ΠΑΣΟΚ: Η ευκαιρία, το στοίχημα και πώς η εκλογή ηγεσίας μπορεί να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό

Η επανέναρξη των εσωκομματικών… εχθροπραξιών στο ΠΑΣΟΚ, σχεδόν δύο μήνες αφότου αποφασίστηκε η προσφυγή στην κομματική βάση για την εκλογή ηγεσίας, βρίσκει το Κίνημα μάλλον σε μία ανέλπιστα ευνοϊκή θέση.

Η συνεχιζόμενη φθορά της κυβέρνησης και η αβεβαιότητα, μαζί με τα σημάδια αποσύνθεσης, που χαρακτηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστούν το ΠΑΣΟΚ ως τον παράγοντα που υπό προϋποθέσεις – που εν πολλοίς θα κριθούν στην κάλπη της 6^ης και της 13^ης Οκτωβρίου – είναι δυνατόν να επιφέρει τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.

Παρότι το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε στην τρίτη θέση στις ευρωεκλογές και με ποσοστό, που άφησε μία πικρή γεύση, τα γενικότερα δεδομένα εκείνης της κάλπης, αλλά και οι εξελίξεις που ακολούθησαν, δίνουν στο Κίνημα πλεονεκτήματα αντεπίθεσης.

Από τη μία, το 28% της ΝΔ δείχνει να απελευθερώνεται από την επιρροή Μητσοτάκη μία κρίσιμη μάζα κεντρώων ψηφοφόρων που έχει χάσει την πίστη της στη διαχειριστική ικανότητα του πρωθυπουργού. Ο απογοητευτικός ανασχηματισμός στη συνέχεια, αλλά και η να παταγώδης αποτυχία στα μέτωπα της πυρκαγιάς, επιτείνουν αυτή την τάση φυγής πασοκογενών ψηφοφόρων από το κυβερνών κόμμα.

Από την άλλη, η ρευστότητα που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ και οι ανοιχτές πλέον συγκρούσεις, μετά το χαμηλότερων προσδοκιών αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές σε συνδυασμό με το άδηλο της πορείας προς το καταστατικό συνέδριο και το ορατό χάσμα ανάμεσα στον Στέφανο Κασσελάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, οδηγούν σημαντικό μέρος της κεντροαριστερής βάσης του κόμματος να αναζητά νέες εκφράσεις.

Όπως φαίνεται το συγκριτικό πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι με την εκλογή της ηγεσίας τον Οκτώβριο μπορεί να εμφανίσει μία νέα πρόταση, που θα προκαλέσει ενδιαφέρον, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να εφεύρει ένα καινούργιο αφήγημα και να ξεπεράσει τα τεράστια προβλήματα της κυβέρνησης και ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με νέα διάσπαση και δύσκολα το συνέδριο θα του δώσει ώθηση.

Ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ από κει που έχανε και προς τις δύο κατευθύνσεις – και προς Μητσοτάκη και προς ΣΥΡΙΖΑ – έχει την ευκαιρία να γίνει υποδοχέας ψηφοφόρων και από αριστερά και από δεξιά.

Υπό τις εξής προϋποθέσεις:

–      Να υπάρξει μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές της 6^ης Οκτωβρίου. Το στοίχημα είναι η προσέλευση να ξεπεράσει τις 270.000 του 2021 και μέχρι τώρα οι εκτιμήσεις καθιστούν ένα τέτοιο στόχο εφικτό.

–      Να αποφευχθούν ακρότητες και οποιαδήποτε εικόνα απαξίωσης στην εσωκομματική σύγκρουση και να αποφευχθεί η αμφισβήτησή του την επόμενη της εκλογής του – να μην επαναληφθεί δηλαδή η ιστορία που έζησε ο ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την εκλογή Κασσελάκη. Προς το παρόν δεν δείχνει να εκτραχύνεται η μάχη μεταξύ των υποψηφίων, αλλά όλα θα κριθούν στην τελική ευθεία και όταν αρχίζουν να διαμορφώνονται οι συσχετισμοί.

Κούρσα τριών ταχυτήτων για τους υποψήφιους

Με βάση τα δημοσκοπικά δεδομένα μέχρι τα μέσα Ιουλίου, φαινόταν ότι τα φαβορί για το δεύτερο γύρο είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας. Ανεξαρτήτως της σειρά που δίνουν για τους δύο διεκδικητές της ηγεσίας, ή τα ποσοστά που καταγράφουν, το σενάριο να βρεθούν στην τελική αναμέτρηση ο νυν πρόεδρος και ο δήμαρχος της Αθήνας είναι το πιο πιθανό σχεδόν για όλες τις εταιρείες δημοσκοπήσεων – ακόμα και για τις στοχηματικές εταιρείες!

Ο Παύλος Γερουλάνος και ενδεχομένως η Άννα Διαμαντοπούλου, λόγω του μηχανισμού που έχει απομείνει από το «σημιτικό» μπλοκ, δείχνουν να είναι στην επόμενη σειρά της αναμέτρησης. Ο κ. Γερουλάνος διαθέτει επίσης ένα αξιόμαχο πανελλαδικό δίκτυο και τη στήριξη μέρους των παπανδρεϊκών.

Ο Μιχάλης Κατρίνης φιλοδοξεί να κάνει την έκπληξη και να έχει ρυθμιστικό ρόλο στην τελική έκβαση της μάχης, ενώ η Νάντια Γιαννακοπούλου στοχεύει σε μία καλή καταγραφή.

Αγωνία στη ΝΔ

Η εκλογική διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ από μόνη της, αλλά ειδικά σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μάλλον βέβαιο ότι θα αναγκάσουν τη ΝΔ να επανεξετάσει όλα τα δεδομένα, τη στρατηγική της, ακόμα και το χρόνο των εκλογών, σε ένα όχι και τόσο ακραίο σενάριο.

Τυχόν εκλογή νέου (ή νέας) αρχηγού θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ειδικά εάν η ηγεσία αυτή μπορεί να συσπειρώσει «ορφανές» δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και να αποτελέσει μία λύση για τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της ΝΔ, που προέρχονται από την κεντροαριστερά και το κέντρο.

Υπό πολλές προϋποθέσεις θα ήταν απειλή ακόμα και ένας αναβαπτισμένος στην εσωκομματική βάση του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης. Πόσο μάλλον μία νέα ηγεσία, ένα νέο πρόσωπο που θα συγκέντρωνε την προσοχή και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από το βράδυ της εκλογής του. Και θα είχε να παρουσιάσει ένα σχέδιο (ή και πολλά άλλα όπλα) απέναντι στην αμφιλεγόμενη πλέον, κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Υπό αυτή την οπτική είναι πιθανόν το πολιτικό σκηνικό, οι τάσεις, οι δυναμικές και οι προοπτικές στο τέλος του χρόνου ή τις αρχές του 2025 να διαμορφώνουν μία εντελώς νέα πολιτική κατάσταση στη χώρα.

topontiki.gr