Τι κρύβονταν πίσω από το σκάνδαλο των υποκλοπών συνδιαλέξεων Έλληνα πρωθυπουργού που άλλαξε την πορεία της χώρας;

Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής εκλέχτηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ακολούθησε το μεγάλο άνοιγμα προς την Ρωσία του Πούτιν που ανέτρεπε όλες τις παραδοσιακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και εξόργισε τους παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας.

Αυτό έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα. Ο Κώστας Καραμανλής ανατράπηκε το Φθινόπωρο του 2009, (με το φτιαχτό σκάνδαλο του Βατοπεδίου, στο οπoίο πρωτοστάτησε το γνωστό κανάλι του Φαλήρου και η γνωστή δημοσιογράφος, σήμερα ευρωβουλευτίνα της…Ν.Δ.) για να μπει η χώρα στην τροχιά των κατοχικών μνημονίων.

Τι όμως είχε προηγηθεί και τι σχέση μπορεί να είχε η…Τουρκία, (;;;),  με όλα αυτά ;;; Το καλοκαίρι του 2012 είχε γίνει γνωστό πως τα τηλέφωνα του Έλληνα πρωθυπουργού, κ Καραμανλή, παρακολουθούνταν την περίοδο 2005-2006 από αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Οι τότε έρευνες του αρμόδιου εισαγγελέα κόλλησαν στην αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών, γιατί εκεί  δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει ανάκριση για το μεγάλο αυτό θέμα που για πολλούς ήταν το πρώτο «βήμα» για να συρθεί  η Ελλάδα στην συνέχεια στην μνημονιακή κατοχή.

Σύμφωνα με τότε δημοσιεύματα του τύπου, ο εισαγγελέας εφετών Δ. Δασούλας, έδειχνε την αμερικανική πρεσβεία ως αυτουργό των παρακολουθήσεων του τέως πρωθυπουργού και άλλων αξιωματούχων της τότε κυβέρνησης, κατά την περίοδο 2004-2005.

Οι ανακρίσεις όμως είχαν «κολλήσει» γιατί, όπως είχε δημοσιευτεί τότε ακόμα και αν ασκηθούν διώξεις δεν πρόκειται να υπάρξει αποτέλεσμα, καθώς οι εργαζόμενοι της πρεσβείας, (και κάθε πρεσβείας), καλύπτονται από διπλωματική ασυλία.

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι παρακολουθήσεις αυτές σχετίστηκαν με σχεδιαζόμενη απόπειρα δολοφονίας του Έλληνα πρωθυπουργού και όλα αυτά ξεκινούσαν με βασική αφορμή την προσέγγιση που είχε επιχειρήσει εκείνη την περίοδο ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαδίμηρο Πούτιν, κάτι που δεν του το συγχώρησαν ποτέ οι Αμερικανοί «σύμμαχοι» μας.

Το επίμαχο σημείο εδώ ήταν πως οι Αμερικανοί ήθελαν τη με κάθε δυνατό μέσο την ακύρωση του ενεργειακού αγωγού Μπουργάζ – Αλεξανδρούπολης που είχαν συμφωνήσει οι Πούτιν-Καραμανλής και που θα ήταν ένα ισχυρότατο πλήγμα στην τουρκική πολιτική και θα άλλαζε όλα τα δεδομένα για την μελλοντική πορεία της Ελλάδας

Λίγα χρόνια μετά κάποιες αποκαλύψεις που έρχονταν  από την άλλη πλευρά του Αιγαίου έδιναν μια νέα διάσταση στην όλη ιστορία των υποκλοπών. Συγκεκριμένα στις 2 Μαρτίου 2014, σε μια αποκαλυπτική  συνέντευξη του στην τουρκική εφημερίδα, Vatan, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο, «ABD dünyayı Gölbaşı’ndan  dinliyor!», δηλαδή, « Οι ΗΠΑ από το Gölbaşı παρακολουθούν τον κόσμο», ο πρόεδρος του Ιδρύματος Τούρκων Μηχανικών και Προγραμματιστών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Yılmaz Sönmez, αποκάλυπτε πως το μεγαλύτερο Κέντρο Παρακολούθησης των Αμερικανών σε παγκόσμιο επίπεδο, βρίσκεται στο προάστιο Gölbaşı της Άγκυρας με ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης πρακτόρων της CIA, όπου όμως για να φοιτήσει κάνεις περνούσε από πολύ δύσκολες εξετάσεις.

Όπως αποκαλύπτονταν στην συνέντευξη αυτή, οι Αμερικανοί έχουν τέσσερα μεγάλα κέντρα παρακολουθήσεων σε όλο τον κόσμο. Αυτά είναι στην Αγγλία, Νότιο Κορέα, Γερμανία και αυτό του Gölbaşı στην Τουρκία.  

