Οι Ιταλοί εξευτελίζουν τους Γερμανούς για τις πολεμικές αποζημιώσεις – Εμείς τι κάνουμε;

Μπορεί οι Ιταλοί να ήταν στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σύμμαχοι των Γερμανών, πρόλαβαν όμως πριν το τέλος να ανατρέψουν τον Μουσσολίνι και ταχθούν με την πλευρά των νικητών.

Οι αντιδράσεις των πρώην συμμάχων τους και όσα ακόμη προκλήθηκαν από την αλλαγή αυτή στρατοπέδου έχουν οδηγήσει σε μακρά δικαστική διαμάχη, αφού -όπως με όλους έχει συμβεί- οι Γερμανοί αρνούνται να πληρώσουν πολεμικές αποζημιώσεις. Οι Ιταλοί συνεχίζουν να τις διεκδικούν με επιμονή.

Ίσως θα έπρεπε η στάση τους να αποτελεί παράδειγμα και για την Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως δραστήρια στον τομέα αυτόν. Έγιναν κάποιες προσπάθειες κατάσχεσης γερμανικών ακινήτων στην Αθήνα αλλά εν τέλει οι αιτούντες (θύματα θηριωδιών ως επί το πλείστον) δεν δικαιώθηκαν καθώς εν τέλει τα ελληνικά δικαστήρια ακύρωσαν τις πρωτόδικες καταδικαστικές αποφάσεις.

Στην Ιταλία απεναντίας τα πράγματα προχωρούν χωρίς κανέναν δισταγμό να οδηγήσουν την Γερμανία στο εξευτελισμό του Δικαστηρίου της Χάγης. Ο τρόπος με τον οποίο η Γερμανία κατά τον παρελθόν αντιμετώπιζε το Δικαστήριο αυτό, καθιστά εξευτελιστικό το ότι τώρα υποχρεώνεται να προσφύγει σε αυτό. Οι κατασχέσεις είναι επί θύραις, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να υποχρεωθούν να διεθνοποιήσουν το ζήτημα προσφεύγοντας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης προκειμένου να προσπαθήσουν να σώσουν τα ακίνητά τους.

Πρόκειται για τέσσερα μέγαρα που βρίσκονται στη Ρώμη και τα οποία στεγάζουν τα τοπικά γραφεία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, το Γερμανικό Ιστορικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε και το Γερμανικό Σχολείο της Ρώμης. Για όλα αυτά τα κτήρια έχουν εκδοθεί αποφάσεις κατάσχεσης επί 25 αγωγών που αφορούν σε ισάριθμες καταστροφές, ως αποτέλεσμα γερμανικών θηριωδιών.

Το Βερολίνο από την πλευρά του υποστηρίζει ότι τα ακίνητα αυτά «τυγχάνουν ασυλίας» την οποία η Ιταλία παραβιάζει. Κατά αυτής της «παραβίασης» οι Γερμανοί προσφεύγουν στην Χάγη και πρέπει μάλιστα να βιαστούν καθώς στις 25 Μαΐου το ιταλικό δικαστήριο θα συνεδριάσει εκ νέου για να αποφασίσει τον εκπλειστηριασμό των ακινήτων.

Η Γερμανία βασίζεται σε μιαν απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου του 2012, δυνάμει της οποίας δεν μπορεί να διωχθεί σε ξένα δικαστήρια από θύματα εγκλημάτων των ναζί. Δεδομένου ότι έκτοτε οι αγωγές στα ιταλικά δικαστήρια εξακολούθησαν και μάλιστα έγιναν δεκτές. Το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι προσφεύγει στην Χάγη πάλι, λόγω δύο υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, κατά τις οποίες ενδέχεται να κατασχεθούν τα τέσσερα ακίνητα στην Ρώμη.

Η διαμάχη χρονολογείται από το 2008, όταν το ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας αποφάσισε ότι η Γερμανία έπρεπε να πληρώσει περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ σε συγγενείς εννέα ατόμων που ήταν μεταξύ των 203 που σκοτώθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις στην Τοσκάνη το 1944.

Η Γερμανία υποστηρίζει ότι έχει ήδη πληρώσει δισεκατομμύρια ευρώ σε χώρες που επλήγησαν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από την λήξη της σύγκρουσης το 1945. Στην προσφυγή της αναφέρεται σε ένα μέρος της απόφασης του 2012 που λέει ότι, επιτρέποντας τις αξιώσεις στα δικαστήρια της, η Ιταλία έχει «παραβιάσει την υποχρέωσή της να σεβαστεί την ασυλία που απολαμβάνει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας βάσει του διεθνούς δικαίου».

Μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να εκδώσει αποφάσεις το ΔΠΔ, αλλά η Γερμανία ζήτησε από το δικαστήριο να λάβει μέτρα για να μην βγάλει η Ιταλία σε πλειστηριασμό οποιοδήποτε ακίνητο.

newsbreak.gr