Το σκάνδαλο των υποκλοπών προβάλλεται ως μείζον πολιτικό θέμα- που πρέπει να οδηγήσει στην παραίτηση του Πρωθυπουργού. Αυτή η πλευρά υπάρχει και την ανέδειξαν κόμματα, πολιτικοί και συνταγματολόγοι.
Αλλά στην πράξη οι πολιτικές ευθύνες είναι σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Πρωτίστως, σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές, είναι ποινικό θέμα. Υπόθεση της Δικαιοσύνης στην οποία ανήκει η αρμοδιότητα αναζήτησης των ποινικών ευθυνών.
Ο πρώτος που έκανε το λάθος να ρίξει το βάρος στις πολιτικές διαστάσεις ήταν ο Νίκος Ανδρουλάκης που ζήτησε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Ο Μητσοτάκης δεν είχε λόγο να μην το δεχθεί. Δώρο, άδωρον. Από τη ώρα που έχει την πλειοψηφία της Επιτροπής δεν πρόκειται να του καταλογιστεί καμία ευθύνη. Ήδη εξουδετέρωσε την Επιτροπή Θεσμών, μετατρέποντας σε παρωδία την εξέταση μαρτύρων.
Το πραγματικό πρόβλημα του Πρωθυπουργού είναι πως θα αποφύγει τη ποινική πλευρά, που αφορά τον ίδιο προσωπικά. Από τη στιγμή που δεν μεσολαβεί υπουργός στην αρμοδιότητα επί της ΕΥΠ , υπεύθυνος είναι ο ίδιος έναντι του Νόμου. Γι αυτό άλλωστε έσπευσε να διακηρύξει τα περί «νομιμότητας» στην παρακολούθηση Ανδρουλάκη.
Αν ήταν νόμιμη γιατί το συζητάμε; Ο νόμος είναι αυτός που είναι και δεν νοείται η εφαρμογή του να επιφέρει …πολιτικές ευθύνες, τις οποίες μάλιστα ο Μητσοτάκης μετέφερε σε έναν … μετακλητό υπάλληλο.
Οι ευθύνες του Δημητριάδη είναι επίσης ποινικές. Δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο. Διορίσθηκε και απολύθηκε ως υπάλληλος.
Αν λοιπόν εντοπιστούν ποινικές ευθύνες ο Μητσοτάκης θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Τον περιμένει το Ειδικό Δικαστήριο- μαζί με τους συμμέτοχους, με πρώτο τον αλήστου μνήμης Κοντολέοντα.
Εδώ υπάρχει ένα θέμα που αφορά τον Ανδρουλάκη προσωπικά. Κάθε πολίτης στη θέση του θα έσπευδε να καταθέσει μήνυση στον διοικητή της ΕΥΠ, ώστε η Δικαιοσύνη να αναλάβει τα υπόλοιπα.
Όσο δεν το κάνει , είναι αναγνωρίζει ότι ισχύει η «νομιμότητα» που λέει ο Πρωθυπουργός. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ λέει ότι το θέμα «δεν είναι προσωπικό», αλλά και πολιτικό. Αλλά είναι κατά τα δυο , συν ποινικό.
Είναι παράδοξοι οι ισχυρισμοί τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του Ανδρουλάκη για τη σχέση που έχει ο καθένας με αυτή την ζοφερή υπόθεση.
Ο Μητσοτάκης-που λέει ότι δεν γνωρίζει ότι υπήρχε παρακολούθηση , νόμιμη και για «εθνικό λόγο»- επιμένει ότι αν το ήξερε δεν θα το επέτρεπε. Πρωθυπουργός να μην επιτρέπει την εφαρμογή νόμου δεν ξανακούσθηκε.
