Σε… βαθιά κατάψυξη το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Ο παρουσιαστής Γιώργος Λιάγκας κοιτούσε χθες το κινητό του σε ζωντανή μετάδοση και περιέγραφε, σοκαρισμένος, φωτογραφίες του 53χρονου Μίχου να βιάζει τη 12χρονη. Πώς είναι δυνατόν να βρέθηκε μέρος του ενοχοποιητικού υλικού που διαχειρίζεται η Αστυνομία υπό τον Τάκη Θεοδωρικάκο στο κινητό οποιουδήποτε δημοσιογράφου ή πολίτη; Αν ισχύουν όσα μετέδωσε ο Λιάγκας, τότε ο υπουργός του Προστασίας του Πολίτη θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί από τη θέση του.

Αντίθετα, όποιος άκουγε χθες το μεσημέρι τις «συντονισμένες» δηλώσεις του Τάκη Θεοδωρικάκου και του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την ασφάλεια θα νόμιζε ότι ζει σε άλλη χώρα. Ο πρώτος, ως καθ’ ύλην αρμόδιος για τη δημόσια τάξη, κόμπαζε ότι «η έρευνα σε όλες τις υποθέσεις θα φτάσει μέχρι τέλους, μέχρι να συλληφθούν όλοι οι δράστες. Είναι ζήτημα Δικαιοσύνης. Ιδιαίτερα σε υποθέσεις δολοφονιών». Ο δεύτερος, ως επικεφαλής του κυβερνητικού έργου, έστειλε… μήνυμα ότι «κανένα σοβαρό έγκλημα δεν θα μείνει στο σκοτάδι».

Τα γεγονότα, όμως, διαψεύδουν ακόμα μία φορά το κυβερνητικό αφήγημα. Τα τελευταία 3,5 χρόνια οι επιδόσεις του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι φτωχές. Η κοινή γνώμη όχι μόνο δεν επιβραβεύει τον χθεσινό… αυτοθαυμασμό του κ. Θεοδωρικάκου, αλλά θυμώνει, επειδή προκαλούν τη νοημοσύνη της.

Τα δεδομένα είναι σκληρά και αμείλικτα τόσο για τον νυν υπουργό Προστασίας του Πολίτη όσο και για προκάτοχό του Χρυσοχοΐδη. Η πραγματικότητα διαψεύδει όσα ειπώθηκαν χθες περί εξιχνίασης σοβαρών εγκλημάτων.

1.   Ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ δολοφονήθηκε τον Απρίλιο του 2021. Ενάμιση χρόνο μετά δεν έχει παρουσιαστεί καμία πρόοδος από τις έρευνες. «Μαθαίνω ότι η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, αλλά από φήμες» δήλωσε η απεγνωσμένη σύζυγος του αστυνομικού ρεπόρτερ πριν από έναν μήνα.

2.   Τον Ιούλιο του 2020 ο δημοσιογράφος Στέφανος Χίος δέχτηκε δύο σφαίρες στον λαιμό και στο στήθος. Το θύμα της επίθεσης έχει κάνει πολλάκις καταγγελίες για την αναποτελεσματικότητα των ερευνών. Εδώ και πάνω από δύο χρόνια δεν υπάρχει καμία εξέλιξη. Ο Θεοδωρικάκος δεν βρήκε χθες λόγο να απολογηθεί για καμία από τις δύο περιπτώσεις ένοπλων επιθέσεων σε δημοσιογράφους, με έναν νεκρό κι έναν τραυματία. Κι ας πιέζει και η Ε.Ε.

3.   Οσον αφορά τα «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» στον κόσμο της νύχτας, ο κατάλογος εκθέτει κι άλλο την κυβέρνηση. Τον Απρίλιο του 2022 ο Γιάννης Σκαφτούρος, «βαρύ» όνομα της ελληνικής μαφίας, «γαζώθηκε» στο εξοχικό του από τέσσερα άτομα. Τον Μάιο στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. έλεγαν στον Τύπο ότι είναι κοντά στην εξιχνίαση. Μέχρι σήμερα κανένας από τους δράστες δεν έχει καν εντοπιστεί.

