Έκθεση σοκ ευρωπαϊκού think tank: Η Ευρώπη είναι «πολύ λευκή» και «πολύ δυτική»!

Μόνο ως ακραία πρόκληση προς τους αγανακτισμένους Eυρωπαίους από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, θα μπορούσε να εκληφθεί έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR) και του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Ιδρύματος (ΕCF), που δημοσιεύτηκε στις 22 Σεπτεμβρίου και η οποία υπογραμμίζει -μεταξύ άλλων απίστευτων κι όμως αληθινών- πως η Ευρώπη είναι «πολύ λευκή» και «πολύ δυτική»!

• Γράφει η Μαρία Δεναξά

Στην έκθεση με τίτλο «Welcome to Barbieland: European sentiment in the year of wars and elections» (Kαλώς ήρθατε στην Μπάρμπιλαντ: Το ευρωπαϊκό αίσθημα στο έτος των πολέμων και των εκλογών) ο Πάβελ Ζέρκα, ανώτερος συνεργάτης πάνω σε πολιτικά ζητήματα του ECFR και συγγραφέας του κειμένου, προτείνει να διαφοροποιηθεί ακόμη περισσότερο ο ευρωπαϊκός πληθυσμός ως προς τα φυλετικά του χαρακτηριστικά, να εξαλειφθεί «η εθνοτική αντίληψη» ώστε να «γεμίσει με ουσία η πολιτική αντίληψη της ευρωπαικότητας»!

Αυτό το ακατανόητο συνονθύλευμα λέξεων, μέχρι και πριν από λίγο καιρό θα ήταν αδιανόητο να δημοσιευτεί και μάλιστα από έναν σοβαρό ευρωπαϊκό οργανισμό, καθώς ξεκάθαρα προωθεί και υποστηρίζει την εξαφάνιση όχι μόνο της ευρωπαϊκής ταυτότητας, αλλά και την καταστροφή της φυλετικής προέλευσης των ευρωπαϊκών λαών.

Για τη σύνταξη της έκθεσης αναλύθηκαν μια σειρά από στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στη διάρκεια του έτους από δημοσκοπήσεις, μελέτες, αποτελέσματα ευρωπαϊκών και εθνικών εκλογών στα 27 κράτη μέλη. Εκείνο λοιπόν που κατανόησε ο συντάκτης της, είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση διολισθαίνει προς μια κλειστή, ξενοφοβική και εθνοτική κατανόηση της ευρωπαικότητας, η οποία θα μπορούσε να δυναμιτίσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αλλά και να εκτροχιάσει την πορεία προς την ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης.

«Όπως η Μπάρμπι, έτσι και οι φιλοευρωπαίοι συνειδητοποιούν ξαφνικά ότι ο πραγματικός κόσμος κάθε άλλο παρά φανταστικός είναι. Δεν είναι όλοι στην Ευρώπη ερωτευμένοι με την ΕΕ», αναφέρεται στην εισαγωγή της έκθεσης. «Αλλά ακόμα χειρότερα, πολλοί είναι εμφανώς απογοητευμένοι από το ευρωπαϊκό εγχείρημα, κάποιοι απλώς δεν ενδιαφέρονται, ενώ άλλοι βλέπουν τους εαυτούς τους ως παρείσακτους στην κοινότητα της ΕΕ», επισημαίνει.

Μια μεροληπτική έκθεση

Ως παρείσακτους στην ΕΕ, ο Ζέρκα χαρακτηρίζει τους μουσουλμάνους, τους μη λευκούς Ευρωπαίους και πολλούς νέους πολίτες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (από τις πιο φτωχές και αδικημένες περιοχές της γηραιάς ηπείρου), που όπως αναφέρει αισθάνονται αποκλεισμένοι, αποξενωμένοι και απογοητευμένοι κι έχουν παρεξηγηθεί παντού.

