O Aλέξης Τσίπρας, με τις δυο ομιλίες του το σαββατοκύριακό στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε πιο ώριμος από ποτέ. Πιο συγκροτημένος και πιο κατασταλαγμένος από κάθε άλλη φορά στις αποφάσεις του. Τόσο σαφής που, αν γνωρίζεις γραφή και ανάγνωση, μπορείς να τον «διαβάσεις» σαν ανοικτό βιλβλίο.
Κεφάλαιο πρώτο,λοιπόν.
Ο Τσίπρας θέλει να κερδίσει τις εκλογές. Κάθε άλλο που παραπέμπει σε «Φόρουμ Διαλόγου», «Ομιλο Προβληματισμού» και άλλες παρεμφερείς ασχολίες, είναι έξω από το μυαλό του. Και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πολιτικό σχεδιασμό του, από τώρα έως την ημερομηνία που θα στηθούν οι κάλπες.
Κεφάλαιο δεύτερο: Ο Τσίπρας είναι πεισμένος ότι μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Παρά τις δημοσκοπικές «φωτοσκιάσεις»,η εκτίμησή του είναι ότι στις 200 τόσες ημέρες που απομένουν έως τις κάλπες,το παιγνίδι είναι ανοιχτό. Και ο στόχος, ο ΣΥΡΙΖΑ να βγεί πρώτο κόμμα, ρεαλιστικός.
Αυτά λοιπόν, τα απλά και καθόλου αυτονόητα, έγραψε ο Τσίπρας στο ανοικτό βιβλίο του, το σαββατοκύριακο. Πάμε τώρα στα υποκεφάλαια.
Δεν μέτρησα πόσες φορές στις δυο ομιλίες του χρησιμοποίησε τις λέξεις «κυβερνητική αξιοπιστία». Και άλλες παράμοιες. Νομίζω,διόλου τυχαία.
Ένα κόμμα εξουσίας, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ,δεν μπορεί να αμφιβάλλει για την «καταστατική» διεθνή θέση της χώρας,τη συμμετοχή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Και τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ΄αυτή τη θέση- όσες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις αν υπάρχουν για τις πολιτικές που εφαρμόζει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Κυβερνητική αξιοπιστία σημαίνει ότι όλα αυτά είναι εξ αρχής λυμένα. Αλλιώς,υπάρχουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να φιλοξενήσουν παρόμοιους «καθαροαριστερούς» προβληματισμούς. Ασε που όσοι δεν ενδιαφέρονται για την εξουσία, αλλά «θέλουν να σώσουν τη ψυχή τους» μπορούν να αποτανθούν στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβητού, τώρα που ο παπαΔημήτρης έχει ζόρια. Οχι στον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, πάντως.
Εκτός όμως από την πολιτική «αλφαβήτα» υπάρχει ένα δεύτερο, αρκετά πιο σημαντικό πρόβλημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να εμφανίζει υστέρηση σε κυβερνητική αξιοπιστία σε σύγκριση με την τωρινή κυβέρνηση. Τι φταίει γι΄αυτό; Πολλά και σημαντικά.Από την επικοινωνιακή υπεροπλία του αντιπάλου και τον αυτοεξευτελισμό των ΜΜΕ (υπήρχαν χθες ενημερωτικές ιστοσελίδες που δεν ανέφεραν καν τις ομιλίες Τσίπρα!) έως τον πακτωλό των 54δις. που μοιράζει,άστοχα και πολιτικάντικα η κυβέρνηση. Αλλά εκτός από τα «εξωτερικά» υπάρχει και ένας εσωτερικός λόγος.
Η άρνηση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίξουν τη δική τους κυβερνητική αξιοπιστία σε ευθεία σύγκριση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Από την κυβερνητική κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ τρία πράγματα είναι αποδεκτά χωρίς αμφισβήτηση – και τα ανέδειξε με πάθος ο Τσίπρας στις ομιλίες του.
Πρώτο, η έξοδος της χώρας από τα Μνημόνια, το καλοκαίρι του 2018. Δεύτερο, η επίλυση της διαχρονικής δημοσιονομικής κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα, άφησε «μαξιλάρι» 37 δις. και υπέγραψε μια εξαιρετική συμφωνία για το δημόσιο χρέος. Τρίτο, η συμφωνία των Πρεσπών.
Εχει επενδύσει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του στην υπεράσπιση αυτών των σημείων; Λίγα πράγματα. Ασε που τα περισσότερα στελέχη μπορεί να τα αντιμετωπίζουν ακόμη και ενοχικά. Πως λοιπόν μπορείς να χτίσεις νέα κυβερνητική αξιοπιστία, όταν δεν έχεις ακόμη αφομοιώσει την παλιά,δική σου φυσιογνωμία; Απλώς δεν γίνεται.
Για τελευταίο, ο Αλέξης Τσίπρας άφησε το καλύτερο. Με απόλυτη σαφήνεια τους έδειξε το κλειδί των εκλογών: την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ στη μεσαία τάξη. Το είχε ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη και το συνέχισε: «Εχω ηθική υποχρέωση να αποκαταστήσω τις αδικίες για τη μεσαία τάξη».
Αυτό είναι το κλειδί των εκλογών. Μόνο η διείσδυση του ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό ακροατήριο της μεσαίας τάξης μπορεί να καλύψει τη διαφορά από τη ΝΔ και να του δώσει το προβάδισμα. Και άσε τους «κυρ Νίκους» να λοιδωρούν τους «κυρ Παντελήδες».
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