4.   Τον Μάιο 2021 ο παλαίμαχος πυγμάχος της ΑΕΚ και άνθρωπος της νύχτας Μιχάλης Καπίρης εκτελέστηκε από δύο άτομα στη Νέα Ιωνία. Οι δράστες δεν έχουν συλληφθεί.

5.   Τον ίδιο μήνα δολοφονήθηκε με καλάσνικοφ στη Βάρη ο πυγμάχος -και παίκτης ριάλιτι- Τάσος Μπερδέσης. Οι δράστες δεν έχουν βρεθεί.

6.   Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Χάρης Κοντογιώργης, που είχε ως μέντορα τον εκτελεσθέντα Καπίρη, δολοφονήθηκε από ένα άτομο που δεν φορούσε καν κουκούλα, αλλά μάσκα για τον κορονοϊό. Κανένα νέο από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Τα τελευταία τρία τέσσερα χρόνια, εκτός των προαναφερθέντων εγκλημάτων, ανεξιχνίαστες παραμένουν και οι δολοφονίες των Γ. Λίτσα, Μ. Καραγιάννη, Π. Σιτοκωνσταντίνου, Β. Γρίβα, Κατερ. Αναγνωστάκη, Δ. Καπετανάκη, Κ. Ασημακόπουλου, Δ. Μάλαμα, Γ. Μήτσου, όπως και του πρώην αστυνομικού των ΕΚΑΜ Σ. Παπαχρήστου. Τα μοναδικά «συμβόλαια θανάτου» που έχουν εξιχνιασθεί είναι εκείνα του επιχειρηματία Γιάννη Μακρή και ενός επιχειρηματία από τη Ζάκυνθο.

Για ποιες ακριβώς υποθέσεις που φτάνουν μέχρι τέλους και για ποιες συλλήψεις δραστών έκανε λόγο χθες ο Τάκης Θεοδωρικάκος; Τι απάντηση έχει, για παράδειγμα, να δώσει στη σύζυγο του Καραϊβάζ;

Και τι επιτυχίες, τέλος πάντων, έχει να επιδείξει ο πρώην δημοσκόπος, που έχει κάνει περατζάδα απ’ όλα τα κόμματα ως πολιτικός, στις συγκεκριμένες υποθέσεις δολοφονιών που είτε συνέβησαν επί ημερών του είτε τις παρέλαβε «ζεστές» προς επίλυση από τον Χρυσοχοΐδη; Κι επειδή αυτοθαυμάστηκε χθες και ο πρωθυπουργός, τι ακριβώς έχουν κάνει οι «κοριοί» της ΕΥΠ του Μητσοτάκη για να συμβάλουν στις έρευνες με δικαιολογημένες και επιβεβλημένες, αυτή τη φορά, παρακολουθήσεις; Ή η πρωθυπουργική ΕΥΠ είναι μόνο για να υποκλέπτει τον Ανδρουλάκη, μη τυχόν και νικήσει στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ και χαλάσει ο μετεκλογικός γάμος με τη Ν.Δ.;

Ακόμα και στην πρόσφατη υπόθεση που συγκλονίζει το πανελλήνιο, με το 12χρονο κορίτσι που έπεσε θύμα βιασμού κατ’ εξακολούθηση, πέρα από τη χθεσινή εξέλιξη, τα ερωτήματα είναι περισσότερα από τις απαντήσεις. Και μόνο το γεγονός ότι η καταγγελία έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου, ενώ η φρικιαστική υπόθεση δημοσιοποιήθηκε έναν μήνα μετά προκαλεί εύλογες απορίες.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι ειδικά στις περιπτώσεις του Λιγνάδη, του πιλότου Αναγνωστόπουλου, όσο και του Μίχου -με τους συνενόχους του- δόθηκε χρόνος στους δράστες να «σκεπάσουν» όσα προλαβαίνουν. Αδιαφορώντας αν αυτό γίνεται μπροστά σε 20.000.000 μάτια, ωθώντας έτσι την κοινή γνώμη να υποθέσει ότι το κόστος της κοινωνικής κατακραυγής είναι απείρως πιο ασήμαντο από το όφελος ενός «νερώματος» των ερευνών.