Οι εύκολοι «λεονταρισμοί» και οι λαϊκίστικες «εντολές» – Το συμβάν με το ΑΜΕΑ στη Θάσο και η απόκρυψη της ουσίας

Ο λαϊκισμός και οι λαϊκίστικές αντιλήψεις στην χώρα μας, αποτελούν βασικό στοιχείο του πολιτικού προσωπικού.

Ανάλογα με την περίσταση, αν βολεύει ή όχι, ο λαϊκισμός «κατακεραυνώνεται», από τους αντιπάλους, άλλοτε πάλι «αποθεώνεται», ειδικά όταν συνοδεύεται από την «προσωπική παρέμβαση» του κάθε υπουργού.

Το γεγονός βέβαια ότι το προκείμενο κάθε είδους «λεονταρισμού», είναι σε πολλές περιπτώσεις πολύ πιο σοβαρό από τις πολιτικές τοποθετήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ, ουδόλως απασχολεί τους πολιτικούς.

Με αφορμή λοιπόν το θλιβερό, το απάνθρωπο περιστατικό με τον νεαρό άνδρα που αντιμετωπίζει καρδιολογικά και κινητικά προβλήματα και αναγκάστηκε να ταξιδέψει εν μέσω καύσωνα στο γκαράζ του πλοίου από την Καβάλα στην Θάσο, ένα ταξίδι 45 λεπτών, επανήλθε στην επιφάνεια το ρητό που αναφέρει πως στην χώρα μας «κάθε θαύμα κρατάει τρεις μέρες».

Αφού λοιπόν είδαμε υπουργικές παρεμβάσεις, με απειλή «αυστηρών προστίμων» στην πλοιοκτήτρια εταιρεία, την εταιρία να απαντάει πως «προτείναμε να μεταφέρουμε στα χέρια (!!) τον άνδρα στο κατάστρωμα, κανείς δεν είδε την ουσία του πράγματος.

Ποια είναι αυτή, ότι εν έτει 2025, δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προδιαγραφές για να μετακινούνται τα άτομα με αναπηρία και κινητικά προβλήματα με αξιοπρέπεια στα πλοία.

Αυτό δεν είναι λάθος του κυρίου Κικίλια, αλίμονο, αλλά, αντί για απειλές περί προστίμων, θα έπρεπε να επέβαλε δια νόμου, την υποχρεωτική εγκατάσταση ασανσέρ στα πλοία.

Από την άλλη, η εταιρεία με ανακοίνωσή της, ανέφερε πως «το πλήρωμα του φέρι μπόουτ προσφέρθηκε να μεταφέρει το παιδί στο κλιματιζόμενο σαλόνι με χειροκίνητο καρότσι, το οποίο θα μετέφεραν οι ίδιοι αλλά εκείνοι -παιδί και η συνοδός- αρνήθηκαν». Και πολύ καλά έκαναν.

Έχει αναλογιστεί κανείς από τους προαναφερθέντες, πως είναι να σε κουβαλάνε στα χέρια σαν «λάφυρο», ενώ δεκάδες μάτια σε κοιτούν με περιέργεια, κατανόηση αλλά και οίκτο;

Σε ποια σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα, όπως άλλωστε μια τέτοια θεωρητικά είναι και η δική μας, θα καταγράφονταν τέτοιες εικόνες;

Αλλά και σε τελική ανάλυση, ας γίνει η χώρα μας οδηγός για τον σεβασμό των ατόμων με αναπηρία. Αυτό που επίσης κανείς δεν κατανοεί, είναι πως όλοι μας, είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι. Ένα τροχαίο, μια πτώση, μπορεί να μας καταστήσουν ΑΜΕΑ.

Στην Ελλάδα, το 10% του πληθυσμού είναι άτομα με αναπηρία, Κάποιοι γεννήθηκαν έτσι, άλλοι δυστυχώς έγιναν στην πορεία.

Καλοί οι λεονταρισμοί και ο λαϊκισμός, αλλά πριν από κάθε «τηλεοπτική παρέμβαση», ας βάλουμε όλοι μας στην θέση του επιβάτη του πλοίου, τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Να αντιμετωπίζεις δηλαδή, κινητικά και καρδιολογικά προβλήματα και να ταξιδεύεις στο γκαράζ πλοίου με 42 βαθμούς κελσίου…

lawandorder.gr