόσημο και η συνέχιση τους δεν θα βελτιώσει την κατάσταση της έκθεσης, αλλά αντίθετα θα την βαλτώσει. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι γενικά η έκθεση αμυντικού υλικού διεθνώς έχει ισχυρό αναπτυξιακό και στρατηγικό πρόσημο και δίνει προστιθέμενη αξία στην ανάπτυξη οποιασδήποτε χώρας τη διοργανώνει, εάν και εφόσον γίνεται ορθή εκμετάλλευση, χρηση και είναι επιτυχής πολυπαραγοντικά και όχι απλώς μια έκθεση για να προβληθεί ο διοργανωτής, δηλαδή στείρα επικοινωνία και τρυκ.

Εκτιμώ ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια από όλους τους εμπλεκόμενους, ιδιαίτερα όμως σε κυβερνητικό επίπεδο, έτσι ώστε η έκθεση να μη γίνεται για την Ελλάδα αλλά να γίνεται στην Ελλάδα για όλες τις χώρες του ευρύτερου περιβάλλοντος καθόσον τώρα παρατηρήθηκε το φαινόμενο να υπάρχουν εταιρείες οι οποίες προσπαθούν να προβάλλουν τα προϊόντα τους για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί (έτσι αρχικά σχεδιάστηκε) ώστε η έκθεση αυτή να γίνει διεθνής τόπος συνάντησης εταιρειών και χωρών που προτίθεται ή σχεδιάζουν την ανάπτυξη των αμυντικών τους δυνατοτήτων.

Για να γίνει το παραπάνω, θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στις εταιρείες για να έρθουν, αλλά συγχρόνως και στους πιθανούς μελλοντικούς αγοραστές δηλαδή τα κράτη για να την επισκεφθούν, με λίγα λόγια είναι θέμα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και γενικότερα συνεργασιών στο διεθνή χώρο.

Υπάρχει εμπειρία και τεχνογνωσία από παλιότερες εκθέσεις στην Ελλάδα, όπως επίσης και από άλλες εκθέσεις που γίνονται παγκοσμίως, ας διερευνηθεί. Δυστυχώς αυτό δεν το είδαμε φέτος στην ελληνική έκθεση αφού υφίστατο λιγοστή εκπροσώπηση, εκτιμώ επικοινωνιακού χαρακτήρα. Όταν οι μεγάλες εταιρείες στον ελλαδικό αλλά και στο διεθνή χώρο δουν ότι γίνεται σοβαρή δουλειά, στο να προσελκυθούν επισκέπτες, ασφαλώς και θα ξανάρθουν διότι θα διαπιστώσουν ότι έχουν συμφέρον από την παρουσία τους στην έκθεση.

Όταν λοιπόν υπάρχει συνεχής προσέλευση, υπάρχουν συνεργασίες με ελληνικές εταιρείες, υπάρχει αύξηση εμπιστοσύνης, υπάρχει αξιοπιστία και πλέον οι ελληνικές εταιρείες αμυντικού υλικού εισέρχονται με αξιώσεις στο διεθνές στερέωμα και με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται ανάπτυξη και οικονομική ανάκαμψη καθ’ όσον αυξάνει ο κύκλος εργασιών των εταιρειών.

Παρατηρήθηκε ότι εκτός από δηλώσεις κυβερνητικών αρμοδίων, στην ουσία τα δύο τελευταία χρόνια υπάρχει παντελής παραγκωνισμός των ελληνικών εταιρειών αμυντικού υλικού σε σχέση με αντιστοιχες εταιρείες του εξωτερικού (είδαμε ότι δεν λήφθηκαν πουθενά υπόψη στις μέχρι τώρα λιγοστές συμβάσεις που υπογράφηκαν), υφίσταται γενικότερα μία απαξίωση και μη ύπαρξη ενδιαφέροντος προς τις ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες αλλά ιδιαίτερα τις κρατικές.

