Οι Γάλλοι εισπράττουν 3,5 δισ. για τα Rafale και δεν επιστρέφουν ούτε πενηνταράκι για παροχή τεχνογνωσίας και εκτέλεση υποκατασκευαστικού έργου στην ελληνική αμυντική βιομηχανία. Ο ΣΕΚΠΥ διαμαρτύρεται για τον αποκλεισμό των εγχώριων εταιρειών από την αγορά του αιώνα.

Τα Rafale «ε-ε-έρχονται…»!

Πανηγυρίζουν όλοι αυτοί -πολιτικοί και δημοσιογράφοι- που επί δυο δεκαετίες απαξίωναν, περιφρονούσαν και πολεμούσαν κάθε ιδέα ή πρόταση για απόκτηση Rafale!

Πανηγυρίζουν και εκείνοι οι αεροπόροι που διαχρονικά συμμετείχαν στο «σαμποτάζ της Τανάγρας», αφήνοντας χωρίς φρένα, λάδια, παξιμάδια και γενικώς συντήρηση τα Μιράζ 2000 και 2000-5 !

Πανηγυρίζουν «γραμματείς και φαρισαίοι» υποκριτές…

Αντιθέτως:

Δεν πανηγυρίζουν εκείνοι που από την αρχή της παραγωγής των Rafale, την αυγή του 21ου αιώνα, είχαν ταχθεί υπέρ του γαλλικού οράματος και της ενσωμάτωσης των Rafale στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία…

Δεν πανηγυρίζουν διότι η ελληνογαλλική συμφωνία για τα Rafale περιορίζεται στο εμπορικό μέρος και δεν συνδέεται άμεσα και έμπρακτα με το όραμα της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Άμυνας που διακήρυξε ο Γάλλος Πρόεδρος μετά το «βατερλό» που υπέστη με το AUKUS.

Δεν πανηγυρίζουν γιατί τα Rafale που έρχονται σήμερα στην Τανάγρα, δεν φέρνουν μαζί τους κανένα αντιστάθμισμα προς όφελος της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας! Αυτό είναι μεγάλο φάουλ!

Για να γίνει κατανοητό: Η Ελλάδα καταβάλει 3,5 δισ. ευρώ στις Γαλλικές Αμυντικές Βιομηχανίες (DASSAULT, MBDA, SAFRAN, THALES) και εκείνες ΔΕΝ έχουν καμία συμβατική υποχρέωση να επιστρέψουν στην Ελλάδα ούτε πενηνταράκι για υποδομές και παροχή υψηλής τεχνολογίας ώστε να καθίσταται δυνατή στην Ελλάδα η ανάπτυξη υποκατασκευαστικού έργου τόσο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, όσο και συνολικά για την γραμμή παραγωγής των Rafale και των όπλων που φέρουν.

Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε δημιουργηθεί στην Τανάγρα ένα Ευρωπαϊκό Κέντρο παροχής εργασιών συντήρησης, επισκευών και αναβαθμίσεων. Δηλαδή ένα «Island» όπου θα είχαν εγκατασταθεί εταιρείες για να καλύψουν τις ανάγκες υποστήριξης και συντήρησης των Rafale και των Mirage. Το κέντρο αυτό θα μπορούσε να είναι εστιασμένο στα Ευρωπαϊκά Οπλικά Συστήματα προσφέροντας υπηρεσίες και σε επιπλέον τομείς όπως τα ελικόπτερα, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, συστήματα εναέριας επιτήρησης, εκπαίδευση σε διάφορα επίπεδα…

Ωστόσο αυτή η ευκαιρία χάθηκε, όπως χάθηκαν και άλλες ευκαιρίες που αφορούν την υποστήριξη των κινητήρων και των οπλικών συστημάτων των Rafale από εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας. Η απαίτηση για μεταφορά τεχνογνωσίας έγινε μεγαλύτερη όταν η Ελλάδα αποφάσισε να αγοράσει και μεταχειρισμένα Rafale. Η παροχή τεχνογνωσίας από τις Γαλλικές προς τις Ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίας θα μείωνε στο ελάχιστο το κόστος συντήρησης με ταυτόχρονη διασφάλιση της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Επίσης η Ελλάδα δεν κατάφερε να συμμετάσχει ούτε στο πρόγραμμα Ανάπτυξης Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους 6ης Γενιάς FCAS, ώστε να καταστεί ισότιμος εταίρος κι όχι πελάτης όπως παραδοσιακά συμβαίνει.

Δεν πανηγυρίζει ο ΣΕΚΠΥ, ο οποίος υποδέχεται τα Rafale με τρεις επισημάνσεις:

– Η προμήθειά των 24 Rafale με το κόστος να ξεπερνάει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ από την Γαλλική DASSAULT δυστυχώς έγινε χωρίς να υπάρξει καμία δέσμευση από την Ελληνική κυβέρνηση ώστε να δοθεί έστω και 1 ευρώ ως υποκατασκευαστικό έργο στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία και να επιστραφεί στη χώρα μέρος των χρημάτων αλλά και να αποκτηθεί τεχνολογία.

– Την ίδια στιγμή η Γαλλική εταιρεία στις προσπάθειες του ΣΕΚΠΥ και της ΓΔΑΕΕ ώστε να συνεργαστεί έστω και με ξεχωριστές συμφωνίες με κάποιες ελληνικές εταιρείες απάντησε με αλαζονικό τρόπο. Αντιμετώπισε τις εταιρείες ως «αποικιοκράτης» αρνούμενη ακόμα και να συναντήσει εκπροσώπους της για να συζητήσει μαζί τους.

– Αντιθέτως στην Ινδία και για την παραγγελία 36 Rafale ύψους 7,8 δισ. ευρώ η Ινδική κυβέρνηση φρόντισε να υπάρχει συμφωνία για να επιστραφεί το 50% ως αντισταθμιστικά οφέλη με υποκατασκευαστικό έργο και μεταφορά τεχνολογίας σε 70 Ινδικές εταιρείες.

Μάλιστα η Ινδία πρόσφατα επέβαλε πρόστιμο 185 εκατομμυρίων ευρώ στη Dassault καθώς καταγγέλθηκε από τις Ινδικές εταιρείες ότι δεν συνεργάζεται δείχνοντας όμως πόσο ισχυρή είναι η συμφωνία που υπάρχει και δεν μπορεί να αγνοεί η Γαλλική Εταιρεία. Σίγουρα πάντως είναι σε πολύ διαφορετική θέση οι Ινδικές εταιρείες από τις Ελληνικές για τις οποίες δεν υπάρχει καμία δέσμευση.

ieidiseis.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις