Χειρουργεία κλειστά, τρένα τυφλά, μισθοί φτώχειας, αλλά η προπαγάνδα λέει “δολοφονικός” στίχος…

Αν προσγειωνόταν ξαφνικά χτες ένας εξωγήινος στον πλανήτη Ελλάς, θα πίστευε ότι τεράστιο πρόβλημα αποτελεί ο στίχος που απάγγειλε ένας ηθοποιός για έναν υπουργό κι ένα δημοσιογράφο.

Τι ορίζεται σήμερα ως πραγματικό πρόβλημα;

Μήπως είναι τα κλειστά χειρουργεία των κρατικών νοσοκομείων; Όχι, βρε αδερφέ, λεπτομέρεια.

Μήπως είναι τα τρένα που κυκλοφορούν ακόμη τυφλά, παρά το μακελειό των Τεμπών; Όχι δα, αυτά τα λένε οι «υποκινούμενοι» της Ευρωβουλής.

Μήπως είναι οι μισθοί φτώχειας κάτω των 1000 ευρώ και πείνας κάτω των 500 ευρώ; Όχι, αυτοί συμβάλλουν στο έπος της «ανάπτυξης».

Τι είναι, λοιπόν, πραγματικό πρόβλημα; Αν προσγειωνόταν ξαφνικά χτες ένας εξωγήινος στον πλανήτη Ελλάς, θα πίστευε ότι τεράστιο πρόβλημα αποτελεί ο στίχος που απάγγειλε ένας ηθοποιός για έναν υπουργό κι ένα δημοσιογράφο.

Μια πλήρη τετραετία συμπλήρωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όσο χάος κι αν παρέλαβε από τους προηγούμενους(όλες οι κυβερνήσεις «χάος» παραλαμβάνουν), κάτι έπρεπε να έχει κάνει για τη δημόσια υγεία. Τέσσερις υπουργοί ανέλαβαν την «αναμόρφωσή» της(Κικίλιας, Πλεύρης, Χρυσοχοίδης, Γεωργιάδης), αλλά τα ουσιώδη προβλήματα κουκουλώνονταν. Τώρα εκδικούνται. Η λίστα όσων περιμένουν να χειρουργηθούν φτάνει στον αριθμό 90.000. Τι άλλο από ντροπή σημαίνει αυτό;

Συμπληρώνεται σε λίγες μέρες ένας χρόνος από την τραγωδία των Τεμπών. Αλλά όποιος νομίζει ότι τα τρένα κινούνται με ασφάλεια, ας διαβάσει τι λέει σήμερα ο πρόεδρος του ΟΣΕ.

Προ ημερών το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ του υπουργείου Εργασίας ανακοίνωσε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία για τους μισθούς. Το 53% των εργαζομένων παίρνει κάτω από 1000 ευρώ(μεικτά). Το ένα τρίτο κάτω από 800 ευρώ. Και το 12% κάτω από 500 ευρώ. Αυτά σε μια Ελλάδα που έχει μεγάλη «ανάπτυξη» και, ταυτόχρονα, ρεκόρ ακρίβειας. Τα κέρδη των επιχειρήσεων κάνουν άλματα («πληθωρισμός της απληστίας», που λέει κι ο πρωθυπουργός), συμβάλλει σ’ αυτό και η φθηνή εργασία, που γίνεται ακόμα φθηνότερη από την ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών.

Όλα αυτά είναι πραγματικά προβλήματα, που αφορούν τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Αλλά μήπως δεν είναι; Μήπως μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ένας παραλλαγμένος στίχος, που τραγούδησε ένας ηθοποιός με στόχο έναν υπουργό κι ένα δημοσιογράφο;

Ευφυέστερος ο υπουργός, απέφυγε να απειλήσει με προσφυγή στη δικαιοσύνη και περιορίστηκε να πει ότι λυπάται που ο ταλαντούχος ηθοποιός είπε κάτι «πολύ χοντρό». Αντίθετα, ο δημοσιογράφος θα πάει στα δικαστήρια.

Ο Άδωνις γνωρίζει τον ηθοποιό από το σίριαλ «Η Μουρμούρα», που έβλεπαν τα παιδιά του. Καλή «Η Μουρμούρα», αλλά καλύτερη η παράσταση «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο ηθοποιός αυτός, αλλά δεν τη γνωρίζουν ο υπουργός κι ο δημοσιογράφος. Αν είχαν πάει να τη δουν, θα ήξεραν τι σημαίνει πραγματική δολοφονία και δεν θα κατέφευγαν σε αστειότητες. Ότι, δηλαδή, ο στίχος που τραγούδησε ο ηθοποιός είναι …«προτροπή σε δολοφονία». Θα τους το πει και ο δικαστής, που θα εκδικάσει την υπόθεση, αν ποτέ φτάσει στο δικαστήριο(κανονικά, πρέπει να τεθεί αμέσως στο αρχείο, διότι δεν υπάρχει αδίκημα).

Αλλά αν ο υπουργός και ο δημοσιογράφος θέλουν να μάθουν τι πραγματικά σημαίνει «προτροπή σε δολοφονία», ας αφήσουν το στίχο που τραγούδησε ο ηθοποιός. Και ας δουν αυτό το βίντεο. Για να ακούσουν τα ανατριχιαστικά που εκστόμισε, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, ένας ομογάλακτος συνάδελφος του Άδωνι. Ένας πολιτικός τον οποίο έχει φιλοξενήσει άπειρες φορές ο δημοσιογράφος, αλλά ο ίδιος ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν αυτά που έλεγε τότε ο πολιτικός αυτός συνιστούσαν «προτροπή σε δολοφονίες».

Εν κατακλείδι: η παραλλαγή του στίχου, που τραγούδησε ο ηθοποιός, μου φάνηκε κάπως χαζή και, πάντως, είναι απόπειρα σάτιρας, όχι πετυχημένης. Αλλά τα περί «προτροπής σε δολοφονία» είναι προπαγάνδα του αισχίστου είδους. Την οποία «έπαιξε» και η κρατική ΕΡΤ και μάλιστα πάνω από το θέμα της δημόσιας υγείας, με τις ελλείψεις γιατρών και τη λίστα της ντροπής στα χειρουργεία.

Η χώρα και οι πολίτες έχουν πραγματικά προβλήματα, που δυσκολεύουν τη ζωή τους καθημερινά. Όσοι δεν θέλουν να τα κουκουλώνουν αυτά αναδεικνύουν. Όσοι πιάνονται από ένα «δολοφονικό» στίχο, για να κάνουν ντόρο, είναι επιτήδειοι προπαγανδιστές.

Και για την προπαγάνδα ισχύει αυτό που έχει πει ο Αμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Ντικ: «Το βασικό εργαλείο για τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι η διαστρέβλωση των λέξεων». Ο Τζορτζ Όργουελ το έχει πει πιο χοντρά: «Όλη η προπαγάνδα είναι ψέματα, ακόμα κι όταν λέει την αλήθεια»…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΛΙΑΣ

news247.gr