Ακόμη ισχυρίζεται ότι δεν ρώτησε, ούτε είναι η δουλειά του να ξέρει τι κάνει η ΕΥΠ. Περίεργα πράγματα. Δεν είναι η δουλειά του πολιτικού- και διοικητικού- επικεφαλής μιας υπηρεσίας, να ρωτήσει τι ακριβώς κάνει; Ειδικά όταν αυτό ήταν να βάζει κοριούς σε έναν πολιτικό…
Μόνο που ο νέος διοικητής της ΕΥΠ ανέφερε στη Βουλή ότι τον έχει ενημερώσει για τις «επισυνδέσεις». Προφανώς γιατί είναι υποχρέωσή του, όπως ήταν και του προκατόχου του.
Από την άλλη πλευρά ο Νίκος Ανδρουλάκης ισχυρίζεται ότι η παρακολούθηση διαμορφώνει συνθήκες εκβιασμού του. Για ποιο πράγμα; Αν πρόκειται απλώς για την παρεμπίπτουσα γνώση της προσωπικής του ζωής από την ΕΥΠ, ποιος θα τολμούσε να επιχειρήσει τέτοιον εκβιασμό σε βάρος του;
Σε ότι αφορά τον λόγο της συγκεκριμένης παρακολούθησης μάλλον έχουν δίκιο όσοι υπαινίσσονται -μεταξύ των οποίων και ο Αλέξης Τσίπρας, – ότι ο Μητσοτάκης τη διέταξε όταν άρχισαν οι διαδικασίες για την εκλογή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ με ένα στόχο: να βοηθήσει κάποιον άλλον υποψήφιο και συγκεκριμένα τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Ο οποίος εντελώς τυχαία συντονίζεται με τη γραμμή Μητσοτάκη στο σκάνδαλο. Και παραμένει μέλος του ΠΑΣΟΚ.
Παράλογο είναι και ότι τόσο η κυβερνητική πλευρά, όσο και η πλευρά του ΠΑΣΟΚ , προσπαθούν να αναγορεύσουν την παρακολούθηση Ανδρουλάκη ως την κεντρική και μοναδική πλευρά του σκανδάλου. Κάθε άλλο παρά είναι έτσι τα πράγματα…
Το σκάνδαλο είναι ότι το σύστημα Μητσοτάκη είχε στήσει μηχανισμό παρακολουθήσεων μέσω από την ΕΥΠ- αλλά και μέσω της την ΕΥΠ, μέσα ΕΥΠ που τώρα προσπαθεί να αποσυναρμολογήσει- , φροντίζοντας να στεγανοποιήσει τη διαδικασία: είχαν γνώση μόνο οι μυημένοι , ενώ στις αρμόδιες ανεξάρτητες Αρχές απαγορεύθηκε να δίνουν πληροφορίες.
Αυτή είναι μεγάλη εικόνα. Σ αυτή εντάσσεται η παρακολούθηση Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου Κουκάκη- ή των οκτώ ακόμη πολιτικών που αποκάλυψε η «Καθημερινή» και η κυβέρνηση δεν διέψευσε-δεν ήταν μεμονωμένες περιπτώσεις. Ήταν γνήσια υποσύνολα του σκανδάλου.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν παραβίαζε σποραδικά, αλλά εξαφάνισε συστηματικά το Κράτος Δικαίου σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρώπη και τα δυτικά ΜΜΕ θεωρούν υπόλογο προσωπικά τον Πρωθυπουργό και ζητούν εξηγήσεις.
Αν η αντιπολίτευση στην Ελλάδα αφήσει να τυλιχτεί το σκάνδαλο σε νέφος πολιτικολογίας και να παραμείνει στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που ελέγχει η κυβέρνηση, η ουσία θα χαθεί και οι υπεύθυνοι θα διαφύγουν.
Ήδη η Δικαιοσύνη δείχνει να μην αντιλαμβάνεται το βάθος και το εύρος της παρανομίας και ο Άρειος Πάγος υποβαθμίζει την υπόθεση.
Αν το κάνουν και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, η τα ΜΜΕ που δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση, το σκάνδαλο θα κουκουλωθεί- όπως τα προηγούμενα- και ποινικές ευθύνες δεν θα αποδοθούν ποτέ και σε κανέναν.
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