Η στρατηγική για την αμυντική βιομηχανία, που εκπονήθηκε και ολοκληρώθηκε το 2019 και που δημιουργούσε πολλαπλές προϋποθέσεις, ευκαιρίες και βήματα βελτίωσης και ανάπτυξης των σχέσεων κράτους με αμυντικές βιομηχανίες, εγκαταλείφθηκε για προφανείς, φαντάζομαι, λόγους, και δεν αντικαταστάθηκε από κάποιο άλλο πόνημα της τωρινής κατάστασης, με αποτέλεσμα να ακούγονται πάλι στα διάφορα workshop που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της έκθεσης μόνο ευχολόγια χωρίς ουσία και προοπτική.

Οι κρατικές αμυντικές βιομηχανίες για πολλούς στρατηγικούς λόγους πολιτικούς αλλα και αμυντικούς -στρατιωτικού χαρακτήρα- χρειάζονται στήριξη, ενίσχυση και δουλειά έτσι ώστε να ξαναποκτήσουν την αίγλη του παρελθόντος.

Επισημαίνω ότι οι ανακοινώσεις υπογραφών μνημονίων συνεργασίας δεν προσφέρουν κάτι σε αυτές τις βιομηχανίες όταν από την άλλη πλευρά παλεύουν για την ύπαρξη και την υπόσταση τους και κινδυνεύουν να χάσουν συμβόλαια με διεθνείς εταιρείες ή χώρες λόγω έλλειψης προσωπικού (κάτι που βλέπουμε στην ΕΑΒ) ή να απαξιωθούν λόγω ελλείψεως μελετών για την ανάπτυξή τους όπως τα ΕΑΣ και εν μέρει κάποια ναυπηγεία.

Η επαναδιοργάνωση μιας τέτοιου επιπέδου έκθεσης αμυντικού υλικού στην Ελλάδα, αφού θέλουμε να προβληθεί διεθνώς στρατηγικά η χώρα μας, η αξιοπιστία της, η σταθερότητα της και η επιρροή της στο ευρύτερο περιβάλλον, θα έπρεπε να ενισχυθεί και από την παρουσία του πρωθυπουργού της χώρας, έστω σε μία συμβολική επίσκεψη, για να σηματοδοτήσει το ενδιαφέρον κάτι το οποίο δεν έγινε και προκάλεσε δίκαια συζητήσεις ότι πράγματι κυοφορείται μία απαξίωση προς τον χώρο.

Ακούστηκε, επίσης, σε ανοιχτή εκδήλωση, από πολύ υψηλά ιστάμενο προσωπο, σχεδόν όλο το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων, πράγμα το οποίο αποτελεί αρνητική παγκόσμια πρωτοτυπία όσον αφορά τη διαβάθμιση την οποία πρέπει αυτό να έχει και το τι πρέπει γενικά να ανακοινώνεται.

Παρόλα αυτά, σε αυτό το πρόγραμμα διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται αλλαγές από το παλαιότερο πρόγραμμα, πλην βεβαίως των Ραφάλ κάτι που δεν δικαιολογεί τη διαφημιζόμενη εστίαση και εμβάθυνση στα εξοπλιστικά προγράμματα των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων το τελευταίο ένα και πλέον έτος.

Τέλος, φάνηκαν έξω από κάθε προβλεπόμενη διαδικασία του αμυντικού σχεδιασμού της χώρας, οι ανακοινώσεις για συζητήσεις για μελλοντικά προγράμματα τα οποία ακόμα δεν έχουν καν περάσει από τη Βουλή των Ελλήνων.

Παρά τις παραπάνω επισημάνσεις, η επαναδιοργάνωση της έκθεσης αμυντικού υλικού στη χώρα μας είναι κάτι θετικό. Εάν και εφόσον δε ληφθούν υπόψη και εξεταστούν οι παραπάνω προσεγγίσεις εκτιμώ ότι η έκθεση αυτή μελλοντικά θα βελτιωθεί και θα είναι προς το συμφέρον της χώρας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεών μας.

Γιώργος Καμπάς

Ο Γιώργος Καμπάς είναι στρατηγός εν αποστρατεία και πρώην επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

news247.gr

DEFEA EUROKINISSI