Δικαστές: Οι απλουστευμένες κριτικές για καθυστερήσεις στη απονομή Δικαιοσύνης παραπληροφορούν την κοινή γνώμη

Η κριτική που ασκείται στο θέμα του χρόνου απονομής της Δικαιοσύνης, «σε αρκετές περιπτώσεις, αντιμετωπίζεται με απλουστεύσεις, που οδηγούν ακόμη και σε παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) και ζητεί την έναρξη διαλόγου για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση εκσυγχρονισμού του δικαιοδοτικού συστήματος της χώρας μας.

Ακόμη, η ΕΔΕ αναφέρει ότι «η συνεχής προσφυγή των πολιτών ενώπιον των Δικαστηρίων καταδεικνύει την έμπρακτη εμπιστοσύνη της κοινωνίας απέναντι στους Λειτουργούς της Δικαιοσύνης, οι οποίοι, μέχρι σήμερα, έχουν συμβάλλει, τα μέγιστα, στην εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης και συνοχής».

Ειδικότερα, η ανακοίνωσης της ΕΔΕ αναφέρει:

«Η εξουσία και οι πράξεις των άμεσων οργάνων του Κράτους, ως θεσμική έκφραση αυτής (της εξουσίας), ανέκαθεν αποτελούσαν πεδίο αυστηρής κριτικής εκ μέρους ολόκληρης της κοινωνίας. Και αυτή, βέβαια, η κριτική δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να αφήσει ανέπαφη τη Δικαιοσύνη. Ωστόσο, το ειδικό ζήτημα των χρόνων απονομής της Δικαιοσύνης στη χώρα μας, σε αρκετές περιπτώσεις, αντιμετωπίζεται με απλουστεύσεις, που οδηγούν ακόμη και σε παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης.

Η ανάλυση του ζητήματος των χρόνων απονομής της Δικαιοσύνης σε κάθε χώρα λ.χ. επί των αστικών υποθέσεων, προϋποθέτει εξειδικευμένες γνώσεις επιστήμης (νομικής), καθώς και ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Προϋποθέτει εξειδικευμένες γνώσεις επί θεμελιωδών αρχών του ισχύοντος δικονομικού συστήματος, των επιμέρους νομοθετικών διατάξεων, καθώς και των μεθόδων ερμηνείας του δικαίου (αρχές δίκαιης δίκης, διαθέσεως, προδικασίας, προθεσμίες κατάθεσης προτάσεων, προθεσμίες επιδόσεων, ειδικά θέματα του δικαίου της απόδειξης, της αναγκαστικής εκτέλεσης, των ενδίκων μέσων, δικονομικές συνέπειες της ματαίωσης των συζητήσεων, λόγοι αναστολής μιας δίκης, αναβολές λόγω δικονομικών ελλείψεων, εκκρεμή προδικαστικά ζητήματα και δικονομικές συνέπειες αυτών κλπ.), εξειδικευμένες γνώσεις αναφορικά με επιμέρους διατάξεις του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, εξειδικευμένες γνώσεις αναφορικά με τους Εσωτερικούς Κανονισμούς των Δικαστηρίων και της διάρθρωσης των δικαστικών δομών της χώρας.

Η διαμορφωθείσα μέχρι σήμερα νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων λ.χ. με την αξιολόγηση του περιεχομένου των δικογράφων (αγωγών κλπ) ώστε να αποφεύγονται αοριστίες και απαράδεκτα, με κύριο γνώμονα την ουσιαστική απονομή δικαίου, έχει αποτρέψει, σε ευρεία κλίμακα, την άσκοπη δικονομική ταλαιπωρία των πολιτών.

Συγχρόνως, η συνεχής προσφυγή των πολιτών ενώπιον των Δικαστηρίων καταδεικνύει την έμπρακτη εμπιστοσύνη της Κοινωνίας απέναντι στους Λειτουργούς της Δικαιοσύνης, οι οποίοι, μέχρι σήμερα, έχουν συμβάλλει, τα μέγιστα, στην εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης και συνοχής, ενώ οι αποφάσεις των Δικαστηρίων της χώρας μας, ως λόγος επιστημονικός, διακρίνονται, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για την εκτενή νομική τους ανάλυση, έχοντας συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία βιβλιογραφικού πλούτου και στην προαγωγή της νομικής επιστήμης.

Η έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση κάθε ουσιαστικής μεταρρύθμισης προς την κατεύθυνση εκσυγχρονισμού του δικαιοδοτικού συστήματος της χώρας».