Μέχρι πού θα φτάσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου;

Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα αυτής της πολιτικής περιόδου αφορά την πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας: Συγκυριακή η δημοσκοπική της εκτίναξη ή θα διατηρήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο; Και οι τέσσερις ειδικοί που απαντούν στο Dnews αποφεύγουν τις κατηγορηματικά καταφατικές ή αρνητικές απαντήσεις. Δεν αποκλείουν, πάντως, το ενδεχόμενο η άνοδος της να συνεχιστεί, κρίνοντας ότι αυτό θα εξαρτηθεί κυρίως από την ίδια.

Ο Γ. Κωνσταντινίδης βρίσκει αναλογίες με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2011, ο Δ. Κατσαντώνης θεωρεί ότι το μέλλον της εξαρτάται από το αν θα μπορέσει να εξελιχθεί σε φορέα προτάσεων, η Μ. Καρακλιούμη εκτιμά ότι έχει τα χαρακτηριστικά να εδραιωθεί στο πολιτικό στερέωμα εφόσον ελέγξει τις παρορμήσεις της και ο Γ. Τράπαλης βλέπει μια μεγάλη ευκαιρία για το «σχεδόν μονοπρόσωπο κόμμα» «να πάρει ένα κομμάτι του υπερ-πολυδιασπασμένου πάλαι ποτέ κραταιού ΣΥΡΙΖΑ».

Γιάννης Κωνσταντινίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Το εντυπωσιακότερο δημοσκοπικό εύρημα για την Πλεύση Ελευθερίας δεν είναι η καταγραφή της σε ποσοστά πρόθεσης ψήφου της τάξης του 13%-17% ολόκληρο τον τελευταίο μήνα, αλλά η θετική αποδοχή της αυξημένης απήχησης του κόμματος από το 60% περίπου των Ελλήνων. Ένα τέτοιο εύρημα υποδηλώνει την ύπαρξη μεγάλης δεξαμενής δυνητικών ψηφοφόρων για το κόμμα αυτό. Και η δεξαμενή είναι μεγάλη γιατί η Πλεύση Ελευθερίας αναγνωρίζεται από τους περισσότερους ως ένα μετριοπαθές, και όχι ένα ακραίο, κόμμα, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζει σχεδόν συμμετρική διείσδυση τόσο στους λεγόμενους «αντί-συστημικούς», όσο και στους «συστημικούς».

Με άλλα λόγια, το κόμμα είναι ακόμα μάλλον αταξινόμητο και υπό αυτήν την έννοια πετυχαίνει ευκολότερα πολλαπλές εισροές από διαφορετικές πηγές, μόνο και μόνο ως το «μη δοκιμασμένο». Η Πλεύση Ελευθερίας μοιάζει ως δημοσκοπική εικόνα με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2011. Δημοφιλής ηγεσία, ασαφές πρόγραμμα, συγκυριακή έξαρση. Έχει σίγουρα την ευκαιρία. Το αν θα την αξιοποιήσει εξαρτάται από τους χειρισμούς της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Δημήτρης Κατσαντώνης, Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων To the point, συγγραφέας

«Η άνοδος των ποσοστών της Πλεύσης Ελευθερίας (δηλαδή της κυρίας Κωνσταντοπούλου) στηρίζεται σε δύο παράγοντες, έναν πιο σταθερό και έναν πιο συγκυριακό:

Ο πιο σταθερός παράγοντας είναι η αποξένωση των πολιτών από το πολιτικό σύστημα και τις διαδικασίες του. Το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στους νέους. Η κυρία Κωνσταντοπούλου θεωρούμενη ως «αντισυστημική»’ είναι μία (όχι η μόνη) από τις πολιτικές εκφράσεις που εκπροσωπούν τη δυσαρέσκεια απέναντι στο «σύστημα» (και τη δυσπιστία για τους υπάρχοντες θεσμούς). Δεν είναι τυχαίο ότι σε μετρήσεις μας, από το τέλος του φθινοπώρου του ’24 εμφανιζόταν αυτή η άνοδος μέσα στους νέους.

Ο πιο συγκυριακός παράγοντας είναι η ανάδυση της λαϊκής απαίτησης, να απαντηθούν επιτέλους τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα για την τραγωδία των Τεμπών. Στον τομέα αυτό η κυρία Κωνσταντοπούλου , με ένα λόγο εύληπτο αλλά και οξύ (ο οποίος όμως δικαιολογείται στη συλλογική συνείδηση όσων έχουν απογοητευτεί από την τροπή της περί των Τεμπών έρευνας) κατόρθωσε να έχει έναν κεντρικό ρόλο και –ίσως εξ αυτού- μια ιδιάζουσα επικοινωνιακή προβολή. Αυτή η συγκυρία διόγκωσε τη δημοσκοπική αποδοχή της κ. Κωνσταντοπούλου και διεύρυνε , ηλικιακά και κοινωνικά, την επιρροή της.

Η τελική εκλογική επίδοση του κόμματος της κ. Κωνσταντοπούλου θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από τη δυνατότητα της να παρουσιάσει το κόμμα της ως φορέα προτάσεων για τις απαραίτητες αλλαγές στη χώρα κι όχι μόνο ως πολιτικό συμπαραστάτη των συγγενών των θυμάτων ή ως «φωνή των αποκλεισμένων/ απογοητευμένων». Στο βαθμό που δεν θα κατορθωθεί αυτό, η Πλεύση Ελευθερίας θα μετατραπεί εκ νέου σε μία ακόμη «αντισυστημική» επιλογή και ίσως απωλέσει την ηγετική θέση που σήμερα κατέχει σε αυτό το τμήμα της κοινωνίας.»

