Γιατί η κοινή γνώμη “κουλάρει” με την κλιματική αλλαγή και “φρικάρει” με την οικονομική και ενεργειακή κρίση

Με την ενεργειακή κρίση να εντείνεται σε όλη την Ευρώπη, όλοι έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου ενημέρωσης των πολιτών, εξετάζοντας και προτείνοντας λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Οι μετεωρολόγοι εξετάζουν τι μας λένε τα διάφορα κλιματικά μοντέλα για το πως θα κυλήσει ο φετινός χειμώνας, ενώ οι πολιτικοί εξετάζουν την στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων για να “επιδοτήσουν” τον χειμώνα, ενώ την ίδια ώρα εμφανίζονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν την επιδότηση των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος. Στη “φαρέτρα” της κυβέρνησης περιλαμβάνονται και δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας από νοικοκυριά, επιχειρήσεις και Δημόσιο. Όλοι παρατηρούμε ότι τα μέτρα που είχαν παρθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, έχουν μετατεθεί -και είναι φυσικό – στις καλένδες, καθώς το ενεργειακό πρόβλημα είναι άμεσο και απειλείται η οικονομία αλλά και η διαβίωση των πολιτών.

Πριν από λίγα χρόνια σε βιβλίο μου είχα αναφερθεί στα αποτελέσματα μια μεγάλης έρευνας για την κλιματική αλλαγή, όπου διαπιστώθηκε ότι παρά τις συνεχείς έρευνες και τις ενέργειες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, μόνο το 49% των ερωτηθέντων θεώρησε ως “πολύ σοβαρό” ζήτημα την κλιματική αλλαγή, ενώ υψηλότερη κατάταξη είχε ο τομέας της οικονομίας.

Ο Νταγκ Μίλερ, πρόεδρος της εταιρείας GlobeScan Radar που διενήργησε την έρευνα, είχε τονίσει πως “ενώ τα στοιχεία της καταστροφής του περιβάλλοντος είναι αδιαμφισβήτητα, η έρευνα δείχνει ότι η οικονομική κρίση και η έλλειψη ισχυρής πολιτικής βούλησης απομακρύνει την κοινή γνώμη από το πρόβλημα”.

Η συγκεκριμένη έρευνα τότε δεν κατέγραψε κάτι το παράξενο και θεωρείται απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο, ότι τελικώς οι ανησυχίες για το κλίμα ή τα καιρικά φαινόμενα συνηθίζουν να αγγίζουν την κοινή γνώμη κυρίως σε περιόδους ευμάρειας, ενώ σε μεγάλες οικονομικές κρίσεις αυτές οι ευαισθησίες υποχωρούν.

Ιστορικά αναφέρουμε ότι όταν οι σταυροφόροι μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη, λόγω της μεγάλης βαρυχειμωνιάς που είχε ενσκήψει, έκαιγαν για να ζεσταθούν τους κώδικες με έργα αρχαίων Ελλήνων από τις βιβλιοθήκες. Πρόσφατα μια πρώτη απάντηση πήραμε-αλλά την ξεχάσαμε φαίνεται- όταν πριν από λίγα χρόνια στη χώρα μας, η λειτουργία των τζακιών ή των θερμαντικών μέσων απείλησε ακόμη και την ίδια μας την υγεία. Ήταν η εποχή τότε που πολλοί έκαιγαν ότι να ‘ναι μέσα στα τζάκια τους. Τότε ήταν που χτύπησε το πρώτο “καμπανάκι” καθώς οι προσπάθειες απορρύπανσης των μεγάλων αστικών κέντρων από τη δεκαετία του 80 και οι βελτιώσεις της τεχνολογίας στο θέμα των καθαρών καυσίμων των αυτοκινήτων και της βιομηχανίας, κλονίστηκαν σημαντικά -σχεδόν ακυρώθηκαν- μέσα σε μόλις δυο χρόνια, από την οικονομική κρίση που μάστιζε τη χώρα μας.

Το ενεργειακό θέμα όμως, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τώρα, είναι σαφώς εντονότερο και πιο σημαντικό, καθώς δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά συνολικά όλη την Ευρώπη και δεν είναι υπερβολή να πούμε όλο τον πλανήτη. Τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν θα πρέπει να έχουν ορατό μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, και όχι τόσο μακρινό όπως αυτόν που αναφέρεται στο μακρινό πέρας των επιστημονικών ερευνών για την κλιματική αλλαγή το 2100.

Για παράδειγμα θα πρέπει να επανεξεταστεί η λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων (που έχει πέρας το 2028) , η χρήση καυστήρων πετρελαίου που έχει πέρας σε τρία χρόνια και τόσες άλλες πολλές ρυθμίσεις και δεσμεύσεις που προβλέπονται μέσα στον νέο κλιματικό νόμο. Με σύνεση και ρεαλισμό.

Θοδωρής Κολυδάς

news247.gr

ISTOCKPHOTO