Ερντογάν: Στη φυλακή 10 ναύαρχοι για το «πραξικόπημα» της … ανοιχτής επιστολής

Κατά πολλούς ήταν αναμενόμενο. Μετά την ανοιχτή επιστολή των 103 απόστρατων ναυάρχων, άρχισαν οι διώξεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, δέκα κρατούνται, τέσσερις δεν θα κρατηθούν λόγω της ηλικίας τους και θα παραμείνουν σε κατ’ οίκον περιορισμό και κάποιοι άλλοι έχουν κληθεί για εξηγήσεις.

Η υπόθεση, πάντως, απέχει πολύ από το να κλείνει. Αναμένονται εξελίξεις και περαιτέρω διώξεις. Μετά από πολιτική εντολή, η εισαγγελία της Άγκυρας ξεκίνησε έρευνα για το διάβημα των απόστρατων ναυάρχων. Μεταξύ αυτών είναι και ο Τζεμ Γκιουρντενίζ, ο εμπνευστής του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Σύμφωνα με μαρτυρία της συζύγου του, πραγματοποιήθηκε έφοδος στο σπίτι τους χθες το βράδυ.

Η ισλαμιστική κυβέρνηση του Ερντογάν χαρακτήρισε την κοινή επιστολή «πραξικόπημα» και την χρησιμοποιεί για να προχωρήσει σε νέες διώξεις στο Πολεμικό Ναυτικό. Λίγη σημασία φαίνεται να παίζει το γεγονός ότι η παρέμβαση των απόστρατων ναυάρχων δεν παραβιάζει κανένα νόμο. Αντιθέτως! Περιλαμβάνεται στο άρθρο 26 του Συντάγματος, που αναφέρει ότι «ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαδίδει τις σκέψεις και τις απόψεις του ατομικά ή συλλογικά μέσω προφορικής ομιλίας, γραφής, σχεδίων ή άλλων μέσων». Αυτό ανέφερε και νομικός που σχολίασε τις εξελίξεις στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Τζουμχουριέτ.

Αιχμή του δόρατος της αντίδρασης των απόστρατων είναι η δήλωση που άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο το καθεστώς Ερντογάν να καταγγείλει τη Συνθήκη του Μοντρέ. Η Συνθήκη υπεγράφη το 1936 και αναθεωρεί το καθεστώς που είχε επιβληθεί για τη Ζώνη των Στενών με τη Συνθήκη της Λωζάνης 13 χρόνια, πριν, το 1923. Ενώ η Συνθήκη της Λωζάννης πρόβλεπε ότι η Ζώνη των Στενών θα είναι αποστρατιωτικοποιημένη, η Τουρκία επέτυχε την αναθεώρηση της συγκεκριμένης δέσμευσης, με σκοπό τη στρατιωτικοποίησή της. Η Συνθήκη του Μοντρέ ταυτόχρονα ρυθμίζει και το καθεστώς διέλευσης πολεμικών πλοίων από τα Στενά τόσο εν καιρώ ειρήνης όσο και εν καιρώ πολέμου.

Μοιάζει ακατανόητο γιατί να επιθυμεί ο Ερντογάν να καταγγείλει αυτή τη Συνθήκη, αφού πιθανόν κράτη που τη συνυπογράφουν να ζητήσουν να επανέλθει σε ισχύ η προηγούμενη συνθήκη που ρύθμιζε το καθεστώς των Στενών, αυτή της Λωζάννης, που είναι δυσμενής για την Τουρκία.

Προφανώς, ο Ερντογάν επιδιώκει με την καταγγελία, εάν τελικά κάνει το βήμα, να καταργήσει κάθε διεθνή ρύθμιση και να επιβάλει η Άγκυρα όποιους κανόνες επιθυμεί. Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας έναντι και των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Κι αυτό, επειδή θα ήταν η Άγκυρα που θα αποφάσιζε εάν θα επέτρεπε την κάθοδο πολεμικών ρωσικών πλοίων στη Μεσόγειο, καθώς και δυτικών στη Μαύρη Θάλασσα.

Οι 103 ναύαρχοι ζητούν επίσης από την κυβέρνηση Ερντογάν να μην παρεκκλίνει από τις αρχές του Κεμάλ Ατατούρκ. Η συντριπτική πλειονότητα των υπογραφόντων είναι κεμαλιστές, γεγονός, βέβαια, που δεν τους εμποδίζει καθόλου να είναι υπέρμαχοι και του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Κάποιοι, πάντως, βρίσκονταν κοντά στην ευρύτερη εξωτερική πολιτική του Ερντογάν. Δεν πρόκειται δηλαδή για άτομα που βρέθηκαν απέναντί του κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 2016.

Όλα αυτά συμβαίνουν στη γείτονα χώρα, όταν ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε τον Μάρτιο πάνω από το 16%, ασκώντας πίεση στο νέο διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Σαχάπ Καβτσίογλου (τέταρτος σε λιγότερο από μία διετία) να αυξήσει τα επιτόκια. Αυτό δηλαδή που δεν θέλει ο Ερντογάν, φοβούμενος ότι μία μείωση θα επιβραδύνει την ήδη προβληματική τουρκική οικονομία, με όποια αρνητικά πολιτικά και εκλογικά αποτελέσματα.

Οι τιμές καταναλωτή, πάντως, αυξήθηκαν κατά 16,19% σε ετήσια βάση από 15,61% που ήταν η αντίστοιχη αύξηση τον Φεβρουάριο. Αυτό σημαίνει ότι ο πληθωρισμός παραμένει πολύ πάνω από τον επίσημο στόχο του 5%, κινούμενος σε διψήφιο ποσοστό στο μεγαλύτερο διάστημα της τελευταίας τετραετίας.