Μαρία Καρακλιούμη, πολιτική αναλύτρια (Netrino Advisory)

Σε περιόδους πολιτικής ρευστότητας ενδυναμώνονται ή αναδεικνύονται δυνάμεις που επιχειρούν να καλύψουν το κενό. Η οικονομική αβεβαιότητα, η απογοήτευση από τους πολιτικούς και τους θεσμούς, οι κοινωνικές ανισότητες και οι συλλογικά διαψευσμένες προσδοκίες δίνουν χώρο σε αντισυστημικές φωνές και ως τέτοια καταγράφεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σε αντίθεση με άλλους διάττοντες αστέρες της πολιτικής έχει χαρακτηριστικά που της επιτρέπουν να μείνει στο πολιτικό στερέωμα. Αστή πολιτικός, με άριστη εκπαίδευση, ορατή επαγγελματική δραστηριότητα και προέλευση από πολιτικό περιβάλλον, έχει όλες τις προϋποθέσεις να εδραιωθεί. Η άνοδός της δεν είναι συγκυριακή, μπορεί όμως να επηρεαστεί από μια συγκυρία, καθώς η πληθωρική της προσωπικότητα είναι ευάλωτη σε παρορμητικές αντιδράσεις.

Γιώργος Τράπαλης, αναλυτής δεδομένων της Good Affairs

Πλεύση Ελευθερίας εθνικές εκλογές 2019: ποσοστό 1,47%.

Πλεύση Ελευθερίας εθνικές εκλογές 2023: ποσοστό 3,17%.

Πλεύση Ελευθερίας Δημοσκοπήσεις μέχρι το τέλος του 2024: Περίπου στο 4,5%

Πλεύση Ελευθερίας Δημοσκοπήσεις σήμερα: Εκτόξευση στο 14-15%

Τι συμβαίνει πραγματικά με το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου; Είναι μια ευκαιριακή άνοδος λόγω του ζητήματος των Τεμπών ή μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας;

Σίγουρα σε αυτό θα απαντήσουμε με ακρίβεια στο τέλος του κύκλου, δηλαδή την ημέρα των εκλογών. Το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας συγκεντρώνει κάποια χαρακτηριστικά τα οποία το έχουν εκτοξεύσει στην 2η θέση των δημοσκοπήσεων και σίγουρα σε διψήφια ποσοστά. Η πρώτη ανάγνωση είναι ασφαλώς τα Τέμπη αλλά όχι μόνο λόγω της οργής των πολιτών οι οποίοι στρέφονται σε ένα αντισυστημικό κόμμα, όπως τονίζουν οι αντίπαλοί της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Το ζήτημα της μη αξιοπιστίας των θεσμών και ειδικότερα της Δικαιοσύνης, είναι πολύ ψηλά αυτή την στιγμή και μια έμπειρη νομικός – ελλείψει άλλου – έρχεται να κερδίσει σε ένα “γήπεδο” που παίζει σχεδόν μόνη της. Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς για την πολιτική ταυτότητα της κας Κωνσταντοπούλου αλλά σίγουρα όλοι αναγνωρίζουν πως αποτελεί μια νομικό η οποία είναι γνωστή στο πανελλήνιο από την εργασία της. Κάτι που δεν είναι σύνηθες για τους υπόλοιπους επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα το γεγονός πως είναι γυναίκα την βοηθά σε μια εποχή που το – απόλυτα δίκαιο και κατανοητό- συναισθηματικό αφήγημα της απώλειας τόσων παιδιών δεν μπορεί να σβήσει έτσι απλά.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποτελεί επίσης ένα πρόσωπο που η πρωθυπουργισημότητά της έχει ίδια περίπου δυναμική με το κόμμα της. Αυτό φυσικά έχει δύο αναγνώσεις: Η πρώτη είναι πως μετά από καιρό βλέπουμε ένα πρόσωπο με διψήφιο ποσοστό πρωθυπουργισημότητας μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο ίδιος δεν φαινόταν να ανησυχούσε από τους νυν επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ & του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι σε κάθε έρευνα λάμβαναν αθροιστικά περίπου το μισό ποσοστό των κομμάτων τους.

Από την άλλη μεριά αυτός είναι και ο παράγοντας αστάθειας ενός σχεδόν μονοπρόσωπου κόμματος, μιας και ο/η επικεφαλής είναι το ίδιο το κόμμα. Για να απαντήσουμε με σιγουριά αν η Πλεύση Ελευθερίας δεν έχει συγκυριακή άνοδο, πρέπει να περάσει λίγος καιρός και να δούμε τις θέσεις της και σε άλλα θέματα αλλά και ταυτόχρονα να διαπιστώσουμε αν υπάρχουν και νέα πρόσωπα τα οποία θα μπορέσουν να στηρίξουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Προς το παρόν με τις υπάρχουσες ΜΗ δυναμικές της πάλαι ποτέ κυβερνώσας κεντροαριστεράς και υπό την προϋπόθεση πως δεν θα υπάρξουν νέοι πολιτικοί φορείς, οι οποίοι θα εγκολπώσουν κομμάτια από όλους τους χώρους, η Πλεύση Ελευθερίας έχει την ευκαιρία να αποδείξει πως μπορεί να πάρει ένα κομμάτι του υπερ-πολυδιασπασμένου πάλαι ποτέ κραταιού ΣΥΡΙΖΑ.