Μέση Ανατολή: Έλληνες εφοπλιστές θησαυρίζουν από τον πόλεμο

Ονόματα Ελλήνων εφοπλιστών, των πλοίων τους που μεταφέρουν καύσιμα στο Ισραήλ, μεταξύ αυτών και για τα μαχητικά αεροσκάφη, καθώς και των ναυλωτών τους, είδαν το φως της δημοσιότητας. Εν μέσω της συνεχιζόμενης σφαγής των Παλαιστινίων στη Γάζα, προνομιακός «συνεργάτης» των χωρών που στέλνουν ενεργειακούς πόρους στο Ισραήλ, είναι οι Ελληνες εφοπλιστές. Οπως το ίδιο συμβαίνει και με τη Ρωσία. Ανθρωποι για όλες τις δουλειές, όπως έχει επισημάνει το Neostrategy.gr, αποδεικνύονται οι εφοπλιστές, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν θησαυρίσει από τις μπίζνες των πολέμων σε Μ. Ανατολή και Ουκρανία.

Οπως αναφέρει η «Εφημερίδα των Συντακτών», έρευνα της βρετανικής, Data Desk, εντόπισε 65 αποστολές πετρελαίου και καυσίμων προς το Ισραήλ μετά τις 20 Οκτωβρίου 2023 (7 – 10- 23 έγινε η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ) και έως τις 15 Ιουλίου 2024. Οι περισσότερες εξ’ αυτών (45) εξυπηρετήθηκαν από δεξαμενόπλοια ελληνικής ιδιοκτησίας ή διαχείρισης.

Αποδείξεις και ονόματα έδωσε στη δημοσιότητα η μη κερδοσκοπική οργάνωση, «Oil Change International» (OCI), ενώ στοιχεία της έρευνας από την Data Desk δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα, Guardian. Τα εμπλεκόμενα δεξαμενόπλοια ανήκουν ή διαχειρίζονται από εταιρείες με κύριους μετόχους τον Γιάννη Αλαφούζο, την οικογένεια Βερνίκου, τον Ανδρέα Μαρτίνο, τον Νικόλα Μαρτίνο και τον Γιώργο Οικονόμου.

Οι «μεγάλοι χορηγοί» του Ισραήλ

Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι, από τις έρευνες προέκυψε πως «μέγας χορηγός» του Ισραήλ είναι το Αζερμπαϊτζάν, απ΄ όπου παίρνει ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό των ενεργειακών πόρων του. Να σημειωθεί πως το Ισραήλ (λόγω Ιράν) αποτελεί βασικό σύμμαχο των Αζέρων, τους οποίους στήριξε αναφανδόν και στρατιωτικά, μαζί με την Τουρκία, στους πολέμους κατά των Αρμενίων.

Εξίσου ενδιαφέρον είναι ότι το αζερικό πετρέλαιο μεταφέρεται στο Ισραήλ μέσω του αγωγού Μπακού (Αζερμπαϊτζάν) – Τσεϊχάν (Τουρκία, παράλια Μεσογείου, και από εκεί με τάνκερ). Κατά τα λοιπά, ο Τ. Ερντογάν το παίζει πατερούλης των απανταχού μουσουλμάνων και δηλώνει ότι έχει κόψει τα εμπορικά πάρε – δώσε του με το Ισραήλ.

Εξίσου ενδιαφέρον είναι ότι το αζερικό πετρέλαιο μεταφέρεται στο Ισραήλ μέσω του αγωγού Μπακού (Αζερμπαϊτζάν) – Τσεϊχάν (Τουρκία, παράλια Μεσογείου, και από εκεί με τάνκερ). Κατά τα λοιπά, ο Τ. Ερντογάν το παίζει πατερούλης των απανταχού μουσουλμάνων και δηλώνει ότι έχει κόψει τα εμπορικά πάρε – δώσε του με το Ισραήλ.

