Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπροστά στον… καθρέφτη του

Με άκρως σουρεαλιστικούς όρους τείνουν να διεξαχθούν τελικά οι επερχόμενες (ευρω)εκλογές. Ίσως, μάλιστα, περισσότερο από κάθε άλλη αναμέτρηση…

• του Ανδρέα Καψαμπέλη

Είναι η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες που η κυβερνώσα πτέρυγα πασχίζει ματαίως να κατασκευάσει κάποιον «εχθρό», για να κρατηθεί στη θέση της. Όμως, η προσπάθεια δεν αποδίδει. Όπως είναι η πρώτη φορά που και η αντιπολίτευση, αποδεκατισμένη, βρίσκεται βυθισμένη στα υπαρξιακά αδιέξοδά της και δεν ξέρει καλά καλά τι θέλει. Γι’ αυτό και το εκλογικό σώμα παραμένει -λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες- ασυγκίνητο…

Στην εκ κεντροαριστερών αντιπολίτευση, ειδικά, η αφασία που επικρατεί θυμίζει, πάντως, το (αρχαίον αλλά πάντα επίκαιρο) «ουδέν κακόν αμιγές καλού»…

Οι μηχανισμοί του Μαξίμου κάνουν ο,τι μπορούν για να εμφανίσουν ως… μπαμπούλες τους πολιτικούς αντιπάλους τους, την ώρα που όλοι αυτοί, όμως, όχι μόνο δεν έχουν κατά νου να συνεργαστούν, αλλά (σχεδόν κατά κυριολεξία) δεν λένε ούτε «καλημέρα» μεταξύ τους.

Ο κ. Μητσοτάκης πολύ θα ήθελε, βέβαια, να μπορεί κάποιος εξ αυτών να σηκώσει (κάπως) εκλογικό κεφάλι ή να προέκυπτε και ενδεχόμενο συνεργασίας τους. Θα ήταν βούτυρο στο ψωμί του για να τρομάξει τους αμφιταλαντευόμενους, δυσαρεστημένους νεοδημοκράτες και να πιάσουν τόπο τα διλήμματά του.

Και θα το ήθελε όχι μόνο για να συγκρατήσει τις εκ δεξιών διαρροές (που έχουν παγιωθεί), αλλά και για να τις αντισταθμίσει από το Κέντρο…

Από την άλλη πλευρά, όλες αυτές οι εχθροπραξίες στους κόλπους της Κεντροαριστεράς θα μπορούσε να έχουν προεκλογικό και προσωρινό χαρακτήρα, με ημερομηνία λήξης την 9η Ιουνίου. Είναι, όμως, έτσι;

Αρκετοί λένε ότι, ανάλογα με τους συσχετισμούς της εκλογικής βραδιάς, το θέμα των συγκλίσεων θα τεθεί εκ νέου επί τάπητος. Με βάση, όμως, τα δρώμενα -στο προσκήνιο και το παρασκήνιο-, η κατάσταση πιο πολύ παραπέμπει στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Στον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν το κόμμα καταφέρει να είναι δεύτερο, η «επιβίωση» Κασσελάκη κάθε άλλο παρά δεδομένη θεωρείται. Ο πήχης είναι στο 17% και ο… Βρούτος οργανώνεται και καιροφυλακτεί.

Για το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται καν συζήτηση. Ούτε ψύλλος στον κόρφο τού Ν. Ανδρουλάκη η τρίτη θέση – κι ας λέει από τώρα αμυνόμενος «μα, μπορεί να είμαι ο μόνος που, ενώ οι άλλοι θα πέφτουν, θα ανεβάσω το ποσοστό μας»…

Όσο για τη Νέα Αριστερά, την Πλεύση Ελευθερίας και τα άλλα κόμματα του χώρου, αυτές οι κάλπες είναι crash test για την επιβίωσή τους. Όλα τα υπόλοιπα…

Εν κατακλείδι, ούτε τη δυνατότητα εναλλακτικής κυβερνητικής προοπτικής είναι σε θέση να προσφέρουν ούτε πιο κοντά μεταξύ τους να έρθουν. Επομένως, ποιος άλλος «εχθρός» απομένει για τον κ. Μητσοτάκη, την ώρα, μάλιστα, που όλοι οι δείκτες στην κοινή γνώμη για την πορεία της χώρας είναι στο «κόκκινο»; Ας κοιτάξει τον… καθρέφτη του.

newsbreak.gr