«Ακριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στο αλεύρι»: Κακουργήματα στα μπλόκα, πλημμελήματα στις υποκλοπές

«Ακριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στο αλεύρι» λέει ο ενίοτε θυμόσοφος λαός μας. Από τη μία, στο «ταπεινό» μονομελές Πλημμελειοδικείο, διερευνάται ένα μέγα σκάνδαλο, αυτό των υποκλοπών όπου ακούγονται απίστευτα πράγματα, χωρίς να έχει ανοίξει (πολιτική) μύτη. Κι από την άλλη, ο «σπουδαίος» Άρειος Πάγος επέδειξε αντανακλαστικά παραγγέλνοντας την άμεση ποινική αντιμετώπιση όσων συμμετέχουν στο πλαίσιο των αγροτικών κινητοποιήσεων στην διακοπή της κυκλοφορίας σε τοπικές ή περιφερειακές οδούς ή στην παρεμπόδιση της λειτουργίας κρίσιμων υποδομών με βάση το άρθρο 291 του Ποινικού Κώδικα περί επικίνδυνων παρεμβάσεων στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς, πλοίων και αεροσκαφών, δηλαδή για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα.

Αφορμή για την παρέμβαση του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού στάθηκαν οι εικόνες από την Κρήτη ενώ την ίδια ώρα από την ΕΛ.ΑΣ. γίνονταν διαρροές για κατηγορίες «σύστασης εγκληματικής οργάνωσης» τις οποίες “μάζεψε” ο υπουργός Δικαιοσύνης, κάνοντας λόγο για «κάποια δημοσιεύματα» χαρακτηρίζοντας όμως τους αγρότες που συμμετείχαν στα επεισόδια «γκάνγκστερς».

Μάλιστα, η τελευταία και πιο πρόσφατη φορά που ακούσαμε τον όρο «γκάνγκστερ» ήταν κατά την κατάθεση του κυρίου Ντογκούλη στην εξεταστική για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ,  όταν ο πρόεδρος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Κεντρικής Ελλάδας και ιδιοκτήτης ΚΥΔ κλήθηκε να εξηγήσει γιατί ο πρώην πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, Κυριάκος Μπαμπασίδης είχε το παρατσούκλι «γκάνγκστερ» , όρο που σημαίνει, κατά τον κ. Ντογκούλη «κάποιον πολύ δυναμικό» που λειτουργεί «χωρίς συμβουλευτική».

Κι αν η παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατανοείται ως μια κίνηση με σαφώς κατασταλτικό χαρακτήρα ώστε να περιοριστεί η δυναμικότητα των κινητοποιήσεων των αποφασισμένων να πάνε μέχρι τέλους αγροτοκτηνοτρόφων, η – κατά πολλούς- αδιαφορία που είχε επιδείξει το Ανώτατο Δικαστήριο στο σκάνδαλο των υποκλοπών όταν αποφάσισε να θέσει στο αρχείο τις μηνύσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου, Θανάση Κουκάκη κατά του κατόχου προπληρωμένης κάρτας που χρησιμοποιήθηκε για την πληρωμή των μολυσμένων με το λογισμικό Predator SMS που έλαβαν, επιβεβαιώνει το «ακριβοί στα πίτουρα, φθηνοί στο αλεύρι».

Το ευχάριστο είναι πως το «ταπεινό» Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, μοιάζει να θέλει να ελέγξει το μέγα σκάνδαλο. Όμως δυστυχώς, η δίκη αυτή αφορά μόνο ιδιώτες που δικάζονται για πλημμελήματα. Τι κι αν ο νόμιμος εκπρόσωπος συνεργαζόμενης εταιρείας με αυτήν που εμπορεύεται το Predator κατέθεσε πως είχε τις ερωτήσεις που θα του γίνονταν στην αρμόδια Εξεταστική της Βουλής. Δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση ούτε καν από τα 15 γαλάζια μέλη της εξεταστικής για τις υποκλοπές. Τι κι αν στις καταθέσεις τους, ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΑΕ αλλά και μέλος της αρχής, αποκάλυψαν τα προσκόμματα που συνάντησαν στην προσπάθεια να κάνουν έρευνα στην ΕΥΠ, καμία ουσιαστική απάντηση δεν έχει δοθεί, καμία ευθύνη δεν έχει αναληφθεί παρά μόνο δύο παραιτήσεις και ένας νόμος που θα διασφάλιζε την «διαφάνεια».

Το γεγονός πως το Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάσισε την κλήτευση δέκα νέων μαρτύρων είναι θετικό για το εν λόγω δικαστήριο, προκύπτουν όμως ερωτήματα για το πως διερευνήθηκε αυτό το σκάνδαλο και πως φτάσαμε στην αρχειοθέτηση των μηνύσεων  Ανδρουλάκη και Κουκάκη και πως φτάσαμε στην αλησμόνητη ανακοίνωση του Ανωτάτου Δικαστηρίου πως «συνάγεται αναντίλεκτα ότι δεν υπήρξε καμία απολύτως εμπλοκή με το κατασκοπευτικό λογισμικό predator ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο λογισμικό κρατικής υπηρεσίας και δη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), της Αντιτρομοκρατικής (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) και γενικότερα της ΕΛΑΣ (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού».

Είπαμε όμως, είμαστε «ακριβοί στα πίτουρα, φθηνοί στο αλεύρι». Που καιρός για συζήτηση για το κράτος δικαίου και τους θεσμούς; Όσο όμως η συζήτηση αποφεύγεται, τόσο η δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς και στη Δικαιοσύνη θα ενισχύεται. Κι αυτό είναι ένα δομικό πρόβλημα για την ελληνική δημοκρατία, σε μία εποχή που τα τέρατα σηκώνουν κεφάλι.