Ο Γιάννος, η Δικαιοσύνη και το «καθεστώς ΠΑΣΟΚ»

Αν το ΠΑΣΟΚ, δεν αποτινάξει όλους αυτούς τους σκελετούς που έχει στη ντουλάπα του, και ακόμα τους κουβαλάει, αν είναι να εναλλαγεί η «αγία οικογένεια» Μητσοτάκη με το παλιό «καθεστώς» ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν κανένα νόημα οι εκλογές για νέο πρόεδρο. Αυτό πρέπει να είναι το στοίχημα του ΠΑΣΟΚ από τις εκλογές του, με την ανάδειξη ενός πραγματικά νέου προσώπου στην προεδρία του, που θα αφουγκράζεται τα μεγάλα προβλήματα του λαού και της χώρας μας, και θα δουλέψει σοβαρά για να δημιουργηθεί ένα νέο, ενωτικό τοπίο της ονομαζόμενης κεντροαριστεράς. Διαφορετικά, αν δεν το κάνουν, ας βάλουν από τώρα πρόεδρο τον Παπαντωνίου, να ξεμπερδεύουν. Papantoniou for President!

Η «θεία από τη Νιγηρία»

Η αθώωση του Γιάννου Παπαντωνίου, ξεχάστηκε, λες και συνέβη προ αμνημονεύτων ετών. Κατηγορείτο για μίζες από τη σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό έξι φρεγατών από την γαλλική εταιρεία, «Thales», η οποία υπεγράφη το 2003, όταν ήταν υπουργός Άμυνας. Το «σκάνδαλο των φρεγατών» είχε καταγγείλει ο άλλοτε διευθύνων σύμβουλος της θυγατρικής της Thales, Μισέλ Ζοσράν, με συνεντεύξεις του μάλιστα σε μεγάλες γαλλικές εφημερίδες (π.χ. Le Monde).

Ο ίδιος, επίσης, είχε αναφερθεί και σε ένα ακόμα σκάνδαλο, του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης, C4I, των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, το οποίο διεκδικούσε η Thales, αλλά το έχασε. Το πήραν η Siemens με την αμερικανική SAIC. Να σημειωθεί ότι, τότε, με τη «λογική» του κατεπείγοντος, λόγω Ολυμπιακών, τις αγορές αποφάσιζε το υπουργείο Αμυνας.

Τελικά, ο Γ. Παπαντωνίου αποδόθηκε αθώος στην κοινωνία, αφού, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος στην απολογία του, μια θεία του από τη Νιγηρία τον συνέδραμε οικονομικά, καθώς και η πρώην σύζυγός του που τον βοήθησε. Ως εκ τούτου, και αφού, όπως ανάφερε το Δικαστήριο, δεν βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία ότι δωροδοκήθηκε, αθωώθηκε.

Θράσος να κουνάνε το δάκτυλο

Ο Γ. Παπαντωνίου αντιπροσωπεύει το παλιό «καθεστωτικό» ΠΑΣΟΚ. Εκείνο, ιδιαίτερα της περιόδου του Κώστα Σημίτη, του «αρχιερέα της διαπλοκής», όπως τον είχε χαρακτηρίσει παλιότερα ο Κώστας Καραμανλής.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από εκείνη την περίοδο; Το μέγα σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το οποίο πνίγηκε στα νερά της τραγωδίας του «Σάμινα»; Τον Γ. Παπαντωνίου, ως υπουργό Οικονομίας τότε («τσάρο της οικονομίας», τον έλεγαν, ντε!), να καλεί τον κοσμάκη να «επενδύσει» στο Χρηματιστήριο; Να έχουν μετατρέψει έναν ολόκληρο λαό σε τζογαδόρο; Να γίνονται πάμπλουτοι μέσα σε μια νύκτα από τη «φούσκα του Χρηματιστηρίου» διάφορα λαμόγια των «νέων τζακιών» και των «παραδοσιακών»; Να καταστρέφονται, όταν έσκασε η «φούσκα», εκατομμύρια άνθρωποι και να πλουτίζουν οι κερδοσκόποι;

Σημίτης – Παπαντωνίου, στις παλιές … καλές μέρες του «σημιτικού ΠΑΣΟΚ»

Και, όμως, αυτό το «καθεστώς» που έστησε το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, όπως και δεκάδες άλλα μικρότερα και μεγαλύτερα, έχει το θράσος ακόμα και σήμερα να κουνάει το δάκτυλο στον λαουτζίκο και να του επαναλαμβάνει … «μαζί τα φάγαμε». Ακόμα χειρότερα. Να θέλει να ρίξει το βάρος της ευθύνης της οικονομικής κατάρρευσης στον κοσμάκη, προκειμένου να δικαιολογήσει την καταλήστευση (φορολογία, ακρίβεια) που υφίσταται σήμερα από τα μεγάλα συμφέροντα, συνεταίρος των οποίων είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Τι να θυμηθούμε; Τα σκάνδαλα των Ολυμπιακών Αγώνων; Το μείζον πολιτικο-οικονομικό σκάνδαλο της Siemens που διαπερνούσε οριζόντια το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία; Τα σκάνδαλα του ΟΤΕ, των προμηθειών στα νοσοκομεία, την τραγωδία του «Σάμινα» και τους χιλιάδες Σφηνιάδες, καθώς και χίλια δυό άλλα; Τελικά, ο μόνος που πλήρωσε, ήταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος μπορεί μεν να είχε «ξεφύγει» από ένα σημείο και μετά (χλιδάτος γάμος στο Παρίσι, κ.ο.κ.), αλλά, τελικά, λειτούργησε ως «αποδιοπομπαίος τράγος», προκειμένου να καλυφθούν άλλοι από το «καθεστώς» ΠΑΣΟΚ (συνδαιτυμόνας του οποίου, όπως έχει αποδειχτεί και από το σκάνδαλο Siemens, ήταν η ΝΔ).

Μητσοτάκης – «σημιτικό ΠΑΣΟΚ» στην εξουσία

Περασμένα, ξεχασμένα, θα πει κανείς. Ε, όχι δα! Εξακολουθούμε να πληρώνουμε ως λαός «κερατιάτικα», να μην μπορεί να βγει ο μήνας, και θα πιούμε στην υγειά των νεκροθαφτών μας, είτε πρόκειται για το «καθεστώς» ΠΑΣΟΚ, είτε για τη νεοφιλελεύθερη σχολή του Σικάγο, της λιτότητας και της κοινωνικής «ευγονικής» της «αγίας οικογένειας» Μητσοτάκη;

Ισως κάποιοι νομίζουν ότι επειδή καταβαραθρώθηκε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, κατά την περίοδο των μνημονίων, έχει κόψει κάθε ομφάλιο λώρο με το αμαρτωλό παρελθόν του. Δυστυχώς, για το ΠΑΣΟΚ και την κοινωνία, τα φαινόμενα απατούν. Σε πάμπολλα σκάνδαλα, μικρά ή μεγάλα, που έχουν «σκάσει», από επίπεδο Δήμων μέχρι υψηλά, εμπλεκόμενοι είναι τόσο Νεοδημοκράτες όσο και ΠΑΣΟΚοι.

Οσο κι’ αν φαίνεται περίεργο, τα κακά χούγια δεν κόβονται. Το ΠΑΣΟΚ έχει πέσει στο 12%, αλλά εξακολουθεί να έχει «ανθρώπους» του (πλειάδα εξ’ αυτών έχει φορέσει τη μάσκα του Νεοδημοκράτη, όπως παλιότερα Νεοδημοκράτες ενδύονταν μανδύα ΠΑΣΟΚου) σε πάμπολλες θέσεις – κλειδιά του κρατικού μηχανισμού. Είναι «σύστημα», δεν είναι απλά ένα κόμμα. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι «άνθρωποί» του έχουν θετικό πρόσημο. Σε άλλες, όμως, απλά είναι … τρωκτικά.