Το Κέντρο αυτό κατασκευάστηκε σε συνεργασία με την τουρκική πολεμική βιομηχανία, Aselsan, που ειδικεύεται σε ηλεκτρονικές εφαρμογές.  Το θέμα συζητήθηκε εκτενώς στην συνέντευξη αυτή γιατί σχετίστηκε με παρακολουθήσεις των κρυπτογραφικών τηλεφώνων του Τούρκου πρωθυπουργού, που αποκάλυψαν στις 17/12/2013 ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα υποκλοπών του Ερντογάν καθώς και χιλιάδων άλλων επώνυμων της δημόσιας ζωής.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός κατήγγειλε συνωμοσία ανατροπής του κατευθυνόμενη από το εξωτερικό, (κάτι που δυστυχώς δεν το έκανε ο Έλληνας συνάδελφος του και αν το έκανε ίσως σαν μην φτάναμε σήμερα σε αυτό το σημείο της μνημονιακής κατοχής της Ελλάδας),  στην ουσία όμως η συνομωσία αυτή κατευθύνονταν από το εσωτερικό της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν είχε εξοργιστεί γιατί διαπίστωνε πως λειτουργούσε ένας μηχανισμός παρακολουθήσεων ανεξέλεγκτος από την τουρκική μυστική υπηρεσία, ΜΙΤ, και μάλιστα, όπως υπαινίχτηκε, ο μηχανισμός αυτός κατευθυνόμενος από τις ΗΠΑ λειτουργούσε αποσταθεροποιητικά και όπως υποστήριξε συνδέονταν με το τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν. Η δημοσιοποίηση των απορρήτων τηλεφωνικών συνομιλιών του Ερντογάν με τον γιο του Μπιλάλ και παράλληλα των  τηλεφωνικών υποκλοπών σε δεκάδες άλλα δημόσια πρόσωπα, έγινε με τελευταίας τεχνολογίας όργανα υποκλοπών, για να μπορούν στη συνέχεια να εκβιάζουν τον πολιτικό κόσμο της Τουρκίας. Το ενδιαφέρων εδώ είναι ότι οι μηχανισμοί αυτοί, όπως και τα κρυπτογραφικά τηλέφωνα του Ερντογάν και του περιβάλλοντος του είναι παραγωγής των δυο μεγάλων τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών, της Aselsan  και  της Tübitak.

Όμως το ζήτημα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων δημοσίων προσώπων, σύμφωνα με την συνέντευξη, έπρεπε  να γίνονταν  εδώ και χρόνια. Εδώ έμπαινε το πρόβλημα του ρόλου της Aselsan στις παρακολουθήσεις πολίτικων προσώπων στην ίδια την Τουρκία, αλλά και (και εδώ είναι το ενδιαφέρων σημείο), και σε άλλες χώρες εκτός Τουρκίας, (υπάρχει άραγε σχέση με τις παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων στην Ελλάδα;).

Πριν από λίγα χρόνια, (2006-2007), η Τουρκία είχε συγκλονιστεί από τις αλλεπάλληλες «αυτοκτονίες» κορυφαίων στελεχών της Aselsan. Πολλοί σήμερα στην Τουρκία συσχετίζουν τις αυτοκτονίες αυτές με την άκρως απόρρητη λειτουργία του Κέντρου του Gölbaşı και επειδή οι αυτόχειρες είχαν γίνει κοινωνοί κάποιων απορρήτων υποκλαπέντων στοιχείων έπρεπε να… «αυτοκτονήσουν». 

Πραγματικά η ιστορία αυτών των αυτοκτονιών όπως έχει μεγάλο «βάθος». Οι αυτοκτονίες αυτές μας φέρνουν στο νου, όσο και αν αυτό είναι σχετικό ή άσχετο, την αυτοκτονία του 39 χρόνου Έλληνα, Κώστα Τσαλικίδη,  σχεδιαστής δικτύου και διευθυντής τεχνολογίας της εταιρίας Vodafone, που αυτοκτόνησε στις 9 Μαρτίου του 2005, (είχε βρεθεί απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του στον Κολωνό). Η αυτοκτονία του σχετίστηκε με την επιχείρηση παρακολούθησης των τηλεφώνου του κ Καραμανλή και οι πληροφορίες που διέρρευσαν τον ενέπλεκαν άμεσα. Η υπόθεση αυτή έκλεισε αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Όλα αυτά δείχνουν το πως υπήρχε μέσα στην Τουρκία ένα γιγάντιο  σύστημα παρακολούθησης κυβερνητικών στελεχών ελεγχόμενο από τους Αμερικανούς και την CIA με την χρήση συστημάτων τελευταίας σούπερ-τεχνολογίας. Εκείνο όμως που θα πρέπει εμάς εδώ στην Ελλάδα να μας απασχολήσει περισσότερο, είναι το πόσο ευθύνεται το Κέντρο του Gölbaşı για παρακολουθήσεις τηλέφωνων πρωθυπουργών εκτός Τουρκίας, όπως ο π.χ. ο κ. Καραμανλής στην Ελλάδα και πιθανώς ο Ερντογάν στην ίδια την Τουρκία.

Όπως αποκαλύφθηκε στην συνέντευξη της Vatan, το  Gülbaşı είναι στην ουσία ένα μεγάλο παγκόσμιο δίχτυο παρακολουθήσεων που επιχείρησε  τα τελευταία χρόνια την αποσταθεροποίηση και ανατροπή πολλών καθεστώτων προς όφελος των αμερικανικών και δυτικών συμφερόντων, (καλή ώρα Συρία, Ουκρανία, κλπ) και…στην Ελλάδα.

*Ο Νίκος Χειλαδάκης είναι Δημοσιογράφος – Συγγραφέας-Τουρκολόγος

pronews.gr