Πρόβλημα Δημοκρατίας η καθεστωτική λογική της κυβέρνησης

Μπορεί να μάθουμε κάτι που δεν ξέρουμε από την υπό δημιουργία Εξεταστική Επιτροπή σχετικά με τη χειραγώγηση των δημοσκοπήσεων και της Ενημέρωσης; Με αρκετή σιγουριά μπορούμε να δώσουμε αρνητική απάντηση. Η εμπειρία των μέχρι τώρα κοινοβουλευτικών επιτροπών (εξεταστικών ή προανακριτικών) δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ακόμα και στις πολύκροτες υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς των τελευταίων δεκαετιών, οι κοινοβουλευτικές επιτροπές δεν δημιούργησαν την αίσθηση της αδέκαστης απονομής δικαιοσύνης. Για την ακρίβεια, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Τα πορίσματα των κοινοβουλευτικών επιτροπών επιβεβαιώνουν την πεποίθηση της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών ότι το πολιτικό σύστημα έχει διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο που εξασφαλίζει την ασυλία των στελεχών του. Οι περιπτώσεις Τσοχατζόπολουλου και Παπαντωνίου περισσότερο μοιάζουν με τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Η πολιτική σημασία

Ωστόσο, η κίνηση της αντιπολίτευσης να συμφωνήσει στην πρόταση για τη συγκρότηση της Εξεταστικής, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αφού αναδεικνύει σημαίνουσες πτυχές του προβλήματος δημοκρατίας το οποίο αντιμετωπίζει η χώρα. Η πρώτη πτυχή είναι η χειραγώγηση της Ενημέρωσης από την κυβέρνησης μέσω του κρατικού χρήματος. Το πρόβλημα δεν ξεκίνησε σήμερα -ας θυμηθούμε μόνο το ΚΕΛΠΝΟ ή τα θηριώδη διαφημιστικά κονδύλια των ΔΕΚΟ.  Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που (δικαίως) φωνάζει σήμερα, χτες ως κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς σε ό,τι αφορά την πολιτική διαφάνειας στα ΜΜΕ.

Ωστόσο, ποτέ άλλοτε δεν είδαμε τόσο πολύ κρατικό χρήμα να διοχετεύεται στα ΜΜΕ (η πανδημία αποτέλεσε χρυσή ευκαιρία). Επίσης ποτέ άλλοτε δεν είδαμε τόσο κραυγαλέα μονομέρεια από τη μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ -ιδιαίτερα των τηλεοπτικών. Το ζήτημα δεν είναι μόνο η ακραιφνής στήριξη της κυβέρνησης, που ξεπερνάει τα όρια του προπαγανδισμού. Εξίσου, σημαντική είναι η πλημμελής προβολή της αντιπολίτευσης, που στην περίπτωση των μικρών κομμάτων αγγίζει την πλήρη συσκότιση. Είναι δεν πραγματικό σκάνδαλο η αποσιώπηση με “αρεστών” ειδήσεων.

Οι δημοσκοπήσεις

Σε ό,τι αφορά τις δημοσκοπήσεις, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Πέρα από τις αστείες περιπτώσεις, που οφείλουν την ύπαρξή τους στην προκλητική ολιγωρία των αρμοδίων Αρχών, συνήθως είναι δύσκολο να αποδειχτεί η χειραγώγηση των ερευνών. Γιατί αυτό που κατά κόρον γίνεται, δεν είναι η πλήρης ανατροπή των δημοσκοπικών ευρημάτων, αλλά το λεγόμενο “τσίμπημα”, δηλαδή η επιλογή εκείνης της τιμής από το επιτρεπόμενο εύρος +/- 2% του στατιστικού ευρήματος, που ανταποκρίνεται καλύτερα στις σκοπιμότητες του εντελοδόχου του δημοσκόπου. Τυπικά αυτή η πρακτική δεν είναι παράνομη και κινείται στο όριο της επιστημονικής δεοντολογίας. Στην πράξη όμως, είναι τελείως διαφορετικές οι πολιτικές εντυπώσεις μιας διαφοράς 8 ποσοστιαίων μονάδων και μιας διαφοράς 12 (υποθετικά μιλώντας πάντα).

Η συσπείρωση

Ίσως το πιο σημαντικό στην Εξεταστική είναι αυτή καθαυτή η συμπόρευση όλης της αντιπολίτευσης, για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2019. Εν προκειμένω δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους προγραμματική σύγκλιση. Αντιθέτως, είναι πολύ μεγάλη η απόσταση που χωρίζει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ ο μεταξύ τους ανταγωνισμός μπορεί να είναι πιο έντονος από ποτέ. Το σύνολο της αντιπολίτευσης υποστηρίζει την Εξεταστική γιατί η σημερινή λειτουργία της Ενημέρωσης δεν γίνεται ανεκτή και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επιπλέον, η αλαζονεία της κυβέρνησης γίνεται και πιο προκλητική. Η χειραγώγηση της Ενημέρωσης σε συνδυασμό με την αλαζονεία, παραπέμπουν σε καθεστωτική λογική, η οποία εύλογα προκαλεί ζωηρές αντιδράσεις. Γιατί η καθεστωτική λογική δεν είναι μόνο πρόβλημα για την αντιπολίτευση, αλλά απειλή για την ίδια τη δημοκρατία.

Γιάννης Αλμπάνης

news247.gr

EUROKINISSI