Τέσσερα χρόνια ψεμάτων, κυνισμού και αλαζονείας

Το χτεσινό συγκλονιστικό ρεπορτάζ των New York Times για τα παράνομα push backs στη Λέσβο θα μπορούσε να θεωρεί σύνοψη του τρόπου που πολιτεύτηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι οι ρεπόρτερ της κορυφαίας εφημερίδας των ΗΠΑ πιστοποίησαν ότι οι ελληνικές Αρχές έκαναν παράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών/προσφύγων (μεταξύ των οποίων κι ένα βρέφος). Οι μετανάστες/πρόσφυγες συνελήφθησαν στη Λέσβο και αφέθηκαν στη θάλασσα σε μια φουσκωτή σχεδία -με τους προφανείς κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η εγκατάλειψη στα νερά του Αιγαίου.

Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι η παράνομη επαναπροώθηση τεκμηριώνεται πλήρως τόσο από βίντεο όσο και από τις μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών/προσφύγων. Το άρτιο ρεπορτάζ έρχεται να μας θυμίσει τι σημαίνει καλή δημοσιογραφία. Θλιβερές οι συγκρίσεις με τα καθ’ ημάς…

Τα χαρακτηριστικά

Από το ρεπορτάζ των New York Times αναδεικνύονται τα τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, τα οποία είναι:

1. Η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Το να αφήνεις ανθρώπους στη θάλασσα με τη λογική ότι το ρεύμα θα τους παρασύρει στην Τουρκία και η βάρκα δεν θα βυθιστεί, σημαίνει στην ουσία ότι παίζεις στα ζάρια τις ζωές τους. Είναι κάτι σαν το “πάμε και όπου βγει” των Τεμπών.
2. Η κατάφωρη παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας. Η παραβίαση συνίσταται τόσο στο παράνομο push back όσο και στην εγκατάλειψη ανθρώπων στη θάλασσα.
3. Τα ανερυθρίαστα ψεύδη. Η κυβέρνηση επιμένει ότι δεν κάνει παράνομες επαναποσωθήσεις παρά τον όγκο των αποδείξεων που έχει συσσωρευτεί από τη δημοσιογραφική δουλειά.
4. Η κυνική καθεστωτική νοοτροπία με τη οποία αντιμετωπίζονται οι αποκαλύψεις. Έχοντας διασφαλίσει τον έλεγχο της μεγάλης πλειονότητας των ΜΜΕ με τον πακτωλό του κρατικού χρήματος, η κυβέρνηση δεν αισθάνεται καμία ανάγκη να προτάξει μια κάπως αληθοφανή δικαιολογία για τις παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας από το Λιμενικό. Αυτός ο κυβερνητικός κυνισμός ωθεί σημαντικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας στον αμοραλισμό του “όλα επιτρέπονται”.

Η επιβεβαίωση του κανόνα

Η μεταναστευτική πολιτική δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά την επιβεβαίωση του κανόνα της κυβερνητικής πολιτικής. Τα τέσσερα σημεία στα οποίας αναφερθήκαμε, τα βλέπουμε και σε άλλες πτυχές του δημόσιου βίου, όπως τα Τέμπη, οι υποκλοπές και η διαχείριση της πανδημίας, Η λογική ότι πάμε χύμα και δεν θα μας κάτσει η στραβή, η παραβίαση των νόμων από αυτούς που ορκίζονταν στην πάταξη της ανομίας, τα συνεχή ανερυθρίαστα ψεύδη και ο καθεστωτικός κυνισμός διέπουν την πολιτική Μητσοτάκη. Αυτή η κατάσταση μόνιμης πολιτικής ανωμαλίας που δεν προσιδιάζει σε μια δημοκρατία άξια του ονόματός της, θυμίζει σε πολλά σημεία όσα συμβαίνουν στην Ουγγαρία του Όρμπαν. Μια δημοκρατία, δηλαδή, που διολισθαίνει συνεχως στον αυταρχισμό.

Καταδίκη

Η πολιτική Μητσοτάκη έρχεται ως συνέχεια της φαλκίδευσης των πολιτικών ελευθεριών κατά τα χρόνια των Μνημονίων, όταν κυβερνούσε ουσιαστικά η τρόικα, καταλύοντας τη λαϊκή κυριαρχία. Τώρα μπορεί να μην έχουμε τρόικα (εμφανώς τουλάχιστον), αλλά η δημοκρατική πολιτική διαδικασία δεν έχει αποκατασταθεί -αν και θα μπορούσε. Αντιθέτως, βλέπουμε να μονιμοποιείται η φαλκίδευση θεμελιωδών δικαιωμάτων και σε πολλά σημεία να χειροτερεύουν τα πράγματα, αν λάβουμε υπόψη τον πρωτοφανή κυβερνητικό έλεγχο της Ενημέρωσης. Το χειρότερο όλων είναι ότι ζούμε τον κυνισμό και την αλαζονεία της εξουσίας στην πιο ακραία εκδοχή τους. Οι κυβερνώντες θεωρούν ότι τους επιτρέπονται τα πάντα γιατί είναι πανίσχυροι.

Αύριο πριν κάνουμε την επιλογή μας στην κάλπη καλό είναι να θυμηθούμε αυτόν τον κυνισμό και την αλαζονεία της εξουσίας που ζήσαμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Να τα θυμηθούμε και να τα καταδικάσουμε με την ψήφο μας.

Γιάννης Αλμπάνης

news247.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI