Η δυσαρέσκεια ή ορθότερα, ο σκεπτικισμός που προκάλεσε σε ορισμένους η συνέντευξη της Μαρίας Καρυστιανού στους Τάσο Παππά και Δημήτρη Κανελλόπουλο, δεν οφείλεται σε όσα η ίδια υποστήριξε, ούτε στην επιλογή της να μην αυτοπροσδιοριστεί ως δεξιά ή αριστερή, αλλά στην ψευδαίσθηση που μπορεί να είχε ο καθένας για εκείνη. Στο γεγονός δηλαδή, ότι παρότι ουδέποτε είχε τοποθετηθεί ιδεολογικά, υπήρξαν αρκετοί που, παρασυρόμενοι ίσως από πρόσωπα τα οποία για μικροκομματικούς λόγους θέλησαν να εκμεταλλευτούν την κοινωνική της απήχηση, την κατέταξαν αυθαίρετα στο δικό τους στρατόπεδο.
Παρά τις διαφωνίες που μπορεί κανείς να διατυπώνει για επιμέρους επιλογές της αναφορικά με τη διαχείριση του εξόφθαλμου σκανδάλου συγκάλυψης της υπόθεσης των Τεμπών, ουδείς στοιχειωδώς σκεπτόμενος μπορεί να αμφισβητήσει τις προθέσεις της ή να της αποδώσει υστεροβουλία.
Για την ιδεολογικοποίηση του θυμού της και για την απόδοση αντισυστημικών χαρακτηριστικών στο δίκαιο και αυτονόητο αίτημα της για απόδοση δικαιοσύνης ωστόσο, δεν ευθύνεται εκείνη, αλλά όσοι επιχειρούν να προσδώσουν στη δική τους οργή, γενικώς για το σύστημα ή ειδικώς για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, τέτοια χαρακτηριστικά.
Στην πραγματικότητα, ο δημόσιος λόγος της Μαρίας Καρυστιανού δεν είχε ποτέ συγκεκριμένα ιδεολογικά γνωρίσματα. Τέτοια του απέδωσαν απλώς όσοι επενδύουν στην κοινωνική οργή και εμπορεύονται μια περιβεβλημένη με μανδύα ιδεολογίας, γενική και αόριστη αντισυστημικότητα. Αν κάποιοι εξ αυτών ή των υποστηρικτών τους, απογοητεύτηκαν που η ίδια δεν τοποθετείται πολιτικά όπως ενδεχομένως φαντάζονταν, δεν είναι δικό της λάθος.
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
