Δικαιοσύνη: Αποζημίωση σε διάδικο γιατί χρειάστηκαν 11 αναβολές και 5 χρόνια να εκδοθεί απόφαση

Η επί σειρά ετών καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης έχουν αυξήσει τον αριθμό των αιτήσεων των πολιτών με τις οποίες διεκδικούν αποζημιώσεις λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης τους.

Υπενθυμίζεται, ότι ο νόμος 4055/2012 για «δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής», στο άρθρο 53 προβλέπει:

«1. Οποιοσδήποτε από τους διαδίκους, εκτός από το Δημόσιο και τα δημόσια νομικά πρόσωπα τα οποία συνιστούν κυβερνητικούς οργανισμούς κατά την έννοια του άρθρου 34 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που έλαβαν μέρος σε διοικητική δίκη μπορεί να ζητήσει με αίτηση δίκαιη ικανοποίηση προβάλλοντας ότι η διαδικασία για την εκδίκαση της υπόθεσης καθυστέρησε αδικαιολόγητα και συγκεκριμένα ότι διήρκεσε πέραν του ευλόγου χρόνου που απαιτείται για τη διάγνωση των πραγματικών και νομικών ζητημάτων που ανέκυψαν στη δίκη.

2. Η αίτηση στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών».

Τεράστιο το πρόβλημα της καθυστέρησης στην απονομή της Δικαιοσύνης

Για να κατατεθεί η σχετική αίτηση για αποζημίωση λόγω της καθυστέρησης στην έκδοση απόφασης, πρέπει προηγούμενα να καταβληθεί παράβολο των 200 ευρώ υπέρ του Δημοσίου.

Όπως είναι γνωστό, ότι η χώρας μα καταδικάζεται από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για τις μεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων που φτάνουν τα επίπεδα της αρνησιδικίας.

Την ίδια στιγμή οι ρυθμοί της Δικαιοσύνης δεν μεταβάλλονται καθώς οι καθυστερήσεις αποτελούν τον κανόνα, ενώ η Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεχίζει να απολύει τους ράθυμους δικαστές.

Παράλληλα, και οι ίδιοι δικαστές επιδικάζουν μικρά χρηματικά ποσά υπέρ των πολιτών για την ηθική βλάβη που τους προκαλούν άλλοι συνάδελφοί τους δικαστές, λόγω των καθυστερήσεων. Η ηθική βλάβη ανάγεται στην υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων.

Τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται υπέρ των πολιτών λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων των ράθυμων δικαστών, καταβάλλονται από το Δημόσιο.

Χρειάστηκαν 11 αναβολές και 5 χρόνια για να βγει απόφαση

Συγκεκριμένα, σε ιδιοκτήτρια ακίνητων η οποία διεκδικούσε αποζημίωση 4,5 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς 3 ακίνητά της δεν μπορούσαν να αξιοποιηθούν (να κτίσει και γενικά να τα εκμεταλλευτεί), αφού υπήχθησαν στο καθεστώς εφαρμογής της αρχαιολογικής νομοθεσίας, στο οποίο δεν επιτρέπεται η οικοδόμηση, κ.λπ., επιδικάστηκε το ποσό των 3.000 ευρώ (ζητούσε 8.000 ευρώ) για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Το ποσό αυτό επιδικάστηκε καθώς για την έκδοση της οριστικής απόφασης χρειάστηκαν 5 χρόνια, αφού προηγούμενα δόθηκαν 11 αναβολές, εκ των οποίων οι 8 ήταν αυτεπάγγελτες (δηλαδή ήταν οίκοθεν αναβολές που δίνονται από τους ίδιους τους δικαστές) και οι 3 λόγω κορονοϊού.

Αναλυτικότερα, η αίτηση της ιδιοκτήτριας κατατέθηκε στο ΣτΕ τον Μάρτιο του 2018. Αρχικά προσδιορίστηκε να συζητηθεί σε δυο χρόνια μετά (Φεβρουάριος 2020), αλλά αναβλήθηκε 11 φορές. Τελικά, συζητήθηκε 4 χρόνια μετά (Δεκέμβριο του 2022) και μέσα σε 8 ημέρες έγινε η διάσκεψη. Η απόφαση, με την οποία δικαιώθηκε η ιδιοκτήτρια, δημοσιεύθηκε 3 μήνες μετά, το Μάρτιο του 2023.

Της επιδικάστηκε αποζημίωση 3.000 ευρώ
Η ιδιοκτήτρια υποστήριξε ότι η υπόθεσή της δεν είχε καμία πολυπλοκότητα, υπήρχε σχετική νομολογία για την υπόθεσή της και ότι έχει περιέλθει «σε κατάσταση άγχους και στενοχώριας» λόγω «της ζωτικής σημασίας της υπόθεσης για τα συμφέροντά της», κάτι που καθιστά επιβεβλημένη την επιδίκαση του ποσού των 8.000 ευρώ, ως δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την καθυστέρηση εκδίκασης της υπόθεσής της.

Το δικαστήριο έκρινε: «Ότι το χρονικό το διάστημα που διήρκεσε η εκδίκαση της υπόθεσή της, δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της «εύλογης διάρκειας» της δίκης κατά την έννοια της διάταξης του νόμου 4055/2012, ούτε άλλωστε, τις απαιτήσεις της «λογικής προθεσμίας», κατά την έννοια του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ.

Ακόμη, υπογραμμίζει το δικαστήριο ότι καθυστέρηση αυτή προκάλεσε πράγματι στην αιτούσα ηθική βλάβη και για «την αποκατάσταση της οποίας κρίνεται δικαιολογημένη, ως δίκαιη ικανοποίηση, η επιδίκαση σε αυτήν εύλογου χρηματικού ποσού». Τελικά, της επιδικάστηκε το ποσό των 3.000 ευρώ.