Από το Βίλνιους στη Χάγη: Το παρασκήνιο για το αιφνίδιο άνοιγμα του Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά

Ο Μητσοτάκης δήλωσε διατεθειμένος να συζητήσει «μία τολμηρή ατζέντα με την Τουρκία», προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη πως μία συμφωνία μπορεί να σημαίνει και υποχωρήσεις

Αίσθηση, συζητήσεις και πυρά από εκπροσώπους της αντιπολίτευσης προκάλεσε η αμεσότητα και ευθύτητα με την οποία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε διατεθειμένος να συζητήσει «μία τολμηρή ατζέντα με την Τουρκία», προετοιμάζοντας, μάλιστα, την κοινή γνώμη της χώρας ότι μία συμφωνία μπορεί να σημαίνει και κάποιες υποχωρήσεις.

Οι τοποθετήσεις αυτές του Πρωθυπουργού αναμένεται να προκαλέσουν σφοδρή αντιπαράθεση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκπρόσωποι των οποίων, σε χθεσινοβραδινές τους παρουσίες σε τηλεοπτικά πάνελς σημείωναν ότι θα πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για το τι συζητήθηκε με τον πρόεδρο Ερντογάν και αν και τί δρομολογείται. Κάποιοι εξ αυτών, μάλιστα, έσπευσαν να μνημονεύσουν τη θεωρία για τις «Πρέσπες του Αιγαίου», εκφράζοντας τον φόβο ενδεχόμενης αναθεώρησης της πάγιας ελληνικής θέσης πως η μόνη διαφορά που υπάρχει με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Πρόκειται για ένα ενδεχόμενο, που προκαλεί αναστάτωση και στο εσωτερικό της ΝΔ, πολλά στελέχη της οποίας, προεξάρχοντος του πρώην πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά, εικάζεται βασίμως, ότι αν επιχειρηθεί η μετατόπιση από την πάγια ελληνική θέση, θα αντιδράσουν και μάλιστα με ένταση.

Ήδη, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, αρκετοί γαλάζιοι, εκφράζουν ανοικτά τον προβληματισμό τους για το ενδεχόμενο, με τη στήριξη των ΗΠΑ, να οδηγηθεί η Αθήνα στο τραπέζι της διμερούς διαπραγμάτευσης με διευρυμένη ατζέντα πέραν της μοναδικής διαφοράς που αναγνωρίζουμε με την Τουρκία, με αντάλλαγμα την παραπομπή στο Δικαστήριο της Χάγης. Για την προσφυγή, ωστόσο, στο διεθνές δικαστήριο, απαιτείται συνυποσχετικό, επειδή η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει την δικαιοδοσία του, όπως έχει κάνει η Ελλάδα, με εξαίρεση τα θέματα κυριαρχίας και άμυνας. Αυτό που φοβούνται αρκετοί είναι το ενδεχόμενο η Άγκυρα, με την πίεση του διεθνούς και ευρωπαϊκού παράγοντα να ζητήσει από την Αθήνα να συνυπογράψει ένα συνυποσχετικό, με το οποίο ουσιαστικά να αποδεχθεί πως θα παρακαμφθούν τα δικαιώματα, τα οποία παρέχει το διεθνές δίκαιο στην Ελλάδα.

Μία δεύτερη εστία προβληματισμού αρκετών γαλάζιων και όχι μόνο είναι η αναφορά του πρωθυπουργού σε «οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών». Και αυτό, διότι οι θαλάσσιες ζώνες, εκτός από την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ περιλαμβάνουν και τα χωρικά ύδατα.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις ένα 24ωρο μετά την πέμπτη συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε διατεθειμένος οι συζητήσεις με τη γείτονα να μπουν “στον πυρήνα της βασικής μας διαφοράς”, δηλαδή την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, και ιδανικά να υπάρξει συμφωνία για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης» σημείωσε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στον Σκάϊ, προσθέτοντας ότι «προφανώς, το να πάμε στη Χάγη δεν είναι μια απλή υπόθεση ούτε είναι κάτι το οποίο μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη». Ο κ. Μητσοτάκης δεν αποσαφήνισε εάν η προσφυγή στη Χάγη συζητήθηκε στη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν. Χαρακτήρισε, ωστόσο, πρόωρη τη σχετική συζήτηση.

Ο πρωθυπουργός όμως ταυτόχρονα εμφανίστηκε αισιόδοξος, εκτιμώντας ότι η Τουρκία κάνει στροφή στη Δύση, αλλά και ότι ο ίδιος ο Ερντογάν έχοντας κερδίσει τις εκλογές, δεν χρειάζεται πλέον να παίζει παιχνίδια στο Αιγαίο, για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Με μία αναφορά η οποία εκλαμβάνεται ότι πρώτη προσπάθεια προετοιμασίας της κοινής γνώμης αλλά και του κόμματός του, ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε να σημειώσει ότι μία συμφωνία με την Τουρκία δε μπορεί παρά να είναι και συμβιβασμός σε κάποια θέματα.

«Έχω μιλήσει πολλές φορές για τον πατριωτισμό της ευθύνης, τον πατριωτισμό των πράξεων σε αντίθεση με τον πατριωτισμό που εξαντλείται σε εύκολες κορώνες. Τι είναι προς όφελος της Ελλάδας;

Είναι προς όφελος της Ελλάδας να επιλύσει τελικά με δίκαιο τρόπο και με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο, όπως αγωνιζόμαστε να κάνουμε εδώ και δεκαετίες, αυτή τη μεγάλη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία; Η απάντηση είναι «ναι». Αυτή είναι η άποψή μου», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης.

Και στην δημοσιογραφική επισήμανση ότι αυτό πιθανά, πάντως, περιλαμβάνει απομείωση της κυριαρχίας έτσι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε:

«Αυτό είναι μία σχετική έννοια, αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης».

Ο πρωθυπουργός όμως έθεσε το ερώτημα: «Θα μείνουμε με τη διαφορά αυτή ανεπίλυτη αν η ιστορία μας προσφέρει μία ευκαιρία να τη λύσουμε;» και τόνισε ότι το θέμα θα λυθεί «με όρους οι οποίοι θα είναι προφανώς συμβατοί με την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων». Προανήγγειλε δε ότι: «Αν ποτέ φτάναμε σε αυτό το σημείο θα είχε μείζονα ρόλο να παίξει και η Βουλή και τα κόμματα».

Εντύπωση προκάλεσε και το σχόλιο του κ. Μητσοτάκη: «Αλλά, ξέρετε, υπάρχουν ορισμένες πολιτικές δυνάμεις, μπορεί ορισμένοι δημοσιογράφοι που έχουν χτίσει καριέρες, χτίζοντας κάποια εικόνα από την οποία δεν θέλουν πια να αποστούν». Κάποιοι εξέλαβαν τη φράση αυτή και ως μήνυμα προς κάποιους γαλάζιους.

ieidiseis.gr