Κίμπερλι προς Μητσοτάκη: Αγοράστε όπλα μας για την Ουκρανία

Μπορεί ο Τραμπ, στο πλαίσιο της συναλλακτικής εξωτερικής πολιτικής του με τη Μόσχα, να προωθεί ένα σχέδιο «ειρήνευσης» στην Ουκρανία, που μοιάζει περισσότερο με εμπορική συναλλαγή με κύριο κερδισμένο της ΗΠΑ και ελάχιστα με πρωτοβουλία βασισμένη στους κανόνες του διεθνούς Δικαίου, αλλά την ίδια στιγμή, ως ατζέντης των συμφερόντων των πολεμικών βιομηχανιών των ΗΠΑ, επιδιώκει τις πωλήσεις αμερικανικών όπλων για τον εξοπλισμό της Ουκρανίας. Και, όπως είναι γνωστό, η ΕΕ – δηλαδή ο Ευρωπαίος φορολογούμενος – έχει δεσμευθεί να πληρώσει για το … «μάρμαρο».

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής της Κυριακής», κλιμακώνονται οι πιέσεις προς την ελληνική πλευρά, «οι οποίες έχουν μεταφερθεί από το ανώτατο μέχρι και το μεσαίο υπηρεσιακό επίπεδο της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα», δηλαδή από την πρόσφατα αφιχθείσα, πρέσβη, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, μέχρι τους Αμερικανούς διπλωμάτες, προκειμένου να πληρώσει και η Ελλάδα για την αγορά αμερικανικών όπλων, τα οποία θα δοθούν στην Ουκρανία. Ως γνωστόν, τα ευρωπαϊκά κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ έχουν δεσμευθεί έναντι του Τραμπ γι’ αυτές τις αγορές. Πιέσεις, βεβαίως, ασκούνται προς όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ πιέζουν την Ελλάδα, στην περίπτωση που εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων της, αδυνατεί να δώσει τώρα χρήματα, να τα καταβάλει αργότερα, και στην παρούσα να δώσει στην Ουκρανία τα ρωσικής κατασκευής οπλικά συστήματα που διαθέτει (ειδικά τα αντιαεροπορικά S-300, TOR). Οπως έχει επισημάνει το Neostrategy.gr, εδώ και χρόνια η Ελλάδα δέχεται αντίστοιχες πιέσεις, αλλά εσχάτως έχουν κλιμακωθεί. Πόσο μάλλον, αφού προωθούνται οι αγορές ισραηλινών συστημάτων αεράμυνας και anti-drone, που θα αντικαταστήσουν τα ρωσικής κατασκευής. Ωστόσο, εκτιμάται ότι οι ισραηλινές προμήθειες ενδεχομένως θα ξεκινήσουν εντός ή στο τέλος του 2027. Ως εκ τούτου, στρατιωτικοί κύκλοι κρίνουν ως εγκληματικό για την άμυνα της χώρας να δοθούν τα ρωσικά πριν από την παραλαβή των ισραηλινών όπλων.

Στο δημοσίευμα της «Καθημερινής» με τίτλο «Αγοράστε για το Κίεβο», αναφέρεται ότι «οι Αμερικανοί έχουν θέσει πιεστικές προθεσμίες στους Ευρωπαίους σε ό,τι αφορά την άμυνα της Ουκρανίας. Πέρα από τα οπλικά συστήματα τα οποία οι χώρες της Ε.Ε. παρέχουν στους Ουκρανούς, υπάρχει και η πίεση των ΗΠΑ για συμμετοχή με χρήματα για αγορά αμερικανικών όπλων που θα μεταφερθούν στο Κίεβο (συμμετοχή των Ευρωπαίων στο ταμείο PURL – Prioritized Ukraine Requirements List – κατάλογο προτεραιοποιημένων απαιτήσεων για την Ουκρανία).

»(…) Δεδομένου ότι μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου θα πρέπει στο συγκεκριμένο ταμείο να δεσμευθούν ακόμη 2 δισ. ευρώ, στην Αθήνα αναμένουν πως οι πιέσεις, οι οποίες έχουν μεταφερθεί από το ανώτατο μέχρι και το μεσαίο υπηρεσιακό επίπεδο της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα, θα ενταθούν.

»Οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται μεν τη δημοσιονομική στενότητα (σ.σ. της Ελλάδας), επιμένουν δε ότι τουλάχιστον η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να υπογράψει ένα χαρτί δέσμευσης. Εν ολίγοις, η συζήτηση για τα λεφτά να μετακινηθεί ελαφρώς αργότερα.

»Πέρα από το δημοσιονομικό επιχείρημα, η Αθήνα φαίνεται ότι είναι έτοιμη να παραχωρήσει κάποια ανατολικοευρωπαϊκής προέλευσης συστήματα που διαθέτει ακόμη στο οπλοστάσιό της, ειδικά καθώς ήδη έχουν αρχίσει να φτάνουν στη Βουλή οι συμβάσεις για διαφόρων τύπων και βεληνεκούς ισραηλινά πυραυλικά, αντιαεροπορικά, αντιβαλλιστικά και αντιπυραυλικά συστήματα, η ταχεία εκτέλεση των οποίων θα μπορούσε να αποδεσμεύσει κάποια από τα παλαιά για την Ουκρανία διά της πώλησης στην Τσεχία ή στις ΗΠΑ, όπως γίνεται μέχρι σήμερα».

Και καταλήγει το δημοσίευμα της εφημερίδας: «Η μεγαλύτερη πρόκληση που ενδέχεται να δημιουργήσει για την ελληνική εξωτερική πολιτική το Ουκρανικό, θα έλθει την επομένη της ειρηνευτικής συμφωνίας, εάν και όποτε αυτή συναφθεί, καθώς με αυτήν την προτεραιότητα εκτός λίστας, αρκετοί στο περιβάλλον του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θεωρούν ότι μπορεί να πάρει σειρά η επίλυση των διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο, μέρος των οποίων είναι, προφανώς, και οι ελληνοτουρκικές».

Κοντολογίς, η συναλλακτική πολιτική Τραμπ στο Ουκρανικό, είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει το προηγούμενο για αντίστοιχου «εμπορικού» τύπου «διευθετήσεις», όπως στα ελληνο-τουρκικά και το Κυπριακό.

neostrategy.gr