Μητσοτάκης, Χαρδαλιάς μας πνίγουν και στα σκουπίδια

Μητσοτάκης, Χαρδαλιάς διεκδικούν επαξίως το βραβείο της πιο αποτυχημένης πολιτικής για τα σκουπίδια όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία καθώς με αποκλειστική ευθύνη τους το 89,54% των σκουπιδιών της Αττικής θάφτηκε το 2024 στον ΧΥΤΑ της Φυλής.

Το στοιχείο είναι άκρως δυστοπικό καθώς η Αττική παράγει και διαχειρίζεται το 40% του συνόλου των σκουπιδιών της χώρας.

Και γίνεται ακόμα περισσότερο δυστοπικό εάν σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μια κρίση δήθεν περιβαλλοντικής πρωτοπορίας εμφανίστηκε πιο ρηξικέλευθη ακόμα και από την Κομισιόν και  αποφάσισε ότι μέσα σε 5 και όχι σε 10 χρόνια, δηλαδή το 2030 και όχι το 2035, θα ανακυκλώνεται το 65% των σκουπιδιών και θα οδηγείται σε ταφή μόνο του 10%  του συνόλου των σκουπιδιών.

Πρωτοβουλία παραμύθι προκειμένου να γεμίσει η χώρα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών.

Μόνο που και αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης, σχέδιο για χάρη μετρημένων στα δάχτυλα ενός χεριού εταιρειών δεν τραβάει καθώς οι περιφέρειες, αρχίζουν και απορρίπτουν τις περιβαλλοντικές μελέτες για τα εργοστάσια καύσης.

Το τραγικό είναι ότι ακόμα και ο Νίκος Χαρδαλιάς, ο περιφερειάρχης Αττικής που εμφανίστηκε αντίθετος με την καύση σκουπιδιών, δεν έχει κάνει τίποτα άλλο από το να μας… θάψει στα σκουπίδια.

Τα στοιχεία της ντροπής για ταφή και ανακύκλωση

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα για το 2024 και επεξεργάστηκε το Δυτικό Μέτωπο – Συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δ. Αττικής – Δ. Αθήνας, η διαχείριση των σκουπιδιών έχει καταρρεύσει καθώς επί της ουσίας η Αττική παίρνει μηδέν στην ανακύκλωση και άριστα στην ταφή των σκουπιδιών καθώς κατά το 2024:

1] Οδηγήθηκε σε ταφή το 89,54% του συνόλου των σκουπιδιών της Αττικής, των ΑΣΑ (Αστικών Στερών Αποβλήτων).

2] Ανακτήθηκε (με προδιαλογή και μηχανική επεξεργασία) το 7,55%, ενώ 2,91% ήταν οι παντός είδους «απώλειες» (σε υγρή ή αέρια μορφή).

3] Από τα ανακτηθέντα, τα καύσιμα υλικά (SRF) ήταν το 0,7%.

Όπως επισημαίνει το Δυτικό Μέτωπο για να «επιτευχθούν» αυτά τα αποτελέσματα, εξαπλώθηκε παντού η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών διαχείρισης των ΑΣΑ, «σπαταλήθηκαν – ιδιαίτερα επί εποχής Πατούλη-  πάνω από 200 εκ. ευρώ σε άσκοπες μελέτες και έργα βιτρίνας, με μηδενικό αντίκρισμα, ενώ εξοπλισμός δεκάδων εκ. ευρώ, για συλλογή και μεταφορά βιοαποβλήτων (οχήματα και κάδοι), αραχνιάζει σε αποθήκες και αμαξοστάσια των δήμων και του ΕΔΣΝΑ».

100 εκατομμύρια για «το τίποτα»

Το επονομαζόμενο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ), που βρίσκεται μέσα στην εγκατάσταση της Φυλής, είναι η μοναδική Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) στην Αττική.

«Πρόκειται, ίσως, για την πιο σκανδαλώδη υποδομή, η οποία χρειάστηκε δέκα χρόνια για να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει, στοιχίζοντας πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ, παράγοντας “το τίποτα”», σημειώνει το Δυτικό Μέτωπο.

Και αυτό γιατί δέχεται μικρό μέρος των σύμμεικτων αποβλήτων (αυτών που δε θάβονται απευθείας), μαζί με μικρές ποσότητες πράσινων, οργανικών και ανακυκλώσιμων, συνολικά 318.273 τόνους.

Από αυτά οδηγούνται σε ταφή οι 236.738 τόνοι, δηλαδή το 74,38%. Τα ανακτήσιμα (ανακυκλώσιμα υλικά, κομπόστ και τεμαχισμένα κλαδέματα) αντιστοιχούν στο 8%, ενώ τα καύσιμα υλικά (SRF), με το ζόρι, στο 1%.

Η «βραδυφλεγής» βόμβα της χωματερής στη Φυλή

Η εγκατάσταση στη Φυλή «υποδέχεται» το 94,32% των σκουπιδιών της Αττικής, από τα οποία θάβεται το 89,54%.

Συνυπολογίζοντας και άλλες δραστηριότητες διαχείρισης στην ευρύτερη περιοχή, το Δυτικό Μέτωπο εκτιμά ότι πάνω από το 96% των ΑΣΑ καταλήγουν στη Δυτική Αττική.

Η εγκατάσταση στη Φυλή λειτουργεί από τη δεκαετία του 1960 και, εκτός από τη μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης -κατ’ ευφημισμό ΧΥΤΑ- και το ΕΜΑΚ, περιλαμβάνει και πολλές άλλες εγκαταστάσεις, όπως τις δύο εγκαταστάσεις επεξεργασίας υγρών αποβλήτων, το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το συλλεγόμενο βιοαέριο της χωματερής, το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα αποτεφρωτήρα υγειονομικών αποβλήτων, καθώς και διάφορες φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις του δήμου Φυλής, πάνω στα θαμμένα.

Η χωματερή, υπολογίζεται ότι έχει δεχτεί γύρω στους 150 εκ. τόνους σκουπιδιών, έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη -καθώς έχει εξαντλήσει τη χωρητικότητά της-  και απειλείται με κατάρρευση.

«Η εγκατάσταση, στο σύνολό της, αποτελεί χρόνια πηγή ρύπανσης του αέρα, του εδάφους και του υπεδάφους της ευρύτερης περιοχής, με ανυπολόγιστες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Μόνη λύση αποτελεί το άμεσο και οριστικό κλείσιμο της εγκατάστασης, στο σύνολό της», επισημαίνει το Δυτικό Μέτωπο.

Ο Χαρδαλιάς και τα πολιτικά παιγνίδια

Ο Νίκος Χαρδαλιάς, άλλοτε εξαιρετικά προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης, δεν τα πάει καλά τα τελευταία 1-2 χρόνια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που φρόντισε να τον «κοντύνει» όταν θεώρησε ότι οι φιλοδοξίες του είναι μεγάλες και αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που τον άδειασε και δεν τον ενέκρινε για υποψήφιο πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ), επιλέγοντας άλλον «γαλάζιο», τον Γιώργο Χατζημάρκο.

Η τακτική του Χαρδαλιά από τότε ήταν να περιορίζεται στα της περιφέρειας αλλά όχι στα κρίσιμα ζητήματα όπως είναι η διαχείριση των σκουπιδιών. Εξ ου και τα τραγικά για τους κατοίκους της Αττικής αποτελέσματα της απαράδεκτης διαχείρισης που έχει οδηγήσει σε κατάρρευση της ανακύκλωσης και στο θάψιμο των σκουπιδιών στη Φυλή.

Όταν έφτασε στην περιφέρεια Αττικής η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το εργοστάσιο καύσης, ο Χαρδαλιάς αποφάσισε να εμφανιστεί αντίθετος και μάλιστα υιοθετώντας υψηλούς τόνους.

Η τακτική Χαρδαλιά ήταν όχι να πει νέτα σκέτα δεν θέλουμε την καύση σκουπιδιών αλλά να πει την θέλουμε με άλλο τρόπο. Δηλαδή, δεν εμφανίστηκε αντίθετος στην καύση αλλά στον τρόπο με τον οποίο δρομολογείται.

Όπως είπε στη σχετική συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Αττικής, η συζήτηση για την καύση μπορεί να ανοίξει μόνον αφού επιτευχθεί ανακύκλωση 60%-70% ενώ τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας μιας νέας αρχιτεκτονικής για την ανακύκλωση.

 «Πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς πολλές μελέτες – έχουν διατεθεί 78 εκατ. ευρώ τα τελευταία δέκα χρόνια σε μελέτες για το θέμα των σκουπιδιών και το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Το ζήτημά μας δεν είναι η καύση, αλλά το πώς λειτουργεί ως αποπροσανατολιστικό άλλοθι για να μην κάνουμε αυτά που έπρεπε να έχουμε κάνει εδώ και δεκαετίες», είπε ο Νίκος Χαρδαλιάς κάνοντας επί της ουσίας τον σχολιαστή των γεγονότων.

Και λέμε σχολιαστής των γεγονότων αφού ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ο Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Αττικής, ο «γαλάζιος» Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) πιστοποιήθηκε από την Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) στις 31 Ιουλίου 2025 καθώς είχε αποτύχει στην πρώτη αξιολόγηση αφού είχε καταθέσει «κενό φάκελο» χωρίς καν τον ισολογισμό του 2023. Και χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος για να πιστοποιηθεί.

Μόνο που τα σκουπίδια δεν είναι για πολιτικά παιγνίδια και εσωκομματικές κόντρες. Κι αν κάποιος θεωρεί ότι είναι μεγάλο επίτευγμα  εν έτει 2025 η Αττική να ανακυκλώνει, να ανακτά μόλις το 7,55% των σκουπιδιών της, τη στιγμή που παίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, τότε το μέλλον μας είναι εξαιρετικά δυσοίωνο.

neostrategy.gr