Και βέβαια, δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι ΗΠΑ είναι αυτές που στέλνουν καύσιμα για τα μαχητικά αεροσκάφη του Ισραήλ. Ως γνωστόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις «κοκορομαχίες» Μπάϊντεν – Νετανιάχου, στηρίζουν με κάθε τρόπο το Ισραήλ, στέλνοντάς του, εκτός των άλλων, μαζικά πολεμοφόδια. Οπως έχει γίνει γνωστό, τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών στέλνονται στο Ισραήλ και μέσω Ελλάδας. Ειδικότερα, με αμερικανικά μεταγωγικά, εκτός των άλλων, από την ελληνική αεροπορική βάση της Ελευσίνας.

Υποκρισία: Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Τυπικώς (νομικώς), ούτε οι χώρες ναυλωτές, ούτε και οι Ελληνες εφοπλιστές – μεταφορείς παρανομούν. Μέχρι νεωτέρας. Μένει να φανεί εάν οι διεργασίες στο Διεθνές Δικαστήριο οδηγήσουν κάπου. Εξάλλου, η Δύση δεν έχει επιβάλλει καμία κύρωση σε βάρος του Ισραήλ, παρ’ ότι φωνασκεί -υποκριτικά- για τη σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα, καθώς και ότι πρέπει να σταματήσει το Ισραήλ και να επέλθει ειρήνη.

Πως θα γίνει αυτό, βέβαια, όταν άπαντες περιμένουν (και κάποιοι το εύχονται) νέα, μεγαλύτερων διαστάσεων ανάφλεξη, λόγω Ιράν (δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς, Χανίγια, εντός της Τεχεράνης από το Ισραήλ, ως όλα δείχνουν), και οι ειρηνευτικές συνομιλίες κινούνται μια στο καρφί και μια στο πέταλο, μένει οσονούπω να φανεί. Γεγονός αναμφισβήτητο είναι, πάντως, ότι η -κατ’ όνομα- διεθνής κοινότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις ως παρατηρητής, ενώ ειδικά η Δύση την έχει δει … Πόντιος Πιλάτος. «Νομικώς», λοιπόν, μπορεί να μην «παράνομοι», πολιτικά όμως συνένοχοι για τα αίσχη στη Γάζα.

Η στάση της Δύσης είναι λίαν επιεικώς υποκριτική, αφού δεν κάνει τίποτε για να σταματήσει το Ισραήλ, μετά από 11 ολόκληρους μήνες εξόντωσης της Γάζας. Την ακριβώς αντίθετη πολιτική επέλεξε σε βάρος της Μόσχας. Καταδικάζοντας τη Ρωσία για τον πόλεμο στην Ουκρανία, της έχει επιβάλλει δεκάδες πακέτα κυρώσεων, ενώ στο Ισραήλ κανένα. Κλασσική περίπτωση πολιτικής των δύο μέτρων και δύο σταθμών.

Να σημειωθεί πως στην περίπτωση της Ρωσίας, όπου οι Ελληνες εφοπλιστές και πάλι πρωταγωνιστούν στις μεταφορές -και στα υπερκέρδη- υπήρξε πλειάδα δημοσιευμάτων σε μεγάλα Δυτικά ΜΜΕ που τους στοχοποιούσαν. Το Κϊεβο, επίσης, δήλωνε ότι θα τους βάλει στη «μαύρη λίστα» του, επειδή μετέφεραν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους (πετρέλαιο και υγροποιημένο αέριο). Το θέμα, μάλιστα, είχε φτάσει και στις Βρυξέλλες, όπου ως δια μαγείας … μπλοκαρίστηκε. Για τις μεταφορές, ωστόσο, προς το Ισραήλ, απόλυτη σιγή ιχθύος στη Δύση.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η Δύση κινείται με γνώμονα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Τα ίδια έκανε και στη Συρία του Ασσαντ, στην οποία έχει επιβάλλει κυρώσεις, και μάλιστα ορισμένα από τα τάνκερ που μετέφεραν εκεί καύσιμα (ειδικά από το Ιράν) τα σταματούσε. Ο κατάλογος με τέτοιου είδους πολιτικές της Δύσης είναι ατελείωτος.

Η έρευνα

Οπως αναφέρει η «Εφημερίδα των Συντακτών», οι ερευνητές της Data Desk (datadesk.eco) ανέλυσαν ροές εμπορευμάτων του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου (LSEG) που βασίζονται σε δεδομένα από ναυλομεσίτες και από τα συστήματα αυτόματης αναγνώρισης (AIS) των δεξαμενόπλοιων, πληροφορίες από λιμενικές και τελωνειακές αρχές (Sinoimex Global Trade Monitor), δορυφορικές εικόνες (ESA Sentinel-2), οικονομικές εκθέσεις και άλλα ελεύθερα διαθέσιμα δεδομένα, εντοπίζοντας 65 αποστολές πετρελαίου και καυσίμων προς το Ισραήλ μετά τις 20 Οκτωβρίου του περασμένου έτους και έως τις 15 Ιουλίου φέτος, οι περισσότερες εκ των οποίων εξυπηρετήθηκαν από δεξαμενόπλοια ελληνικής ιδιοκτησίας ή διαχείρισης.

Ανάμεσα σε αυτές τις μεταφορές άμεση σύνδεση με ελληνικά πλοία υπάρχει για τα 45 δρομολόγια που μετέφεραν κυρίως αργό πετρέλαιο και Fuel Oil (VGO).

Καταγράφονται οχτώ δρομολόγια από τα πλοία που ελέγχει η οικογένεια Αλαφούζου: Kimolos (IMO 9791145) και Milos (IMO 9746619) της OET Chartering Inc., το Folegandros (IMO 9793753) της Kyklades Maritime και το Nissos Sifnos (IMO 9884045) της Omega Ten Marine.

Με πέντε δρομολόγια χρεώνεται η ORL Shipping με το δεξαμενόπλοιο Chrysopigi (IMO 9303728) της οικογένειας Βερνίκου και άλλα εννέα δρομολόγια αφορούν την TMS Tankers του Γιώργου Οικονόμου με τα δεξαμενόπλοια Lipari (IMO 9529487), Bordeira (IMO 9529499), Alicante (IMO 9527855), Tamara (IMO 9600889), Freud (IMO 9804461) και Samsara (IMO 9792228).

Εντυπωσιακή και η συνεισφορά της Thenamaris του Νικόλα Μαρτίνου με 6 δρομολόγια, με τα δεξαμενόπλοια SeaVoyager (IMO 9318096), SeaQueen (IMO 9288863), SeaSong (IMO 9290438), SeaRanger (IMO 9759800), SeaVelvet (IMO 9843211) και SeaLoyalty (IMO 9783928).

Πρωταθλητής πάντως είναι ο Ανδρέας Μαρτίνος με 16 δρομολόγια από 11 δεξαμενόπλοια (κάθε ένα με τη δική του εταιρεία), τα MINERVA Alexandra, MINERVA Doxa, MINERVA Georgia, MINERVA Gloria, MINERVA Grace, MINERVA Joanna, MINERVA Joy, MINERVA Kallisto, MINERVA Karteria, MINERVA Libra και MINERVA Olympia.

ΗΠΑ, Ελλάδα, Αλβανία, Ιταλία

Τρία από τα δρομολόγια έγιναν με τα δεξαμενόπλοια Blue Rose (IMO 9335915) και Rolls I (IMO 9296119) που ανήκουν στο διυλιστήριο BAZAN στη Χάιφα και μετέφεραν Fuel Oil, πετρέλαιο κίνησης και νάφθα από Αλβανία, Ελλάδα και Ιταλία.

Αλλα εννέα δρομολόγια έγιναν από την Petraco Oil με πλοία της ιταλικής Pemont (Vallesina, Vilamoura, Valpiane και Valfoglia) και ένα με το Baltic Ice (IMO 9327401) της Trafigura.

Οι πιο σοβαρές μεταφορές με έτοιμα διυλισμένα καύσιμα (πετρέλαιο ΕΝ590 και στρατιωτικών προδιαγραφών Jet Fuel JP-8) έγιναν με 7 δρομολόγια από δύο επίσημα δεξαμενόπλοια του στόλου της MARAD υπό αμερικανική σημαία, τα Overseas Santorini (ΙΜΟ 9435909) και Overseas Sun Coast (IMO 9862944), τα οποία διέθεσε η OSG.

Αζερμπαϊτζάν – Καζακστάν

Το μισό αργό πετρέλαιο την περίοδο αυτή προήλθε από το Αζερμπαϊτζάν (28%) και το Καζακστάν (22%). Το αζερικό αργό παραδίδεται μέσω του αγωγού Μπακού – Τιφλίδα – Τσεϊχάν (BTC), ο οποίος ανήκει κατά πλειοψηφία στην BP και τον διαχειρίζεται. Το αργό πετρέλαιο φορτώνεται σε δεξαμενόπλοια στο τουρκικό λιμάνι, Ceyhan, για παράδοση στο Ισραήλ.

Αφρικανικές χώρες προμήθευσαν το 37% του συνολικού αργού πετρελαίου με το 22% να προέρχεται από την Γκαμπόν, το 9% από τη Νιγηρία και το 6% από τη Δημοκρατία του Κονγκό. Τέλος, η Κύπρος παρείχε υπηρεσίες μεταφόρτωσης σε δεξαμενόπλοια που προμήθευαν αργό πετρέλαιο από την Γκαμπόν, τη Νιγηρία και το Καζακστάν μέσω του σταθμού στο Βασιλικό.

Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, με τον Ταγίπ Ερντογάν

Το upstream crude blend CPC είναι ένα μείγμα αργού πετρελαίου -από το Καζακστάν και από την Κασπία Θάλασσα στη Ρωσία- και πετρελαίου από μικρότερα χερσαία κοιτάσματα στη νότια Ρωσία. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της CPC, το μεγαλύτερο μερίδιο παράγεται από την Tengizchevroil, μια κοινοπραξία (JV) μεταξύ της Chevron (50%), της ExxonMobil Kazakhstan (25%), της KazMunayGas (20%) και της Lukoil (5%). Τα στοιχεία για τις εξαγωγές του Καζακστάν δείχνουν τουλάχιστον ένα φορτίο που πωλήθηκε απευθείας από την Tengizchevroil στην Oil Refineries Ltd (διαχειρίστρια του διυλιστηρίου της Χάιφα).

Το αζερικό αργό BTC ρέει μέσω του αγωγού Μπακού-Τιφλίδα-Τζεϊχάν. Σύμφωνα με την BP (διαχειρίστρια του αγωγού) «μεταφέρει πετρέλαιο από το κοίτασμα Azeri-Chirag-Deepwater Gunashli (ACG) και συμπύκνωμα από το κοίτασμα Shah Deniz». Στους μετόχους της ACG περιλαμβάνονται οι BP (30,37%), SOCAR (25,0%), Equinor (7,27%) και ExxonMobil (6,79%). Η συμμετοχή της Equinor στην ACG είναι διαθέσιμη προς πώληση.

Και η Αφρική στις μπίζνες

Το αργό πετρέλαιο Rabi της Γκαμπόν παραγόταν ιστορικά από τη Shell. Το 2017, το κοίτασμα -και όλα τα άλλα χερσαία περιουσιακά στοιχεία της Shell στην Γκαμπόν– αποκτήθηκαν από την Assala Gabon, ένα εταιρικό σχήμα που υποστηρίζεται από την εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων Carlyle Group. Τον Ιούνιο του 2024, όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία επεστράφησαν στο κράτος της Γκαμπόν.

