Νίκος Ανδρουλακης: Ξεκαθάρισμα

Ο Πάρης Κουκουλόπουλος, βουλευτής και τομεάρχης Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, συγκροτημένος πολιτικός και συγκρατημένος απέναντι και στους πέντε πρόεδρους, έκανε μια καθαρή εξήγηση:

– «Αν μέχρι τα Χριστούγεννα, δεν υπάρξει ανάκαμψη θα ρωτήσω τον εαυτό μου, ‘τι δεν κάνουμε καλά’ και στη συνέχεια θα θέσω το θέμα στον πρόεδρο και στα όργανα, για να μιλήσουμε καθαρά».

Λίγες ώρες αργότερα ήλθε η απάντηση: Αυτό που «δεν έκαναν καλά», ήταν ο… Νίκος Ανδρουλάκης: Έγινε πρόεδρος, αλλά όχι και ηγέτης.

Ο επαγγελματίας της πολιτικής – που σήμερα ασκεί τον ρόλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σαν να τον κέρδισε στην κάλπη – παίρνει αποφάσεις αβασάνιστα:

-Την Παρασκευή διόρισε νέο διευθυντή στο προσωπικό γραφείο του και την Κυριακή τον έδιωξε γιατί αποκαλύφθηκε ότι εκθείαζε τον… Μητσοτάκη.

Χειρότερος ήταν ο λόγος που το έκανε. Πώς μπορεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να έχει δεξί χέρι του κάποιον που μιλάει για «φασιστικό παρακράτος των πανεπιστημίων με αριστερό προσωπείο»;

Αν δεν ενδιαφέρεται για τις απόψεις των συνεργατών του – ή δεν τις γνωρίζει και ουδείς των παροικούντων τον ενημερώνει – πώς θα συγκροτήσει υπουργικό συμβούλιο, όπως ισχυρίζεται ότι φιλοδόξει;

Ωστόσο, ας μην κρύβονται πίσω από τον Ανδρουλάκη τους στο ΠΑΣΟΚ. Ως δημιούργημα του κομματικού σωλήνα – είναι ο αληθής καθρέπτης τους.

Έργο των χειρών τους άλλωστε. Τον προτίμησαν από τον Γ. Παπανδρέου – που είχε χίλια δυο κουσούρια, αλλά όσο να’ ναι αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο…

Το 2003 με την απλή αναλογική μποϋκοτάρισε τη συνεργασία με τον Τσίπρα – που θα μπορούσε να απομακρύνει τον Μητσοτάκη. Έτσι έκανε το ΠΑΣΟΚ χορηγό του σημερινού Πρωθυπουργού, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα δηλώνει «έτοιμος να κυβερνήσει», παρότι από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα του δοθεί αυτή η δυνατότητα. Δεν θεωρείται «πρωθυπουργήσιμος».

Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις πρόωρες αρχαιρεσίες που τον κράτησαν στη θέση του – όταν επικρίθηκε ως αποτυχημένος. Το σκηνικό έφερνε λίγο με τα «Κασελακικά» της Κουμουνδούρου.

Διεκδίκησαν την ηγεσία ένα – όχι και τόσο επιφανές – κομματικό στέλεχος που μόλις είχε αναδειχθεί δήμαρχος της Αθήνας – με αποχή 73% και μια πρώην υπουργός που είχε εγκατάλειψε το κόμμα το 2012 κι αφού δεν κατάφερε να στήσει δικό της, ανακάλυψε τα προτερήματα του Μητσοτάκη.

Ο Ανδρουλάκης με επίδοση στον πρώτο γύρο κάτω από το 30%, κράτησε την ηγεσία και έβαλε στο περιθώριο τα κομματικά όργανα – που ζητάει τώρα ο Πάρης. Για να εγκαταστήσει στο ρετιρέ τη «σέχτα της Θράκης». Τους φίλους του δηλαδή.

Η χαρά του Μητσοτάκη. Αλλά και του Τσίπρα που δεν θα ξεμύτιζε αν δεν έβλεπε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι «η παράταξη» όπως αυτοπροβάλλεται… Είναι όσοι επιμένουν να είναι ΠΑΣΟΚ – χωρίς ο Ανδρουλάκης να προσθέτει κάτι ως επικεφαλής. Γι’ αυτό και το «κόλλημα».

Το πιθανότερο μετά το τελευταίο αυτογκόλ είναι ότι θα επιστρέψει εκεί που ήταν όταν αναγκάσθηκε να πάει σε κάλπες. Αλλά με δυσμενέστερους όρους…

Στο έλεος του φιλόδοξου Δούκα που άρχιζε να ωριμάζει. Και της υπερκινητικής Διαμαντοπούλου που έχει τις βοήθειές του τηλεφώνου και της κουρτίνας στη διάθεσης… Ο Γερουλάνος μάλλον αποδείχθηκε υποψήφιος της μιας ζαριάς.

Το ΠΑΣΟΚ – στο οποίο, όπως πως γράφεται, φιλοδοξεί να γίνει πρόεδρος ακόμη και ο Νίκος Παπανδρέου – για να μη δει τη σκόνη κι άλλων πλην του Μητσοτάκη, χρειάζεται αυτό που λέει ο Κουκουλόπουλος: Ξεκαθάρισμα σε όλα.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr