Η υψωμένη γροθιά του Κώστα Γαλανόπουλου, με το πένθος στο χέρι, μπροστά σε μία κερκίδα νεοναζιστών, σε μία εποχή που πολλοί σιωπούν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, μπορεί να μην είναι αρκετή να αλλάξει το κόσμο. Στέλνει όμως ένα δυνατό μήνυμα, ότι ο φόβος και η τρομοκρατία δε θα περάσει. Κι αυτό δεν είναι λίγο.

Μετά τη στυγνή δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ψηφίστηκε ο Νόμος 4908/2022, ο οποίος προβλέπει (άρθρο 4) ότι, για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας με δόλο (άρθρο 299 Π.Κ.), της θανατηφόρας σωματικής βλάβης (άρθρο 311 Π.Κ.), της βαριάς σωματικής βλάβης (άρθρο 310 Π.Κ.), της επικίνδυνης σωματικής βλάβης (άρθρο 309 Π.Κ.), της σωματικής βλάβης (άρθρο 308 Π.Κ.), της συμπλοκής (άρθρο 313 Π.Κ.), της έκρηξης (άρθρο 270 Π.Κ.), της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικών και εμπρηστικών υλών (άρθρο 272 Π.Κ.), της εκβίασης (άρθρο 385 Π.Κ.), της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας (άρθρο 378 Π.Κ.), της παράνομης οπλοφορίας και οπλοκατοχής κατά τους ορισμούς του ν. 2168/1993 (Α΄ 147) και των άρθρων 20, 22 παρ. 2 περ. α), β) και γ) και 23 του ν. 4139/2013 (Α΄ 74), αν φέρονται να έχουν τελεστεί στο πλαίσιο λειτουργίας της λέσχης οπαδών, αναστέλλεται η άδεια λειτουργίας της λέσχης για χρονικό διάστημα από έναν (1) μέχρι δώδεκα (12) μήνες, κατόπιν απόφασης της αρμόδιας αστυνομικής αρχής και σφραγίζονται το γραφείο και το εντευκτήριο της λέσχης.

Προβλέπεται επίσης, ότι αν τα μέλη της λέσχης οπαδών που διώκονται ποινικά είναι ταυτόχρονα και μέλη παραρτήματός της, αναστέλλεται για το ίδιο χρονικό διάστημα η άδεια λειτουργίας του γραφείου και του εντευκτηρίου του παραρτήματος και σφραγίζονται το γραφείο και το εντευκτήριο του παραρτήματος. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, που αφορούν ιδίως σε παραβατικότητα από μεγάλο αριθμό μελών ή σε τέλεση κακουργηματικής πράξης, οι σχετικές άδειες ανακαλούνται και δεν επιτρέπεται να εκδοθεί νέα άδεια για τουλάχιστον δύο (2) έτη». Προσοχή: ο νόμος αναφέρεται σε ποινική δίωξη, όχι σε καταδίκη.

Άρα, ο νόμος υπάρχει από το 2022. Δε χρειάζεται να ψηφιστούν νέα μέτρα.

Περιμένουμε λοιπόν, την αναστολή της άδειας λειτουργίας της λέσχης οπαδών εκείνης της ελληνικής ομάδας, τα μέλη της οποίας συνελήφθησαν και διώκονται για τα ανωτέρω αδικήματα, επειδή συνεργάστηκαν με τους Κροάτες χούλιγκαν, για να πάνε να σκορπίσουν τον τρόμο και το θάνατο στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Έχουν περάσει πάνω από δέκα ημέρες από εκείνη την αποφράδα ημέρα. Έχει ξεκινήσει κανονικά η αγωνιστική δραστηριότητα και στα γήπεδα συρρέουν φίλαθλοι. Ανάμεσά τους είναι και γονείς που πάνε στο γήπεδο, με τα παιδιά τους. Κατά πάσα πιθανότητα, με ευθύνη του Ελληνικού Κράτους, βρίσκονται στον ίδιο χώρο, με αυτούς που οργάνωσαν τη φονική επιδρομή. Αρκεί αυτή η απλή διαπίστωση, για να αποδείξει ότι τίποτα δεν άλλαξε και η εγκληματική αμέλεια εξακολουθεί να υφίσταται και μάλιστα υπό την επικοινωνιακή αιγίδα του Πρωθυπουργού και των αρμοδίων Υπουργών.

Γκουαρντιόλα αντί του Πρωθυπουργού…

Δέκα ημέρες μετά το θλιβερό γεγονός, θα περίμενε η ελληνική κοινωνία να ακούσει από έναν υπεύθυνο Πρωθυπουργό, την άποψή του για τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Ο κος Μητσοτάκης μίλησε για «οπαδική βία». Επομένως, όχι μόνο δε μας είπε πού οφείλεται το πρόβλημα, αλλά δεν το περιέγραψε καν, σε όλη τη διάστασή του. Ευτυχώς, οι ποδοσφαιρόφιλοι, την ίδια ημέρα, περιμένοντας να δούμε τον τελικό του Σούπερ Καπ, ακούσαμε τις δηλώσεις του προπονητή της Μάντσεστερ Σίτι, σχετικά με τη βία και το ρατσισμό:

«Φταίει η κοινωνία, δεν είναι ένα πρόβλημα του ποδοσφαίρου. Ο ρατσισμός και η βία δεν είναι προβλήματα του ποδοσφαίρου, είναι κοινωνικά. Ο ρατσισμός είναι παντού, η βία είναι παντού. Γιατί; Γιατί η διαφορά του πλούσιου με τον φτωχό είναι πολύ μεγάλη. Δεν υπάρχει η μεσαία τάξη για να ισορροπήσει την κατάσταση».

Τον αγώνα παρακολούθησε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σίγουρα ο Γκουαρντιόλα καταλαβαίνει πολύ περισσότερο ποδόσφαιρο από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις και των δύο όμως, προκύπτει ότι ο Γκουαρντιόλα καταλαβαίνει πολλά περισσότερα για το τί συμβαίνει γύρω του, από ό,τι ο Μητσοτάκης.

Το πρόβλημα είναι είναι, ότι ο δεύτερος, έχει και τη θεσμική υποχρέωση να εξασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη. Και μάλιστα, οφείλει να το πράξει, χωρίς να περιορίζει τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών της χώρας της οποίας ηγείται. Για να γίνει αυτό, απαιτείται να αντιληφθεί το πρόβλημα εγκαίρως, στην πλήρη διάστασή του. Η αναφορά στην έννοια της «οπαδικής βίας», προφανώς δείχνει ότι ο κος Μητσοτάκης το μόνο που ξέρει από ποδόσφαιρο, είναι να πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Δεν είναι ο μόνος. Σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα υπάρχει αντίστοιχη νοοτροπία. Γι’ αυτό, άλλωστε και η βία, οπαδική και μη δεν καταπολεμήθηκε από καμία πτέρυγα του πολιτικού φάσματος.

Ο Γκουαρντιόλα είναι ένας σπουδαίος ποδοσφαιράνθρωπος, που, αν μη τί άλλο, αγαπάει τον αθλητισμό, λατρεύει το ποδόσφαιρο και βγάζει δεκάδες εκατομμύρια από αυτό. Με τις δηλώσεις του αποδεικνύει ότι προϋπόθεση για να υπάρξουν αυτά που αγαπάει, είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο. Με αφετηρία τη στοιχειώδη κοινωνική δικαιοσύνη και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Απαγόρευση Αντισυνταγματική και επικίνδυνη

Η απαγόρευση της λειτουργίας των συνδέσμων οπαδών εκτός από αντισυνταγματική είναι και επικίνδυνη. Στο βαθμό που οι λέσχες λειτουργούν στο πλαίσιο της νομιμότητας, γιατί θα πρέπει να παρέμβει η Πολιτεία για να τις καταργήσει; Αν το Κράτος δεν παρεμβαίνει για να κλείσει εκείνους τους συνδέσμους που λειτουργούν ως εγκληματικές οργανώσεις, με πρόσχημα την οπαδική πίστη, γιατί θα πρέπει να κλείσουν ακόμα και εκείνες που είναι απολύτως νόμιμες και δεν έχουν καμία σχέση με τα επεισόδια; Με την ίδια λογική, επειδή ολιγώρησε η ΕΛ.ΑΣ να σταματήσει το κομβόι των Κροατών χούλιγκανς, θα πρέπει να απαγορευθεί η κυκλοφορία στις Εθνικές Οδούς.

Φαίνεται ότι, το μοντέλο της καραντίνας, που επιβλήθηκε την περίοδο της πανδημίας covid, αρχίζει να εφαρμόζεται και σε άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Μήπως, βολεύει την παρούσα Κυβέρνηση (ή ενδεχομένως και επόμενες) να κυβερνά με ανθρώπους κλεισμένους στα σπίτια τους;

Τί χτυπάει ο φασισμός και τί απαντάει η Κυβέρνηση

Το δολοφονικό χτύπημα στη Νέα Φιλαδέλφεια φαίνεται να έπληξε την ΑΕΚ. Όμως δεν έπληξε μόνο αυτήν. Ο στόχος των νεοναζί ήταν να πλήξουν τη νέα καθημερινότητα που διαμορφώθηκε στην περιοχή, με την οικοδόμηση του νέου γηπέδου. Εκεί που κάποτε υπήρχε λάσπη και χώμα, σήμερα υπάρχει ένας όμορφος χώρος αναψυχής, που σε λίγο καιρό, με την ολοκλήρωση και των Μουσείων, θα γίνει και χώρος Μνήμης, Ιστορίας και Πολιτισμού. Αυτό δεν αφορά μόνο την ΑΕΚ, αλλά τη βελτίωση της ζωής χιλιάδων ανθρώπων.

Αυτό ενοχλεί το φασισμό, που παρεμβαίνει για να σταματήσει αυτή τη νέα πραγματικότητα. Στο μυαλό του Πρωθυπουργού και των συν αυτώ, όπως και στο μυαλό ενός μεγάλου φάσματος του πολιτικού συστήματος, αυτή η διάσταση δεν υπάρχει. Ούτε, φυσικά, υπάρχει η υποψία ότι τη βία τη γεννούν οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, όπως λέει ο Γκουαρντιόλα.

Το τραγικό περιστατικό της Νέας Φιλαδέλφειας είναι μόνο ένα από τα πολλά δείγματα παρόμοιων επιθέσεων και δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά πολλές πτυχές της καθημερινότητας. Η ελληνική κοινωνία φαίνεται να έχει αφεθεί μόνη της σε αυτή την επίθεση. Κάπου εκεί, έρχονται οι άνθρωποι του αθλητισμού να σηκώσουν το βάρος της συμπαράστασης και της αντίδρασης.

Στο πλαίσιο της πρωτοφανούς αδιαφορίας των αρμοδίων φορέων, μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή, η ΑΕΚ πήγε να παίξει στην Κροατία απροστάτευτη. Στις προκλητικές δηλώσεις των ανώτατων πολιτειακών και πολιτικών παραγόντων της Κροατίας, η απάντηση της Ελληνικής Κυβέρνησης ήταν και καθυστερημένη και ανεπαρκής. Η μόνη συμπαράσταση που είχε η αποστολή της ομάδας ήταν από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που ενοχλείται από την αδικία.

Μετά το τέλος του αγώνα, ο Ματίας Αλμέιδα, προπονητής της ΑΕΚ, το πρώτο που είπε ήταν:

«όσο υπάρχει αδικία, αυτή η ομάδα θα συμπεριφέρεται έτσι».

Έδειξε να γνωρίζει πολύ καλά, ίσως καλύτερα από τον καθένα, όχι μόνο την ιστορία της ομάδας που εκπροσωπεί, αλλά και το πόσο βαθιά πλήγωσε και την ίδια και την ελληνική κοινωνία η δολοφονία του δύστυχου φιλάθλου της ομάδας.

Εν τέλει, αυτός είναι ο αθλητισμός: εκεί που όλα δείχνουν να είναι αφημένα στην τύχη τους, εκεί που κανένας δε δείχνει κανείς ικανός (ή δε θέλει) να σταματήσει τις ορδές των βαρβάρων, εκεί που η επίσημη Πολιτεία αντιμετωπίζει εντελώς επικοινωνιακά και προσχηματικά το κρίσιμο ζήτημα της βίας και του φασισμού, έρχονται οι άνθρωποί του (Γκουαρντιόλα, Αλμέιδα) να χτυπήσουν το καμπανάκι και να επισημάνουν πού βρίσκεται το κακό και ποιες είναι οι ρίζες του. Και κυρίως, έρχονται να δείξουν το δρόμο της αντίδρασης.

Η υψωμένη γροθιά του Κώστα Γαλανόπουλου, με το πένθος στο χέρι, μπροστά σε μία κερκίδα νεοναζιστών, σε μία εποχή που πολλοί σιωπούν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, μπορεί να μην είναι αρκετή να αλλάξει το κόσμο. Στέλνει όμως ένα δυνατό μήνυμα, ότι ο φόβος και η τρομοκρατία δε θα περάσει. Κι αυτό δεν είναι λίγο.

Κώστας Καρβουναρίδης – Δικηγόρος – Διεθνές Μάστερ Αθλητικού Δικαίου και Μάνατζμεντ / Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Σπουδών – CIES –FIFA

ieidiseis.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις