Δυναμώνουν οι κόντρες για την ενέργεια – Σημαντικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της Δύσης

Εντείνονται οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της Δύσης, ως μια από τις πρώτες συνέπειες της ενεργειακής και οικονομικής κρίσης και του πολέμου στον Ουκρανία, πολύ περισσότερο καθώς αυξάνονται αντί να μειώνονται οι πιθανότητες για επέκταση των συγκρούσεων και σε άλλες περιοχές.

-Στη Σύνοδο Κορυφής στην Πράγα δεν σημειώθηκε καμία σημαντική πρόοδο ως προς την επιβολή πλαφόν στην τιμή φυσικού αερίου, με τις αποφάσεις να παραπέμπονται στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, στις 20 και 21 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες. Η επιδίωξη είναι πως σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής θα έχουν αμβλυνθεί οι αντιθέσεις και θα γίνει κατορθωτό να ληφθούν κοινές αποφάσεις έστω και σε ελάχιστο παρονομαστή, ωστόσο κάποιοι εκτιμούν πως «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά …πεθαίνει»!

-Η αντιπαράθεση για το γερμανικό πακέτο των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τις επιχειρήσεις της χώρας συνεχίζεται με εντονότερους ρυθμούς. Είναι χαρακτηριστικό πως απέναντι στο Βερολίνο είναι και το Παρίσι, με τον Γάλλο Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν να δηλώνει πως θα πρέπει να επαληθευτεί από της ΕΕ ότι το σχέδιο της Γερμανίας για στήριξη της οικονομίας της είναι συμβατό με τις κρατικές αρωγές!

-Ο γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών Οικονομίας Ρ. Χάμπερ επιτέθηκε σε φιλικές χώρες γιατί κρατούν ψηλά τις τιμές του φυσικού αερίου, κερδοσκοπώντας σε βάρος της Ευρώπης, ονοματίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και «φωτογραφίζοντας» τη Νορβηγία. «Πετυχαίνουν αστρονομικές τιμές για το αέριο που μας πωλούν», δήλωσε μεταξύ άλλων, ζητώντας «αλληλεγγύη» μεταξύ των φιλικών χωρών και «περιορισμό του ύψους της τιμής του φυσικού αερίου».

-Εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, μάλιστα, ξεσηκώθηκαν και χώρες που θεωρούνται «δορυφόροι» τους, όπως η Πολωνία!

-Οι κόντρες για την ενέργεια έχουν ήδη δημιουργήσει ρήγματα στον γαλλογερμανικό άξονα και έχουν καταστήσει ανενεργό, ιδίως μετά την εκλογή Μελόνι, τον άξονα που επιχειρείτο να σχηματιστεί μεταξύ της Γαλλίας του Μακρόν, της Γερμανίας Σολτς και της Ιταλίας –όσο υπήρχε ο Ντράγκι.

Και όλα αυτά ενώ το ΔΝΤ εκτιμά ως υπαρκτό τον κίνδυνο διεθνούς ύφεσης, με τη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, τη Γερμανία, να οδεύει προς ύφεση και τη βρετανική οικονομία να υποβαθμίζεται!