Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην Εφ.Συν. είναι μνημείο τιποτολογίας, και αναπαραγωγής απολίτικων τσιτάτων

Δίχως την παραμικρή διάθεση για αυτοκριτική, ο πρώην πρωθυπουργός μοιάζει να έσπασε τη σιωπή του με σκοπό όχι να αποσαφηνίσει τις θέσεις του ή να προσδιορίσει το πολιτικό του στίγμα, αλλά περισσότερο για να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του ανιδιοτελούς και αλτρουιστή πολιτικού που, όπως επαναλαμβάνει σχεδόν σε κάθε απάντησή του, επέλεξε να αρνηθεί τα προνόμια και την ασφάλειά του για να συναντηθεί με την ανασφάλεια του πολίτη.

Το προσωποκεντρικό και σχεδόν αποϊδεολογικοποιημένο αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα, σύμφωνα με το οποίο δεν έχει σημασία αν ο γάτος είναι άσπρος ή μαύρος, αλλά μόνο αν πιάνει ποντίκια, ούτε θελκτικό είναι, ούτε ιδιαίτερα ελπιδοφόρο.

Δυστυχώς, όσο ο ίδιος προτιμά τον αυτοθαυμασμό από την ενδοσκόπηση και την αναγνώριση των λαθών του, τόσο οι όμορφες θάλασσες στις οποίες ονειρεύεται να ξαναταξιδέψει, θα προσομοιάζουν με θολό βάλτο.