Διαμαντοπούλου – Σκυλακάκης (νυν υπουργός Ενέργειας, Περιβάλλοντος ΝΔ) – Μάνος, παλιότερα σε συνέδριο του κόμματος, «Δράση»

Για να μην μιλήσει κανείς για το «σημιτικό ΠΑΣΟΚ», που έχει στελεχώσει σχεδόν ολόκληρη την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα να τα’ χουν πάρει στο κρανίο ακόμα και εκείνοι που υποστηρίζουν τον Μητσοτάκη. Αραγε, πάμπολλοι ΠΑΣΟΚοι, οι οποίοι πίνουν νερό στο όνομα του Μητσοτάκη, μόνο και μόνο επειδή πάσχουν από το «σύνδρομο αντι-ΣΥΡΙΖΑ» (βασικά το «σύνδρομο του 2015», που ακόμα και τώρα η πολιτικο-οικονομική διαπλοκή το βλέπει ως εφιάλτη στον ύπνο της), και ψηφίζουν δαγκωτό ΝΔ, τι θα κάνουν τώρα στις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ; Θα πάνε να ψηφίσουν Διαμαντοπούλου, ή κάποιον άλλον, και μετά θα γυρίσουν τρέχοντας στον Μητσοτάκη, μην μπας και επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος, έτσι όπως πάει, ούτε την ψήφο του δεν θα βρει);

Παπαντωνίου for President

Στην αρχή Οκτωβρίου, λοιπόν, έχει εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Είναι η χρυσή, ιστορική ευκαιρία να κόψει τον «γόρδιο δεσμό». Να βάλει τέλος στο αμαρτωλό παρελθόν του «καθεστωτικού» ΠΑΣΟΚ, να δείξει ότι νοιάζεται πραγματικά για την κοινωνία και έχει πρόγραμμα για να την βγάλει από την στενωπό της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Διαφορετικά, δεν έχει νόημα να αλλάξει κανείς εκεί πέρα στη Χαριλάου Τρικούπη. Καλύτερα να μείνουν στο 12% του Ανδρουλάκη, να κάνουν τα νταραβέρια τους με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, και να έχουν το γενναίο μετρικό τους στην «συνδιαχείριση» του κράτους με τη ΝΔ και με μερικές πλούσιες οικογένειες που κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα. Το να φύγει κάποια στιγμή ο Μητσοτάκης και να ανεβεί ο -με σοσιαλιστικό μανδύα- νεοφιλελευθερισμός, αφήνει τους πάντες αδιάφορους, και θα σπρώξει τους πολίτες ακραία δεξιά.

Αν δεν τα κάνουν αυτά, τότε καλύτερα είναι να βάλουν τον Γιάννο Παπαντωνίου πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ από τώρα, για να ξεμπερδεύουν από τη βάσανο της καταμέτρησης των ψήφων στις εκλογές. Αλλωστε, αθώος κρίθηκε ο άνθρωπος. Μάλιστα, είναι και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να βάλουν την πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Καϊλή. Εξάλλου, όπως στην περίπτωση του Γιάννου, ήταν η «θεία από τη Νιγηρία», το ίδιο και στην περίπτωση της Καϊλή ήταν «ο φίλος από την Ιταλία» που τα παιρνε για το Qatargate. Με την ευκαιρία να καταγράψουμε και κάποιες … συμπτώσεις. Και ο Παπαντωνίου και η Καϊλή, είχαν δικηγόρο τους τον Μιχάλη Δημητρακόπουλο (τον γνωστό από το «κορω(μ)πί»).

Οπως και να’ χει, ενόψει των εκλογών (6 Οκτωβρίου 2024, δεύτερος γύρος στις 13), καλό θα ήταν ο πρώην ευρωβουλευτής, Νίκος Ανδρουλάκης, να δώσει κάποιες διευκρινίσεις για τις υποκλοπές σε βάρος του. Το μέγαρο Μαξίμου έχει εξαπολύσει εναντίον του σειρά κτυπημάτων κάτω από τη ζώνη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι, ως ευρωβουλευτής, εξυπηρετούσε μέχρι και … ξένες (ασιατικές) δυνάμεις, και αντί ο υποψήφιος για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να έχει φέρει τα πάνω – κάτω, περί άλλα τυρβάζει, χρόνια τώρα.

neostrategy.gr