Το αργό μείγμα του Midstream μεταφέρεται πρώτα μέσω του αγωγού CPC, στους μετόχους του οποίου περιλαμβάνονται η Transneft (24%) και θυγατρικές της Chevron (15%), της KazMunayGas (19%) και της ιταλικής Eni (2%). Οι μεταφορές με δεξαμενόπλοια προς το Ισραήλ από τις 27 Οκτωβρίου 2023 έχουν ναυλωθεί από τις KazMunayGas, Petraco, PKN Orlen και Eni. Το φορτίο που ναυλώθηκε από την PKN Orlen (Flow ID 7486024) ήταν μια ασυνήθιστη συναλλαγή για την εταιρεία, ένα πολωνικό διυλιστήριο που συνήθως μεταφέρει μόνο τις δικές του πρώτες ύλες και προϊόντα.

Το αζερικό αργό BTC ταξιδεύει μέσω του αγωγού BTC, στους μετόχους του οποίου περιλαμβάνονται η BP (30,1%), η Equinor (8,71%), η Eni (5%), η TotalEnergies (5%) και η ExxonMobil (2,5%). Τα φορτία προς το Ισραήλ κατά τη σχετική περίοδο ναυλώθηκαν από τις εταιρείες SOCAR, Vitol, Petraco, Oilmar και Glencore.

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες ναυλωτών μέσω της LSEG για τις αποστολές αργού Rabi της Γκαμπόν. Μια αποστολή από το υπεράκτιο κοίτασμα πετρελαίου Dussafu ναυλώθηκε από την Oil Refineries Ltd.

Οι ΗΠΑ τα … δίνουν όλα

Η Ναυτική Διοίκηση (MARAD) του υπουργείου Μεταφορών των ΗΠΑ ανακοίνωσε στις 23.7.2024 την εγγραφή τριών προμηθευτών στο Πρόγραμμα Ασφάλειας Δεξαμενόπλοιων (TSP), ένα νεοσύστατο πρόγραμμα σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, το οποίο δεσμεύει ώς 10 εμπορικά δεξαμενόπλοια υπό αμερικανική σημαία, για την υποστήριξη της τροφοδοσίας με καύσιμα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σε όλο τον κόσμο και της εθνικής ασφάλειας σε οικονομικό επίπεδο.

Επιλέχτηκαν οι εταιρείες Overseas Shipholding Group, Inc. (OSG), 100% θυγατρική της Saltchuk, με γραφεία στην Τάμπα της Φλώριδας και στη Γλυφάδα (είχε εξαγοράσει το 2005 τη Stelmar του Στέλιου Χατζηιωάννου), Crowley-Stena Marine Solutions, LLC. και Seabulk Tankers, Inc., εισφέροντας καθεμία στο πρόγραμμα από τρία δεξαμενόπλοια, με συμφωνίες εκμετάλλευσης. Τα πλοία που εγκρίθηκαν για το πρόγραμμα είναι τα Overseas Santorini, Overseas Mykonos και Overseas Sun Coast (OSG). Μια κοινοπραξία μεταξύ της Crowley και της Stena Bulk θα διαθέσει τα πλοία Stena Immaculate, Stena Imperative και Stena Impeccable, ενώ η Seabulk έχει συνεργαστεί με την TORM για να διαθέσει τα πλοία Torm Thunder, Torm Thor και Torm Timothy.

Από τα εγγεγραμμένα πλοία, τέσσερα είναι υπό αμερικανική σημαία και λειτουργούν ήδη στο πλαίσιο του προγράμματος, ενώ για τα άλλα πέντε ξεκίνησε συνεργασία με την ακτοφυλακή των ΗΠΑ για την επίσπευση της αλλαγής σημαίας σε αμερικανικό νηολόγιο και αναζητείται ακόμη ένα δεξαμενόπλοιο ηλικίας έως 10 ετών που να μπορεί να μεταφέρει τουλάχιστον 230.000 βαρέλια καυσίμων.

Η αποζημίωση για κάθε διαθέσιμο δεξαμενόπλοιο μπορεί να φτάσει έως 6 εκατ. δολάρια ετησίως, αναλογικά σε ετήσια βάση για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα, εφόσον παραμένει σε διαθεσιμότητα για χρήση από τις ΗΠΑ σε περιόδους πολέμου ή εθνικής έκτακτης ανάγκης.

neostrategy.gr