Για αυτή δε την κατάσταση, μεροληπτεί και κατηγορεί τη ριζοσπαστική δεξιά, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις αναποτελεσματικές ευρωπαϊκές πολιτικές, που έχουν αποτύχει πάνω στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και της μετανάστευσης γενικότερα, με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα να μοιάζει σε πολλές περιοχές, με γυναίκα που φοράει μπούργκα και προσεύχεται στον Αλλάχ. «Τα υπερσυντηρητικά κόμματα φαίνεται να βρίσκονται σε άνοδο σχεδόν σε κάθε κράτος μέλος, συνήθως δίνοντας υποσχέσεις για την καταπολέμηση της μετανάστευσης ή ακόμη και σχεδιάζοντας (όπως έκανε το AfD, το γερμανικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία), την απέλαση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού τους», αναφέρει ο συντάκτης ο οποίος βγάζει το ατυχές συμπέρασμα πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «ξενοφοβική» επειδή είναι πολύ «λευκή», «δυτική» και «ηλικιωμένη»!

«Αν η οικονομία είναι η κινητήρια δύναμη της ΕΕ, τότε το “ευρωπαϊκό αίσθημα” θα πρέπει να θεωρείται το καύσιμό της. Και αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με το ευρωπαϊκό αίσθημα απαιτεί επείγουσα προσοχή, διαφορετικά κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από καύσιμα ή να κινούμαστε με νοθευμένο καύσιμο» υπογραμμίζει ο Ζέρκα που ορίζει το «ευρωπαϊκό αίσθημα» ως την αίσθηση του να ανήκεις σε έναν χώρο, να μοιράζεσαι ένα κοινό μέλλον και να προσυπογράφεις κοινές αξίες, τις οποίες προσδιορίζει ως την οικουμενικότητα, την ισότητα και την κοσμικότητα…

Μάλιστα αναφέρει πως οι «μη λευκοί» και οι μουσουλμάνοι Ευρωπαίοι, μόλις πέρασαν μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά, λόγω των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και της ανόδου των ριζοσπαστικών κομμάτων απ άκρη σ άκρη στην Ευρώπη. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς, στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες και κυβερνήσεις, τάχθηκαν στο πλευρό του Ισραήλ. Αρκετές χώρες περιόρισαν την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στην ειρηνική συνάθροιση, για όσους κατήγγειλαν την ισραηλινή αντεπίθεση στη Λωρίδα της Γάζας.
 
«Πολλοί μουσουλμάνοι που ζουν στην Ευρώπη μπορεί να αισθάνονται ότι η αλληλεγγύη της Ευρώπης ήταν κυρίως προς τα εβραϊκά και όχι προς τα παλαιστινιακά θύματα του πολέμου κι ότι δεν επιτρεπόταν καμία κριτική στο Ισραήλ. Οι έγχρωμοι Ευρωπαίοι έχουν εκτεθεί σε ένα τεράστιο κύμα ξενοφοβικών αφηγημάτων μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου», υπογραμμίζει η μελέτη του ECFR. «Η λευκότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενοχλεί τους…χαρτογιακάδες!».

Για τον Ζέρκα, οι ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου δεν βοήθησαν επίσης τον εκφυλισμό της πολιτισμικότητας που προωθούν και υποστηρίζουν οι ισοπεδωτές της παγκοσμιοποίησης κι ως φαίνεται και ο ίδιος. «Το ύφος μεγάλου μέρους της προεκλογικής εκστρατείας στα 27 κράτη μέλη, υποδήλωνε ότι η ΕΕ γίνεται όλο και λιγότερο φιλόξενη στους μουσουλμάνους, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους των οποίων η ευρωπαϊκή ταυτότητα θα μπορούσε να αμφισβητηθεί με βάση την πραγματική ή υποτιθέμενη καταγωγή τους», επισημαίνει στην έκθεση.

Επίσης τονίζει την «περιορισμένη φυλετική διαφορετικότητα εντός των θεσμικών οργάνων», καθώς μόλις το 3% των ευρωβουλευτών προέρχονται από φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες, έναντι 10% στον γενικό πληθυσμό της ΕΕ κι ότι πολλές χώρες απέτυχαν να συμπεριλάβουν υποψήφιους που δεν ήταν λευκοί. «Η “λευκότητα” του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έρχεται σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες ή τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision», παρά τις αντιδράσεις της ριζοσπαστικής δεξιάς εναντίον, για παράδειγμα, της τραγουδίστριας Αγια Νακαμούρα, γράφει ο Ζέρκα.

