Ένα πρόβλημα πολιτικής υπόστασης το έχει. Ο, επίκαιρος, Σαββόπουλος, θα το περιέγραφε με μια αποστροφή από την «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη»: «Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω, με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό…».
Πράγματι, από τότε η ενδομητσακική -πολιτική- αδελφοκτονία, ανάμεσα στην Ντόρα Μπακογιάννη και τον μικρό αδελφό της, εξελίχθηκε σε βάρος της και την έβγαλε στο περιθώριο – ίσως γιατί δεν τον θεωρούσε ικανό για την ηγεσία της ΝΔ και στήριξε τον Μειμαράκη – δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος της στην πολιτική σκηνή.
Είναι η μόνη βουλευτίνα στην ιστορία της ΝΔ, που γνώριζε πριν καν κερδηθούν οι εκλογές του 2019 ότι δεν πρόκειται να βρει καρέκλα στο οβάλ τραπέζι του υπουργικού Συμβουλίου και όχι γιατί δεν της άξιζε.
Ας είχε προπονηθεί για δυο δεκαετίες, να είναι η ίδια που θα μοιράζει τις καρέκλες.
Για τον -πολιτικό- ρόλο της στην οικογένεια, ή στα κυβερνητικά και κομματικά θέματα, έχει επίγνωση ποιος είναι: κανένας.
Αν και πρωτότοκη, έχασε το σπίτι σήμα -κατατεθέν της φαμίλιας στα Χανιά, ενώ στη διαχείριση των κομματικών και κυβερνητικών υποθέσεων δεν της πέφτει λόγος.
Πάει ό,τι ανήκει στο «σύστημα Μητσοτάκη», δεν έχει να περιμένει κάτι, ως εξέλιξη της πολιτικής σταδιοδρομίας της. Και, όπως λέγεται, ίσως δεν έχει να περιμένει ούτε για τον γιο της – το πολιτικό μέλλον το οποίου αποτελεί υψηλή προτεραιότητά της.
Από τότε που το μέγαρο Μαξίμου, τον οδήγησε στην έξοδο από τον πρώτο δήμο της χώρας – πως, το αντιλαμβάνεται όποιος συγκρίνει τη συμμετοχή στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο των εκλογών- είναι αμφίβολο αν έχει μέλλον.
Στη δημαρχία δεν τον παίρνει να επιστρέψει και καπαρωμένη θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ δεν έχει ακόμη- όταν ήδη οι εκλεκτοί, ο ένας μετά τον άλλον αρχίζουν προεκλογική καμπάνια.
Αυτά τα δεδομένα ωστόσο, δεν εμποδίζουν την πρώην υπουργό Εξωτερικών του Καραμανλή– στην κυβέρνηση για την οποία ο σημερινός Πρωθυπουργός «δεν θυμάται να είχε πάρει και καμία πρωτοβουλία στα ελληνοτουρκικά» – να πυκνώνει κατά καιρούς την παρουσία της στα ΜΜΕ – στα οποία πάντα είναι περιζήτητη.
Ενίοτε μάλιστα εμφανίζεται ως φανατική οπαδός του αδελφού της.
Όπως και στη Βουλή, που από τότε που μετακόμισα στο πρώτο έδρανο, λειτουργεί ως αρχηγός της κλάκας των χειροκροτητών του.
Κυρίως όμως τοποθετείται ως πολύ πιο έμπειρη από αρμόδιους υπουργούς με άλλους κρατάει αποστάσεις- και βέβαια ως η πιο επαρκής στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής- για την οποία πράγματι, τα δυο αδέλφια δεν έχουν διάφορες μεταξύ τους.
Ωστόσο, η τελευταία παρέμβασή της δεν βγάζει νόημα. Προτείνει να αντικατασταθεί η -άτυπη , αλλά κεκτημένη- σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -που δεν θέλει ο Πρωθυπουργός- με το Συμβούλιο της Δημοκρατίας, που είχε αντικαταστήσει μεταπολιτευτικά το Συμβούλιο του Στέμματος.
Πρακτικά προτείνει για τα ελληνοτουρκικά, διαβουλεύσεις του Μητσοτάκη με τον Τσίπρα, τον Γ. Παπανδρέου, τον Σαμαρά και τον Καραμανλή.
Σ’ αυτό πρόσθεσε και τον Βενιζέλο. Να υπολογίζει ότι έτσι, θα ζητήσει και ο Κοτζιάς, συμπαρασύροντας τον Δένδια, οπότε θα βρει χώρο και η ίδια; Χλωμό.
Πάντως, και περαστικός να είσαι από τη χώρα αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η σύνθεση απλώς θα την ανατίναζε.
Εκτός αν η Ντόρα ξέρει κάτι – ποτέ δεν της έλειψε ενημέρωση πέραν του Ατλαντικού. Σαν τι; Να επίκεινται πχ όχι και τόσο δημοφιλείς εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά .
Επιχειρεί λοιπόν να διευκολύνει τον Πρωθυπουργό, προσφέροντα υπηρεσίες -με αντάλλαγμα ή όχι, ουδείς γνωρίζει.
Ποια είναι η διευκόλυνση; Σε επίπεδο Πρωθυπουργών, το σκορ θα ήταν 3-2 υπέρ του.
Θα δείξει. Το σίγουρο είναι ότι αυτή τη φορά, δεν το κάνει για να σπάσει τα νεύρα του – Κυριάκου που θεωρεί τον εαυτό του επαρκή και δεν βάζει συνδιαχειριστές, ούτε τους υπουργούς του.
Κάτι δεν πάει καλά σ αυτή την πρωτοβουλία. Να έχουμε το νου μας.
ieidiseis.gr
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
