Τελικά κύριε Βαρβιτσιώτη θα στείλει η κυβέρνηση τους S-300 στην Ουκρανία ή όχι; – Αδιάβαστος ο αν.υπουργός για το οπλικό σύστημα

Επιεικώς μετεξεταστέος ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Στην προσπάθειά του να μην απαντήσει εάν η κυβέρνηση σκοπεύει να στείλει τους S-300 στην Ουκρανία, είπε ότι το αντιαεροπορικό σύστημα ανήκει στην Κύπρο, ενώ είναι γνωστό ότι ήδη από το 2007 έχει περάσει σε ελληνική ιδιοκτησία.

Απέφυγε να απαντήσει ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης εάν η κυβέρνηση σκοπεύει να στείλει το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα, S-300, το οποίο διαθέτει η Ελλάδα, στην Ουκρανία. Κι αυτό, παρά τη φημολογία του τελευταίου διαστήματος.

Στην προσπάθειά του, όμως, να πείσει ότι η ελληνική κυβέρνηση, και να θέλει, δε μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, έφτασε στο σημείο να πει ότι οι S-300 δεν ανήκουν στη χώρα μας, αλλά στην Κύπρο. Ο αναπληρωτής υπουργός συνελήφθη επιεικώς αδιάβαστος ακόμα και στα βασικότερα. Θα μπορούσε να περιοριστεί σε θέματα αρμοδιότητάς του, του υπουργείου Εξωτερικών. Τι ήθελε και έμπλεκε με τα αμυντικά! Να φροντίζουν τα κυβερνητικά στελέχη να βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό τους προτού μιλήσουν. Αλλιώς, αν δεν ξέρουν, ας σιωπούν.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στον τηλεοπτικό σταθμό, Open, σε ερώτηση που του ετέθη σχετικά με το ενδεχόμενο να δοθούν οι S-300 στην Ουκρανία, ο Μ.Βαρβιτσιώτης απάντησε:

«Οι S-300 ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Βρίσκονται με χρησιδάνειο στην ελληνική πλευρά. Άρα, είναι ακόμα πιο δύσκολο να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο μιας ΝΑΤΟϊκής συνδρομής, εφόσον η Κύπρος δεν είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ».

Κατά τα λοιπά, αφού υπερθεμάτισε της απόφασης Μητσοτάκη για παροχή οπλισμού στην Ουκρανία, επανέλαβε και αυτός ότι «δεν πρόκειται να συμβάλλουμε με οπλικά συστήματα τα οποία είναι απαραίτητα για τη δική μας άμυνα. Αν υπάρχει επιπλέον αίτημα για στρατιωτική συνδρομή, θα εξεταστεί πάντα μέσα στο πλαίσιο της αμυντικής ικανότητας της χώρας».

Εκτός του ότι δεν απάντησε στην ερώτηση, παραποίησε τα πράγματα είτε εκ του πονηρού είτε από άγνοια. Κι αυτό διότι το 2007, οι S-300, από κυπριακή ιδιοκτησία που ήταν, έγιναν ελληνική. Ως εκ τούτου, πουθενά στην υπόθεση διάθεσης ή μη του οπλικού συστήματος στην Ουκρανία δεν «κολλάει» η Λευκωσία.

Ειδικότερα, τον Δεκέμβριο του 2007, δέκα χρόνια αφότου η Κύπρος αναγκάστηκε να δώσει τους S-300 στην Ελλάδα, εξαιτίας των πιέσεων εκ μέρους των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να «αποθηκευτούν» στην Κρήτη, άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς του συστήματος S-300, το οποίο είχε αγοράσει η Κύπρος.

Για τη σύναψη σχετικής συμφωνίας, μάλιστα, είχε μεταβεί στη Λευκωσία ο τότε υπουργός Άμυνας, Ευάγγελος Μεϊμαράκης. Όπως τότε ανέφερε ο κυπριακός Τύπος, «με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, απελευθερώνεται η ροή ανταλλακτικών, καθώς και η άφιξη Ρώσων τεχνικών για να εκσυγχρονίσουν τους S-300.

Οι S-300 βρίσκονται στην Κρήτη από το Μάρτιο του 1999, έπειτα από ένα μυστικό και καλοσχεδιασμένο σχέδιο, για να αποφευχθούν αποσταθεροποιητικές κινήσεις της Άγκυρας, όταν τα πλοία θα περνούσαν τα Στενά των Δαρδανελίων.

Το κόστος αγοράς των S-300 είχε καλυφθεί από την Κύπρο και έναντι αυτού η Ελλάδα κάλυψε το κόστος με την παραχώρηση αντιαεροπορικών και άλλων συστημάτων στην Εθνική Φρουρά, όπως είναι για παράδειγμα οι ΤΟR -ΜΙ, και τα αυτοκινούμενα πυροβόλα SUZANA.

Το συμβόλαιο μεταξύ Κύπρου – Ρωσίας υπεγράφη στις 4/2/1997 εν μέσω απειλών από την Άγκυρα για χτύπημα μόλις εγκατασταθούν. «Ας δοκιμάσουν!» απάντησε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Πριμακόφ. H αλυσίδα των πιέσεων, και των απειλών για τη ματαίωση της εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο έχει πολλούς κρίκους. Τελικά, Αθήνα και Λευκωσία ενέδωσαν στα τέλη του 1998».

antinews.gr