Αναφορές και στην Ελλάδα

Στο κεφάλαιο με τίτλο «τα τυφλά σημεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης», αναφέρεται παραπλανητικά και ψευδώς πως το 2024, η εικόνα που παρουσιάζει το ευρωπαϊκό αίσθημα στην ΕΕ είναι απροσδόκητα θετική. «Είτε εξετάζει κανείς την κατάσταση της κοινής γνώμης, είτε τη στάση των κυβερνήσεων των κρατών μελών απέναντι στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, προκύπτει μια ισχυρή συναίνεση πίσω από το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Παρά τις σχεδόν δύο δεκαετίες που σημαδεύτηκαν από επαναλαμβανόμενες κρίσεις, οι περισσότεροι πολίτες σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι θετικά διακείμενοι απέναντι στην ΕΕ, την εμπιστεύονται είναι αισιόδοξοι για το μέλλον τους και αισθάνονται προσωπικά συνδεδεμένοι με αυτό. Υπήρξαν δύσκολες στιγμές – ιδίως την εποχή της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης πριν από μια δεκαετία – αλλά οι αντιλήψεις για την ΕΕ έχουν σε μεγάλο βαθμό ανακάμψει, εκτός από την Ελλάδα», υπογραμμίζει.

Πέρα από τα διαγράμματα που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση και αποσκοπούν στο να θολώσουν την πολύ άσχημη εικόνα που έχουν πια οι Ευρωπαίοι για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία κ. αλλού η απόρριψη της Ευρώπης είναι ηχηρή και αναδύεται πλέον σε κάθε εκλογική αναμέτρηση όπου βγαίνουν ενισχυμένα τα κόμματα που υπερασπίζονται την εθνική ταυτότητα και τον πατριωτισμό. Ένα άλλο σημείο με αναφορά στην Ελλάδα, είναι για την απογοήτευση που αισθάνονται πολλοί Ευρωπαίοι από τα οφέλη της ένταξης της χώρας τους στην ΕΕ.

«Σε δέκα από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ μόνο μια μειοψηφία πιστεύει ότι τα συμφέροντα της χώρας της λαμβάνονται επαρκώς υπόψη στην ΕΕ- και από αυτά, έξι (Βουλγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβενία, Λετονία, Σλοβακία και Εσθονία) βρίσκονται στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη- τα άλλα τέσσερα είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Γαλλία και η Μάλτα», σημειώνεται.

Η έκθεση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην έρευνα που διεξήγαγαν οι «27» συνεργαζόμενοι ερευνητές του ECFR, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας ερευνητής Γιώργος Τζογόπουλος, ειδικός σε θέματα ΜΜΕ, διεθνών σχέσεων και κινεζικών υποθέσεων. Η έκθεση αυτή είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα μίσους και απέχθειας κατά των λευκών Ευρωπαίων και της μοναδικότητας του πολιτισμού τους, ο οποίος επί αιώνες έχει συνεισφέρει με αδιαμφισβήτητο τρόπο, στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Η Ολλανδή ακτιβίστρια Εύα Βλάαρντερμπρουκ, έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει τους συμπατριώτες της για αυτή την επικίνδυνη τάση, που θέλει να εξαφανίσει απο το χάρτη οποιοδήποτε εθνικό και πολιτιστικό χαρακτηριστικό των Ευρωπαίων. Ωστόσο, η Ευρώπη στο σύνολο της ιστορίας της ήταν κυρίως μια λευκή ήπειρος.

«Επειδή κάποιοι γραφειοκράτες αποφάσισαν ενάντια στη θέληση των ευρωπαίων, ότι ξαφνικά πρέπει να γίνουμε μειονότητα στην ίδια μας την ήπειρο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε αυτό να συμβεί. Πείτε όχι στο να σας αντικαταστήσουν», έγραψε η Βλάαρντερμπρουκ σε μία από τις αναρτήσεις της στο Χ.

newsbreak.gr