Η Θεσσαλονίκη χωρίς υποδομές

Η ΔΕΘ χρησιμεύει στις πολιτικές δυνάμεις -και ειδικά στους αρχηγούς των κυβερνώντων κομμάτων- για να αναπαράγουν υποσχέσεις, να κάνουν τους έξυπνους πετώντας ατάκες, να εξαγγέλλουν έργα και να επιτίθενται στους επικριτές τους. Μετά την ολοκλήρωση της προπαγανδιστικής εκστρατείας τους απέρχονται ησύχως, και οι Θεσσαλονικείς συνεχίζουν τη ζωή τους ακριβώς όπως ήταν πριν από την πολύβουη πολιτικάντικη γιορτή της ΔΕΘ.

Όποιος ζει στη Θεσσαλονίκη ή την έχει επισκεφτεί τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια πόλη με τεράστια εθνική, ιστορική, πολιτισμική, οικονομική και γεωπολιτική σημασία, η οποία έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της. Η κεντρική κυβέρνηση συνηθίζει να υπόσχεται αφειδώς τα καλύτερα για να πράξει τίποτα ή ελάχιστα.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζει σημαντικότατο πρόβλημα με τις απαρχαιωμένες υποδομές της. Εχουν αρκετές δεκαετίες να γίνουν μεγάλα έργα που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών της συμπρωτεύουσας. Το κυκλοφοριακό είναι αφόρητο σε μια περιοχή που εκτείνεται από το κέντρο της πόλης μέχρι και τη Χαλκιδική.

Δυστυχώς, το μείζον σε αυτή την υπόθεση δεν είναι ο χρόνος που δαπανούν μέχρι να φτάσουν στους προορισμούς τους οι οδηγοί, που κατά παράδοση είναι μποτιλιαρισμένοι στους στενούς δρόμους. Μέσα σ’ αυτό το κυκλοφοριακό κομφούζιο είναι αυξημένος ο κίνδυνος πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων.

Το μόνο που μπορεί να παρουσιάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως απάντηση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης είναι μια… κολοβή γραμμή μετρό μήκους 9,6 χιλιομέτρων, που χρειάστηκε περίπου τρεις δεκαετίες για να σχεδιαστεί και να φτιαχτεί.

Επίσης, ουδέν αξιοσημείωτο έχει να επιδείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και όσες προηγήθηκαν αυτής, για τον χαμηλό δείκτη πρασίνου της πόλης, για το περιβόητο flyover, για την αναβάθμιση του λιμένα και την οδική και σιδηροδρομική σύνδεσή του, αλλά και για τις θέσεις στάθμευσης των οχημάτων, που είναι πλέον περιζήτητες όσο οι… χρυσές λίρες.

Είναι εύκολα τα μεγάλα λόγια για «διαμετακομιστικό κόμβο φυσικού αέριου στη νοτιοανατολική Ευρώπη, πρωτεύουσα των Βαλκανίων, εμπορική και πολιτισμική πύλη προς τις βαλκανικές χώρες», αλλά δύσκολες, καθώς φαίνεται, οι πράξεις. Ο εμπαιγμός των Θεσσαλονικέων και γενικά των Ελλήνων της Μακεδονίας από τις κυβερνήσεις μπορεί να καταδειχθεί με την αντίστιξη της πραγματικότητας με τις υποσχέσεις των πρωθυπουργών των τελευταίων δεκαετιών και των χρονοδιαγραμμάτων που οι ίδιοι είχαν πει ότι θα ισχύσουν για την ολοκλήρωση των έργων.

Γι’ αυτό πλέον η ΔΕΘ αντιμετωπίζεται από τους Θεσσαλονικείς με ολοένα αυξανόμενη αδιαφορία. Εχουν κορεστεί από υποσχέσεις και γνωρίζουν ότι περιμένουν εις μάτην κάποιο χειροπιαστό έργο που θα βελτιώσει τη ζωή τους.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι το χειρότερο είναι πως δεν διακρίνεται στον ορίζοντα η
πιθανότητα κάποιας επί τα βελτίω αλλαγής.

newsbreak.gr