Διπλωματικό επεισόδιο με Λιβύη: Προσοχή στο… κενό μεταξύ Μαξίμου και ΥΠΕΞ

Η πληροφορία ότι η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στη Λιβύη χθες εξελίχθηκε σε διπλωματικό επεισόδιο, προκάλεσε αίσθηση στην Αθήνα, ενώ πολλά είναι τα ερωτηματικά που έμειναν αναπάντητα για το παρασκήνιο.

Η σειρά των γεγονότων έχει ως εξής: Ο κ. Δένδιας επρόκειτο αρχικά να επισκεφθεί τη Βεγγάζη. Προχθές το απόγευμα ανακοινώθηκε αλλαγή προγράμματος και συγκεκριμένα ότι μετά από αίτημα του επικεφαλής του τριμελούς μεταβατικού προεδρικού συμβουλίου Μοχάμεντ Μένφι, ο υπουργός Εξωτερικών θα μετέβαινε πρώτα στην Τρίπολη για να συναντηθεί μαζί του.

Η κυβέρνηση Μένφι είναι μεν αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, αλλά ως προσωρινή, καθώς υποτίθεται ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, πράγμα που όμως δεν έχει κάνει ακόμη ενώ η θητεία της έχει λήξει. Η υπουργός Εξωτερικών της προσωρινής αυτής κυβέρνησης, Νάιλα Μανγκούς, είναι μάλιστα εκείνη που υπέγραψε την πρόσφατη συμφωνία με την Τουρκία για την έρευνα, παραγωγή, μεταφορά διύλιση, διανομή και εμπορία υδρογονανθράκων (φυσικού αερίου και πετρελαίου) με τη χρήση σκαφών έρευνας και γεώτρησης της Turkish Pipeline Corporation.

Συμφωνία την οποία η Τουρκία θέλει να χρησιμοποιήσει για να αμφισβητήσει την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για την ΑΟΖ, αλλά και ενδεχομένως για να αιτιολογήσει έρευνες σε περιοχή ελληνικής κυριαρχίας νοτίως της Κρήτης.

Ο κ. Δένδιας σύμφωνα με πληροφορίες αποδέχθηκε την πρόσκληση Μένφι, με τον όρο όμως να συναντηθεί αποκλειστικά και μόνο με τον ίδιο. Όταν όμως προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Τρίπολης διαπίστωσε ότι τον περίμενε εκεί η Μανγκούς, που είναι βέβαια η ομόλογος του στην προσωρινή λιβυκή κυβέρνηση, αν και στη Λιβύη το πολιτικό τοπίο είναι εξαιρετικά θολό και η κυβέρνηση αυτή υπό αμφισβήτηση.

Ο υπουργός Εξωτερικών αρνήθηκε να αποβιβαστεί για να μη συναντηθεί μαζί της και η ελληνική αποστολή συνέχισε για Βεγγάζη, αλλά μέσω του FIR Μάλτας, καθώς η Τρίπολη δεν ενέκρινε το σχέδιο απευθείας πτήσης.

Το υπουργείο Εξωτερικών της προσωρινής κυβέρνησης της Τρίπολης επιτέθηκε στη συνέχεια στον κ.Δένδια, ο οποίος από τη Βεγγάζη διαμήνυσε πως η Ελλάδα θέλει συνομιλίες για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, αλλά: “Με την Κυβέρνηση η οποία θα προκύψει από τις εκλογές, ώστε αυτή η Κυβέρνηση να εκπροσωπεί την πραγματική βούληση του λαού της Λιβύης. Με αυτή την Κυβέρνηση η Ελλάδα πράγματι θα αρχίσει συνομιλίες και πιστεύω ότι θα καταλήξουμε σχετικά γρήγορα, γιατί το θέμα είναι μάλλον “εύκολο”, μάλλον “καθαρό”.”

Ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε επίσης ότι: “Από εκεί και πέρα, η Μεταβατική Κυβέρνηση της Λιβύης έχει μια υποχρέωση, να συνεργαστεί απόλυτα ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε γρήγορες εκλογές. Αυτό το οποίο είναι στενάχωρο είναι ότι βλέπω ότι δεν το πράττει.”

Εν τω μεταξύ στην Αθήνα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, απέφυγε στο πλαισιο του briefing να σχολιάσει επί της ουσίας τα γεγονότα ή να εκφράσει επιδοκιμασία για τους χειρισμούς Δένδια, παραπέμποντας στη (λακωνική) ανακοίνωση του ΥΠΕΞ και επιβεβαιώνοντας απλώς ότι όλα τα ταξίδια και οι κινήσεις του ΥΠΕΞ είναι εν γνώσει του Μαξίμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του έκανε λόγο για αντιφάσεις στην στρατηγική της κυβέρνησης, για “ανασφάλεια Μητσοτάκη” και “παντελή απουσία συντονισμού μεταξύ πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ”, υποστηρίζοντας ότι: “Από τη μια ο κ. Μητσοτάκης ζητά παρέμβαση των ΗΠΑ προς την Λιβυκή μεταβατική Κυβέρνηση για έναρξη διαπραγματεύσεων με σκοπό συμφωνία οριοθέτησης, από την άλλη ο κ. Δένδιας τονίζει ότι δεν την αναγνωρίζει και -επικαλούμενος απόφαση του ΟΗΕ- επισημαίνει ότι δεν έχει δικαίωμα να προβαίνει σε συμφωνίες. Kαι ερωτώμενος αν η Ελλάδα αναγνωρίζει την μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης, ο κ. Οικονόμου δεν απαντά.”

Οι σχέσεις Μαξίμου- ΥΠΕΞ είναι βέβαια κοινό μυστικό στη Νέα Δημοκρατία ότι δεν είναι ιδιαίτερα θερμές. Η εικόνα πάντως όσον αφορά στα γεγονότα στη Λιβύη παραμένει ασαφής.

Τίθεται σε κάθε περίπτωση πράγματι το ερώτημα, γιατί η ελληνική πλευρά και με απόφαση ποίου αποδέχθηκε να αλλάξει τελευταία στιγμή το πρόγραμμα της επίσκεψης, αλλά και πως είναι δυνατόν ουδείς να είχε προβλέψει ότι η προσωρινή κυβέρνηση της Τρίπολης (η οποία έχει θερμές σχέσεις με Τουρκία) θα έστηνε “παγίδα” στον Έλληνα ΥΠΕΞ. Ερώτημα, που ουδείς έχει απαντήσει επί του παρόντος.

Σημειωτέον ότι ένα βασικό επιχείρημα της Αθήνας όταν υπεγράφη το νέο μνημόνιο της Λιβύης με την Τουρκία, ήταν πως η μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης δεν έχει τη δικαιοδοσία να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες. Και με βάση αυτό το επιχείρημα σύσσωμη η διεθνής κοινότητα (ο ΟΗΕ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ) είχαν καταδικάσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Επομένως ποιος ο λόγος μίας συνάντησης εξαρχής;

Υπενθυμίζεται σε κάθε περίπτωση ότι ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόσφατη συνέντευξη του στον Ant1 είχε δηλώσει πως: “Εμείς θέλουμε να κάνουμε ένα άνοιγμα στη Λιβύη συνολικά, για να μπορέσουμε επιτέλους να οριοθετήσουμε θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη. Διότι Ελλάδα και Λιβύη έχουν ακτές οι οποίες βρίσκονται απέναντι η μία από τις άλλες. Είναι ο φυσικός μας συνομιλητής η Λιβύη. Και θα μπορούσαμε να διερευνήσουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε από κοινού υδρογονάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στην περιοχή μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης. Αλλά αυτό προϋποθέτει στην τελική του κατάληξη την οριοθέτηση, μια οριστική συμφωνία”.

Βίκυ Σαμαρά

news247.gr

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