Με χρυσά κουτάλια τρώνε ιδιώτες από τις Ένοπλες Δυνάμεις, καταγγέλλει ο πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), η οποία είναι νευραλγικής σημασίας για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ).

Ο ίδιος, επίσης, σε έκθεσή του, καταθέτει τις δικές του απόψεις για τα προβλήματα που παρουσιάζονται με τα πυροσβεστικά αεροσκάφη, τα ελικόπτερα Super Puma, τα οποία χρειάστηκαν στις πλημμύρες, αλλά ελάχιστα ήταν επιχειρησιακά από τα 12 που υπάρχουν συνολικά, καθώς και για την απαράδεκτη κατάσταση με τα μεταγωγικά αεροσκάφη των Ενόπλων Δυνάμεων, C-130, από τα οποία επιχειρησιακά είναι απειροελάχιστα.

Στην ΕΑΒ

Ενδιαφέρον είναι ότι στις 14 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με πληροφορίες, στην ΕΑΒ θα βρεθούν ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Αντώνης Οικονόμου, καθώς και ο «σύμβουλος» του υπουργού, Νίκου Δένδια, Πάνος Κυριακόπουλος.

Ο τελευταίος φέρεται να ανήκει στον κύκλο της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ήταν πρώην πρόεδρος της ΕΤΙΗΣΕΕ (Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας), καθώς επίσης, ανώτατο στέλεχος της Motor Oil και της ΕΛΑΚΤΩΡ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, με απόφαση του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, του είχε απονεμηθεί η ιδιότητα του Εφέδρου Αξιωματικού βαθμού Ταξιάρχου (!). Τώρα, εάν και τι σχέση μπορεί να έχει με την πολεμική βιομηχανία της χώρας, παραμένει αδιευκρίνιστο.

Μετά την αποχώρηση Χαρδαλιά από υφυπουργός Άμυνας, η αρμοδιότητα για τις αμυντικές βιομηχανίες της χώρας, φέρεται, σύμφωνα με έντονη φημολογία, να έχει μεταφερθεί στον κ. Αντώνη Οικονόμου.

Να σημειωθεί πως, ανέκαθεν, αυτή η αρμοδιότητα ανήκε σε υφυπουργό.

Κοινό μυστικό είναι, πάντως, ότι ο Ν. Χαρδαλιάς ουδόλως ασχολήθηκε με αυτό το -κρίσιμο για την εθνική άμυνα- αντικείμενο.

Βαρύτατες αιχμές

Σε βαρύτατες κατηγορίες σε βάρος της κυβέρνησης και της τοποθετημένης διοίκησης της ΕΑΒ, προβαίνει ο πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στην εταιρεία, η οποία είναι νευραλγικής σημασίας για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ). Ειδικότερα, ο κ. Νίκος Καπίρης, πρόεδρος της ΣΕΕΑΒ, σημειώνει ότι είναι «σκάνδαλο οι απευθείας αναθέσεις έργου της κρατικής ΕΑΒ» και καταγγέλλει ότι «με χρυσά κουτάλια τρώνε Έλληνες και ξένοι ιδιώτες από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις».

Διάλυση

Αναλυτικά, ο κ. Νίκος Καπίρης, πρόεδρος της ΣΕΕΑΒ υποστηρίζει τα εξής:

«Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία Α.Ε. ιδρύθηκε με τον νόμο 43/1975 επί Νέας Δημοκρατίας, ως όραμα του τότε πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σκοπός λειτουργίας της κρατικής επιχείρησης η ΄΄κάλυψη των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων και λοιπών δημοσίων υπηρεσιών, ως και η παροχή υπηρεσιών σε τρίτους, στον τομέα της συντηρήσεως, επισκευής και κατασκευής αεροσκαφών και εν γένει αεροδιαστημικού υλικού΄΄.

Η ειρωνεία είναι πως μετά από 48 συναπτά έτη, έρχεται η σύγχρονη Νέα Δημοκρατία για να διαλύσει αυτό το όραμα που υλοποιήθηκε από τον ΄΄Εθνάρχη΄΄ και μάλιστα με απροκάλυπτες και επαίσχυντες διαδικασίες. Η προσπάθεια ξεκίνησε αμέσως, με την ανάληψη καθηκόντων διακυβέρνησης το έτος 2019 και συνεχίζεται λυσσαλέα, μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, με μεθοδικότητα και ανθελληνικό μένος.

Εθνικό ρεζιλίκι – απαξίωση

Κάθε ενέργεια και απόφαση που έχει ληφθεί για την εταιρία κατά τα τελευταία έτη, αποδεικνύει τον υφέρποντα σκοπό, αναδεικνύει όμως παράλληλα και τα σφάλματα διαχείρισης, που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια, σε άλλο ένα εθνικό ρεζιλίκι.

Τα πάντα θυσία στον βωμό της πολυπόθητης ιδιωτικοποίησης. Από που να το πιάσει και που να το αφήσει κανείς. Η απαξίωση των προγραμμάτων που αφορούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, είναι εμφανέστατη σε όλα τα επίπεδα και μάλιστα δίχως να υφίσταται ολοκληρωμένη και τελεσίδικη απόφαση για την επένδυση της Lockheed Martin στην ΕΑΒ. Και όμως, όλα λειτουργούν σαν αυτή να έχει γίνει, παρόλο που τα γεγονότα και οι φήμες μιλούν για πρύμνα ανάκρουση των Αμερικάνων.

Κάθε πρόσληψη που έχει γίνει στην EAB εδώ και οχτώ χρόνια, είχε ως σκοπό την στελέχωση των παραγωγικών τμημάτων όπου εμπλέκεται η LM.

Κάθε επένδυση σε κτιριακές εγκαταστάσεις, αγορά εξοπλισμού, συντήρηση, ή βελτίωση, έχει να κάνει αποκλειστικά με αυτά τα συγκεκριμένα προγράμματα: Κατασκευαστικό F-16 & C-130J, αναβάθμιση P-3 & F-16 Viper.

Κάθε παραγγελία αεροπορικού υλικού καθώς και οι σχετικές αποπληρωμές, λαμβάνουν απόλυτη προτεραιότητα, εφόσον αφορούν σε αυτά τα έργα. Για τις υπόλοιπες όμως δραστηριότητες, που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και ιδιαίτερα την Πολεμική μας Αεροπορία, δυστυχώς δεν ισχύουν τα ίδια. Όλα αυτά έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Νοοτροπία που αγγίζει τα όρια της προδοσίας. Ή μήπως αυτά τα όρια έχουν ξεπεραστεί;

Παράνομες διαδικασίες

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και έτσι έπρεπε με συνοπτικές και παράνομες διαδικασίες, οι ΕΔ της χώρας να απογαλακτιστούν από την ΕΑΒ. Και για να γίνει αυτό, χωρίς να προκληθούν τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη, θα έπρεπε πρώτα η εταιρία να απαξιωθεί έντεχνα, ώστε να διασυρθεί και να εμφανιστεί στα μάτια της κοινής γνώμης, ως άλλη μία προβληματική κρατική επιχείρηση, που ρημάζει τα λεφτά του λαού. Κλασσική τακτική που ακολουθεί κάθε μπανανία-τσιράκι των συμφερόντων, σε αυτόν τον κόσμο.

Έτσι, αφού προετοιμάστηκε κατάλληλα το κλίμα και δίχως να υπάρξουν σχετικές αναφορές από τα ευρείας αποδοχής ΜΜΕ, η κυβέρνηση παρέδωσε έργο της εταιρείας που αφορά στην συντήρηση πτητικών μέσων της ΠΑ, σε ανταγωνίστριες ιδιωτικές εταιρείες, τόσο εγχώριες, όσο και του εξωτερικού. Η «καραμέλα» γνωστή: «Υπήρξαν λόγοι εθνικής ανάγκης».

Τα πολύπαθα C-130

Αλήθεια όμως, ποιο είναι το τίμημα αυτής της πολιτικής για τον Έλληνα φορολογούμενο; Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά:

Η συντήρηση εργοστασιακού επιπέδου, (Programmed Depot Maintenance), για ένα μεταγωγικό C-130 στην ΕΑΒ, στοίχιζε περί τα 1,7 εκ. €, με χρέωση 65 €/εργατοώρα. (Μην υπάρξει παρεξήγηση για τον μισθό των τεχνικών. Αυτός κυμαίνεται από 34 έως 48€, μεροκάματο, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας). PDM, σημαίνει πλήρης αποσυναρμολόγηση, επιθεώρηση, επισκευή και αποκατάσταση ολόκληρου του αεροσκάφους και των εξαρτημάτων του.

Στον αντίποδα, η κυβέρνηση θεώρησε συμφέρον να «χαρίσει» μέρος των εργασιών του προγράμματος των C-130, στην ιδιωτική AMS. Μιλάμε για μία εταιρία που ανήκει σε απόστρατο και ανέλαβε την εκτέλεση μόλις 13 συγκεκριμένων εργασιών, δίχως να φέρει την απαραίτητη πιστοποίηση και με κόστος 58€/εργατοώρα και 1,1 εκ. €/αεροσκάφος. Όχι για συντήρηση PDM, αλλά για 13 εργασίες! Τις υπόλοιπες θα τις κάνει και πάλι η ΕΑΒ… Άλλα δύο C-130, έχουν προωθηθεί στην αντίστοιχη ΕΑΒ της Πορτογαλίας, την γνωστή Ogma. Το κόστος αποκατάστασης και ο χρόνος παράδοσης, δεν έχουν εκτιμηθεί.

Τα ελικόπτερα Super Puma

Πλήρης PDM Super Puma. Κόστος στην ΕΑΒ, περί τα 1 εκ.€. Αρχικά είχαν προωθηθεί σε Ισπανική εταιρία, όπου το κάθε ελικόπτερο έφτασε και ξεπέρασε τα 3 εκ.€. Τώρα και με την απόφαση άλλης μίας βεβιασμένης ανάθεσης, το κράτος έχει στείλει δύο στην Ελβετική Ruag, επειδή εκεί η συντήρηση είναι ακριβότερη… 8 εκ.€ για κάθε ελικόπτερο!

Κάποια επίσης «δωρίστηκαν» σε Ελληνική ιδιωτική εταιρεία, της οποίας την πιστοποίηση για service αφαίρεσε η κατασκευάστρια των Super Puma, Airbus Helicopters.

Πυρκαγιές – πυροσβεστικά

Πάμε στα πολύτιμα πυροσβεστικά CL-214 & 415. Κόστος συντήρησης PDM στην ΕΑΒ, 1,5 εκ.€. Το καλοκαίρι, η κυβέρνηση έστειλε ένα από τον κάθε τύπο στην Γαλλική Sabena, με κόστος 2,5 εκ. €/αεροσκάφος.

Το ΄΄πακέτο΄΄ όμως, δεν περιλαμβάνει την αποκατάσταση ευρημάτων από τις επιθεωρήσεις, αλλά ούτε και την επιδιόρθωση βλαβών. Συμφωνία που αφορά σε αεροσκάφη μισού αιώνα.

Προφανώς το πραγματικό κόστος θα υπερβεί τα 2,5 εκ.€. Και το κερασάκι στην τούρτα. Ομάδα Γάλλων τεχνικών, επισκέφθηκε κρυφά το καλοκαίρι τις εγκαταστάσεις της 112 ΠΜ, όπου εδρεύει κλιμάκιο της ΕΑΒ κατά την αντιπυρική περίοδο, προκειμένου να εκπαιδευτούν από τους ΕΑΒίτες! Κατά τα φαινόμενα, κάπου τα βρήκαν σκούρα.

Τα F-16

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως τα τελευταία τρία χρόνια, εργάζονται με κυβερνητική απόφαση εντός της ΕΑΒ, 150 άτομα, για την ιδιωτική εταιρεία Ελληνικών συμφερόντων, Apella. «Υποστηρίζουν» παραγωγικά το κατασκευαστικό πρόγραμμα των τμημάτων του F-16 και κάνουν χρέη management, (!), στο πρόγραμμα αναβάθμισης των Viper, ενώ εκπαιδεύτηκαν από την ίδια την ΕΑΒ.

Για αυτά τα τρία χρόνια, η Apella αξιώνει να λάβει από την κρατική επιχείρηση 12 εκατ. ευρώ δίχως να υπάρχει υπογεγραμμένη σχετική σύμβαση σε ισχύ.

Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω αναφορές και τα απτά οικονομικά μεγέθη, ας κρίνει ο κάθε νουνεχής Έλληνας εάν υπάρχει λογική πίσω από όλες εκείνες τις ενέργειες θυσίας της κρατικής ΕΑΒ, στον βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων και της σύναψης εφήμερων και ευάλωτων συμμαχιών.

Μόνο και μόνο τα παραπάνω, αναδεικνύουν τον ρόλο της εταιρείας, ως μέσο αποτροπής στην διαφυγή πολύτιμου συναλλάγματος από την χώρα, αλλά και παροχής ποιοτικών υπηρεσιών στις ένοπλες δυνάμεις της πατρίδας μας. Υπάρχει τεράστια διαφορά στα κόστη και στο παραγόμενο έργο, μεταξύ μίας επιχείρησης που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος και μιας άλλης, που ιδρύθηκε μέσα από το αίσθημα του πατριωτισμού.

Και εκεί θα κρίνει η ιστορία και τους ηγέτες που έλαβαν τόσο τις σωστές, όσο και τις λανθασμένες αποφάσεις: Άλλοι αποκαλούνται ΄΄εθνάρχες΄΄ και άλλοι θα χαρακτηριστούν ΄΄δημοπράτες΄΄».

antitheto.gr