Αλέξης Τσίπρας: Φωνές

Η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με το πρώην κόμμα του είναι σαν την πρόσφατη αλλαγή ώρας: Ήταν τέσσερις, πήγε τρεις και μετά ξανάγινε τέσσερις.

Ήταν ΣΥΡΙΖΑ, έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα ξαναγυρίζει στην… Κουμουνδούρου.

Έτσι ερμηνεύεται η σπουδή Φάμελλου να κηρύξει προσχώρηση στο κόμμα Τσίπρα: Αφορά την τύχη των περιουσιακών στοιχείων του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο σκοπός είναι να μην παραμείνουν τα – ιδιόκτητα – γραφεία και το λογότυπο, στα χέρια όσων θα μείνουν πίσω…

Πρακτικό ακούγεται. Αλλά έτσι συνεχίζεται το, πρωτοφανές στην πολιτική ιστορία της χώρας, παιχνίδι: Πρόεδρος κόμματος υποβάλλει τα στελέχη του σε πολιτικά βασανιστήρια.

Μετά την ήττα τους είπε ότι «παραμερίζει», αλλά από το ΙΧ Ινστιτούτο του κινούσε τα νήματα, κατά τρόπο που, όπως αποδείχθηκε, το «νέο κύμα» που έλεγε, ήταν ο Κασσελάκης – φανατικός οπαδός του τότε.

Μετά ζήτησε – με… ανάρτηση! – ψηφοφορία στο συνέδριο για τον εξοβελισμό του. Αλλά οι σύνεδροι το απέρριψαν, με πρωτοστατούντα τον… Φάμελλο!

Τελικά τον… κατάργησαν με απόφαση οργάνου, κατωτέρου από εκείνο που τον εξέλεξε -ούτε στο παλιό ΚΚΕ δεν τα έκαναν αυτά – και πήρε τη θέση του ο… Φάμελλος.

Να πρόεδρος να μάλαμα: Υποβάλει τα σέβη του σε κάποιον που του κάνει το μαγαζί κεραμιδαριό. Με τον ίδιο ανορθόδοξο τρόπο, η «Πολιτική Γραμματεία» υποκαθιστά το συνέδριο.

Κόμμα τους είναι ό,τι θέλουν κάνουν. Σε τελευταία ανάλυση χαμένοι για χαμένοι, μπορεί ο αρχηγός που τους έφερε κυβερνητικά μεγαλεία το 2015, να διαδώσει μερικούς. Κατανοητό.

Ο Τσίπρας όμως γιατί το κάνει; Η κυβερνητική θητεία του τον προίκισε: Έξοδος απ’ το Μνημόνιο, παράδοση διαχειρίσιμης οικονομίας και Πρέσπες. Επιπλέον διαθέτει επαρκή σκηνική παρουσία και – στα 51 του – εμπειρία πρωθυπουργού.

Συνέλοντι ειπείν – που έλεγε και ο μακαρίτης Γ. Μιχαλόπουλος στην ταινία του Δαλιανίδη «Ενας ιππότης για τη Βασούλα» – έχει πολιτικό κεφάλαιο.

Αν μετά την ήττα δεν είχε όρεξη για απολογίες και αναμετρήσεις με τις κομματικές φράξιες, γιατί δεν έκανε το  πιο λογικό;

Να αφήσει τη βουλευτική έδρα αμέσως και ρίχνοντας μαύρη πέτρα, να ξαποστάσει, να διαλογισθεί κι αν ήθελε νέο κόμμα να το ιδρύσει. Αλλά ωραία και καθαρά, χωρίς ίντριγκες, μισόλογα, μαρτύριο της σταγόνας για τους οπαδούς του και αυτομαστίγωμα ενώπιον όσων ήθελαν να τον σουβλίσουν παλαιότερα…

Προφανώς θα έβρισκε ακροατήριο. Όσο για τους λογαριασμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις διασπάσεις του, θα τους κάνει ο ξενοδόχος στην κάλπη.

Ήδη του προσάπτουν εύνοια ισχυρών του χρήματος και των μίντια όχι σε κάποια πολιτική που εισηγείται, αλλά στο πρόσωπό του. Για νέα καριέρα, με άλλα συμφραζόμενα.

Ας κουρεύονται όσοι τον στήριξαν ως τώρα και οι εγκαταλειμμένοι στην «Αυγή» και το «Κόκκινο», ας πληρώσουν τα σπασμένα της δικής του περιόδου.

Η καθυστερημένη δήλωση αποβολής της βουλευτικής ιδιότητας απέπνεε ενδιαφέρον πρωτίστως για τον εαυτό του. Σε ελεύθερη απόδοση:

«Δεν μου πάει αυτή η σύνθεση και φεύγω, αλλά να μη χαθούμε: Να μαζευτούμε, να ξανακυβερνήσω». Αγωνιστικό δεν το λες.

Ποια οργή Θεού τον οδηγεί από ένα στρατηγικό λάθος στο άλλο – με αλλαγές πολιτικής, ιδεολογίας και… Ιστορίας;

Ανακοίνωσε μια λίστα επιστημόνων συνεργατών του – οι μισοί από τους οποίους γνωστοί του από παλιά – αντί για πολιτικά στελέχη ως πρόπλασμα κόμματος… Έτσι βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο.

Μια χαρά βιογραφικά έχουν. Αλλά έτσι θα συναντηθεί με τη «δύναμη του λαϊκού κινήματος που παλεύει συλλογικά για κοινωνική δικαιοσύνη»; Πολιτικός είναι, όχι πρύτανης…

Το ζητούμενο από αυτόν είναι να πρωτοστατεί σε μαζικούς πολιτικούς αγώνες, όχι να εκπονεί μελέτες και διατριβές.

Εκτός αν ισχύει η φήμη ότι ως «ανατροπή πολιτικού σκηνικού» εννοεί να εμφανιστεί με κόμμα… χωρίς κόμμα. Μόνο με ψηφοδέλτια! Άβυσσος η ψυχή του πολιτικού.

Ο Τσίπρας δείχνει ότι ετοιμάζεται να αλλάξει κουλουάρ σε μια κούρσα που δεν υπάρχει. Αντί για άμεση πολιτική δράση «στο πεδίο», που χρειάζεται η προοδευτική παράταξη και η χώρα, οργανώνει σεμινάρια…

Καλοδεχούμενα και χρήσιμα. Αλλά αυτό δεν είναι μάχιμη πολιτική για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο Κοινοβούλιο. Κόμμα που να βγάλει κόσμο στον δρόμο έχει ανάγκη η Δημοκρατική Παράταξη αυτή τη στιγμή.

Με πολιτικά στελέχη, ικανά να σταθούν στο δημόσιο χώρο, να συγκρουστούν και να πείσουν. Τους επιστήμονες θα τους βρει εύκολα. Αλλά οι εκλογές δεν θα γίνουν με διαγωνισμό βιογραφικών, αλλά με πολιτικούς με επάρκεια στην πρώτη γραμμή… Που είναι;

Προφανώς ο πρώην Πρωθυπουργός δεν ακούει τις φωνές γύρω του: «Quo Vadis, Domine?». Ή έστω: «Where are you going, Lord?».

ΥΓ: Η στήλη θα περιπέσει σε αδράνεια για τις επόμενες 35 μέρες.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr