Αν δεν διαλυθούν οι φράξιες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιβιώσει ως αξιωματική αντιπολίτευση

Μπορεί να καταλογιστούν πολλά στον Αλέξη Τσίπρα. Κανείς όμως δεν μπορεί να του προσάψει ότι προσπάθησε να φορτώσει σε άλλους της ευθύνες του.

Παρέλαβε ένα αμοιβαδοποιημένο κομματίδιο, το οδήγησε στην κυβέρνηση, μοιράσθηκε μαζί του επιτυχίες και ήττες και το άφησε στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Για τους περισσότερους σ αυτό το κόμμα η αποχώρηση του Τσίπρα συνιστά πρόβλημα. Από κάποιους όμως έγινε ασμένως αποδεκτή και δεν το κρύβουν. Την επιδίωκαν.

Αλλά όλοι μαζί το πρώτο που έκαναν πριν καν αδειάσει το γραφείο του, ήταν να «αναβαθμίσουν» την κακοδαιμονία που τους οδήγησε σε συντριπτική ήττα: τον φραξιονισμό.
Όλες οι ομάδες συνεδρίασαν ξεχωριστά για πάρουν τις αποφάσεις τους. Εκ των πραγμάτων αυτό καθιστά φάρσα τη «σύγκλιση των οργάνων». Θα μπορούσαν να συναντηθούν οι επικεφαλής των ομάδων και να ορίσουν τις ποσοστώσεις τους χωρίς φασαρία.

Οι ομαδοποιήσεις -θυμάστε τις θρυλικές «συνιστώσες»- υπήρχαν στοιχείο ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο του περιθωριακού βίου του. Αλλά παρέμειναν ως εσωκομματική κατάσταση και όταν πήρε την κυβέρνηση και τον εμπόδισαν να γίνει κυβερνώσα δύναμη, ως κόμμα.

Οι «συνιστώσες συμπτύχθηκαν» σε φράξιες. Ο Τσακαλώτος, επικεφαλής της μεγαλύτερης, τη μετέτρεψε σε μοχλό εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Ο Τσίπρας άφησε τους άλλους να συσπειρωθούν σε κλίκες προεδρικής υποστήριξης. Ήταν περισσότερες της μιας, γιατί υπήρχαν διαφορές-ακόμη και ήθους-μεταξύ τους.

Οι «ΠΑΣΟΚογενείς» έχουν τη δική τους εσωκομματική συσπείρωση και οι «σημιτικοί» κάτι αντίστοιχο. Ακόμη και ο Πολάκης έχει φράξια, αλλά στο Διαδίκτυο.

Το σοκ της ήττας δεν τους συνέφερε. Όπως στο τελευταίο συνέδριο, αντί να συζητήσουν για πολιτικά θέματα, διακανονίζουν τα «οργανωτικά». Η πολιτική και η ιδεολογία δεν παίζουν ρόλο στην ανάδειξη ηγεσίας.

Υπάρχει απλώς ένας θολός γενικός διαχωρισμός: κάποιοι θέλουν να είναι «αριστερά και τίποτε άλλο» και κάποιοι κατάλαβαν ότι η Αριστερά δεν υπήρξε ούτε θα γίνει ποτέ το 35% στην κάλπη. Ήταν υπόθεση του Τσίπρα.

Η Κεντροαριστερά τους εγκατέστησε στην κυβέρνηση το 2015 και τους κατακρήμνισε όταν συνέχισαν να την αντιμετωπίζουν ως νεροκουβαλητή.

Και στις δυο πλευρές του αενάως διχασμένου ΣΥΡΙΖΑ διακρίνεται ένα κοινό χαρακτηριστικό: το χαμηλό επίπεδο πολιτικής συγκρότησης και η αδυναμία για ιδεολογικές επεξεργασίες- με τους 53+ να είναι σε καλύτερη κατάρτιση. Αλλά καμιά πλευρά δεν παράγει πολιτική.

Επιδίδονται σε εσωτερικές διαμάχες χωρίς αρχές, για τον έλεγχο του κομματικού μηχανισμού.
Κόμμα με στελέχη που νομίζουν ότι ηττήθηκαν το 2019 γιατί δεν κατέλαβαν τους « αρμούς της εξουσίας» , ή υπόσχονται να «ξανάρθουν και να είναι αλλιώς», ή κατεβαίνουν στις εκλογές για να αντισταθμίσουν μια καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου σε βάρος τους, ή νομίζουν ότι εκατό νεκροί από φυσική καταστροφή είναι «μια στραβή στη βάρδιά τους » δεν μπορεί να ευδοκιμήσει για πολύ.

Επειδή το ιμπέριουμ Τσίπρα κάλυπτε αυτά τα- σχεδόν ανατριχιαστικά για κοινοβουλευτική Δημοκρατικά– συμπτώματα, ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε λίγο παραπάνω.
Με το που πέρασε την πρώτα της εξόδου, όλοι μαζί κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν: φραξιονισμό, εμπλουτισμένο με ξεκατίνιασμα πλέον. Πιάνονται στα χέρια και αποκαλούν «σκουπίδια» τους «άλλους».
Σε κάθε πολιτικό φορέα, οι φράξιες είναι τοξικές. Και σε κάθε περίπτωση ορίζονται από την εσωτερική δομή τους που συχνά οδηγεί σε φράξιες μέσα στις φράξιες.

Ποιος σοβαρός πολίτης θα πρόκειται να εμπιστευτεί ένα τέτοιο κόμμα; Με αυτές τις εσωτερικές καταστάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξελιχθεί σε κουφάρι και θα κοιτάζει τη Βουλή με το κιάλι. Ούτε βέβαια ο Τσίπρας πρόκειται να επιτρέψει για να τους ξαναβάλει σε σειρά.

Για να τα αποφύγουν – πρέπει να διαλύσουν τις ομάδες, να αναδείξουν στην ηγεσία ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο, να το αφήσουν να ξαναστήσει το κόμμα με καθαρές εσωκομματικές διαδικασίες και να το στηρίξουν ως τις επόμενες εκλογές.

Επειδή αυτά δείχνουν χλωμά, ο μετά Τσίπρα ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει νωρίς στην οδό της απωλείας του και ως Χριστούγεννα μπορεί να μην υπάρχει καν το κληροδότημα του Τσίπρα: η αξιωματική αντιπολίτευση.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr