Αξιωματική αντιπολίτευση ο… Σαμαράς

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής στη χτεσινή κοινοβουλευτική συζήτηση σε επίπεδων πολιτικών αρχηγών για τις πυρκαγιές δεν είναι ήταν κάποιος πολιτικός αρχηγός. Μάλιστα δεν ήταν καν παρών στη Βουλή. Γιατί ο μεγάλος πρωταγωνιστής της χτεσινής ημέρας ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Η επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η άμεση απάντηση του πρώην πρωθυπουργού σε ακόμη πιο υψηλούς τόνους επισκίασαν οτιδήποτε άλλο ελέχθη στη συζήτηση στη Βουλή.

Χτύπησε Παππά για να ακούσει ο Σαμαράς

Η αρχή έγινε με το σόου που έκανε ο Μητσοτάκης, αποχωρώντας στις δύο τοποθετήσεις του Νίκου Παππά. Υπερβαίνοντας τα θεσμικά εσκαμμένα, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει τον επικεφαλής της ΚΟ της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω της καταδίκης του με 13-0 για τον νόμο των τηλεοπτικών αδειών. Ο Μητσοτάκης δήλωσε μάλιστα ότι «δεν θα χαριεντιστώ μαζί του», εκτοξεύοντας ευθεία βολή στον Αντώνη Σαμαρά. Υπενθυμίζεται ότι την προηγούμενη εβδομάδα σε εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Σαμαράς και Παππάς είχαν ανταλλάξει θερμή χειραψία.

Ο Σαμαράς σήκωσε σε πρώτο χρόνο το γάντι. «Κύκλοι» του πρώην πρωθυπουργού με ιδιαίτερα αιχμηρό τρόπο ανέφεραν: «Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρα όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση… Άλλωστε η δήλωση του κ. Σαμαρά για τη σκευωρία Novartis ότι θα πάει όλους τους υπεύθυνους «μέχρι τέλος», ισχύει στο ακέραιο».

Συνεχίζοντας, οι «κύκλοι Σαμαρά» επισήμαναν: «Ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία που διαταράσσονται καθημερινά πλέον, μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις. Όπως αυτή μόλις τώρα, με τη νέα Navtex της Τουρκίας. Που μας ανακοίνωσε ότι όχι μόνον η Κάσος αλλά ούτε η Λέσβος ούτε και η Χίος έχουν υφαλοκρηπίδα! Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια «σύμφωνα φιλίας» και υποκλίσεις».

Η αιτία της σύγκρουσης

Είναι σαφές ότι η επίθεση Μητσοτάκη σε Σαμαρά ήταν προσχεδιασμένη. Πέραν ότι μοιάζει απίθανο να του ήρθε… αυθόρμητα να επιτεθεί στον Σαμαρά δια του.. Παππά, η χτεσινή αντιπαράθεση αποτελεί τον τελευταίο κρίκο σε μια αλυσίδα γεγονότων.

Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη εβδομάδα για πρώτη φορά η κυβέρνηση εγκατέλειψε τη γραμμή «δεν σχολιάζουμε τον πρώην πρωθυπουργό» και απάντησε ευθέως στην κριτική που της ασκεί για τα ελληνοτουρκικά. Στη συνέντευξη Τύπου μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο πρωθυπουργός υπενθύμισε ότι και ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός είχε συναντήσει τον Ερντογάν. Ο δε Παύλος Μαρινάκης είχε δηλώσει ότι «οι απόψεις του πρώην πρωθυπουργού είναι γνωστές. Δεν υπάρχει ούτε μία δήλωση κυβερνητικού στελέχους που να μιλάει για υποχωρητικότητα».

Αλλά και από την πλευρά Σαμαρά, η οξεία απάντηση στον πρωθυπουργό δεν είναι έκφραση του θυμικού. Πριν λίγες μέρες σε εκδήλωση στην Κύπρο αναφερόμενος στη γραμμή της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά, είχε πει ότι «τα «ήρεμα νερά», όταν οδηγούν σε σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων, φέρνουν πάντα τεράστιες φουρτούνες». Χτες αναφέρθηκε εκ νέου στη στρατηγική των «ήρεμων νερών», η οποία κατά την άποψή του οδηγεί σε ελληνικές υποχωρήσεις στο Αιγαίο. Είναι προφανές ότι ο Σαμαράς θεωρεί τα ελληνοτουρκικά το πιο πρόσφορο πεδίο για δημόσια κριτική στον Μητσοτάκη.

Με πιο απλά λόγια, τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Σαμαράς επεδίωξαν την σύγκρουση. Και αφού την επεδίωξαν και οι δύο, η σύγκρουση κατέστη αναπόφευκτη.
Αντιπαράθεση στρατηγικού χαρακτήρα

Η αντιπαράθεση Μητσοτάκη-Σαμαρά δεν είναι ευκαιριακή και δεν αποτελεί μόνο ένα power game πολιτικών φιλοδοξιών και μπλοκ ισχύος. Έχει στρατηγικό χαρακτήρα και αφορά τον προσανατολισμό της Νέας Δημοκρατίας. Ήδη από τον περασμένο Ιούλιο ο Σαμαράς καλούσε σε δεξιά στροφή της κυβέρνησης. Σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο είχε υπογραμμίσει: «Από τη Σκανδιναβία μέχρι το Νότο, επικράτησαν οι δεξιές αντιλήψεις. Έτσι, όσα κεντρο-δεξιά κόμματα είχαν προσαρμοστεί έγκαιρα, όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά αύξησαν και τα ποσοστά τους, όπως στη Γερμανία. Όσα πάλι παρέμειναν προσηλωμένα στην πολιτική ορθότητα κατέρρευσαν, όπως στην Ιταλία και στη Γαλλία. Και τα νεφελώδη κεντρώα ιδεολογικά σχήματα, όπως εκείνο του Μακρόν, πανηγυρικά ηττήθηκαν». Στην πραγματικότητα, η δεξιά στροφή της κυβέρνησης ήδη γίνεται με σιωπηρό τρόπο.

Αν ήταν μόνο η δημόσια διαφωνία Σαμαρά, η κυβέρνηση δεν θα έμπαινε σε ανοιχτή αντιπαράθεση και θα έμενε στο «δεν σχολιάζουμε τον πρώην πρωθυπουργό». Όμως η οξεία δημόσια διαφωνία του Σαμαρά και η ηπιότερη κριτική του Καραμανλή, συνοδεύεται από οργανωμένες κινήσεις μιας ομάδας τουλάχιστον 20 βουλευτών της ΝΔ. Οι βουλευτές αυτοί με συνεχείς κοινοβουλευτικές ερωτήσεις τους θίγουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, ασκώντας κριτική στην κυβερνητική πολιτική.

Εν ολίγοις, για πρώτη φορά από την ανάληψη της προεδρίας της ΝΔ από τον Κυριάκο Μητσοτάκη το 2016, στην ΝΔ υπάρχει ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση που εκδηλώνεται δημόσια. Το κακό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών που επιβεβαιώνονται από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, κατέστησε σαφές ότι η εποχή της παντοκρατορίας Μητσοτάκης έχει παρέλθει. Η εσωτερική διαφωνία στη ΝΔ δυναμώνει και έχει πια τη δύναμη να εκφράζεται ανοιχτά.

Η κίνηση Μητσοτάκη

Ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να κάνει για πολύ καιρό ότι δεν βλέπει αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό του κόμματος. Οι κινήσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης σε συνδυασμό με τις βολές από τα τρία ακροδεξιά κόμματα (τα οποία σημειώνουν συνεχή δημοσκοπική άνοδο) φθείρουν μια ήδη αποδυναμωμένη κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός βλέπει ότι το πρόβλημα το έχει στα δεξιά του αφού ο προοδευτικός χώρος παραμένει αδύναμος.

Κατά συνέπεια, το Μαξίμου ανοίγει διπλό μέτωπο τόσο με την Ακροδεξιά (κυρίως με τη Λατινοπούλου και δευτερευόντως με τον Βελόπουλο) όσο και με την εσωκομματική αντιπολίτευση. Η δεύτερη επίθεση στον Σαμαρά μέσα σε μια εβδομάδα δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει πάρει να την απόφαση να συγκρουστεί μαζί του για να τον περιορίσει, θεωρώντας τον άτυπο επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Με αυτόν τον τρόπο τον καθιστά βασικό της αντίπαλο, οιονεί αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού κανονική αξιωματική αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Το μέλλον θα δείξει αν αυτή η επιλογή Μητσοτάκη θα αποδυναμώσει ή θα ενισχύσει τον Σαμάρα, σε μια περίοδο που η ακραία δεξιά ρητορεία γνωρίζει επιτυχία σε όλη την Ευρώπη.

Γιάννης Αλμπάνης

dnews.gr