Το πρώτο βραβείο στην κυβερνητική προπαγάνδα

Στην τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ που πραγματοποιήθηκε στις 3 Μαρτίου στο Χόλυγουντ σημειώθηκε μια πολύ μεγάλη παράλειψη. Δεν βραβεύτηκε, αν και μπορούσε, η κυβέρνηση της ΝΔ με το βραβείο Προπαγάνδας. Οι επιδόσεις που σημειώνει καθημερινά σε αυτό το πεδίο είναι υπεραρκετές για να αποτελέσει παγκόσμιο σημείο αναφοράς. Και αυτό δεν αποτελεί καθόλου αστείο.

Τι κάνει λοιπόν η κυβέρνηση με δύο λόγια;

Ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται σε απολογία για μια σειρά πρωτοφανών περιστατικών και καταστάσεων, εφευρίσκει κυριολεκτικά «από το πουθενά» θέματα και τα εισάγει στη δημόσια συζήτηση. Τα θέματα αυτά ιεραρχούνται-από την κυβέρνηση φυσικά- ως μείζονος σημασίας, αποκτούν διαστάσεις που επ’ ουδενί δεν διαθέτουν στην πραγματικότητα και επιβάλλονται στο δημόσιο λόγο (agenda setting) με τόσο απόλυτο τρόπο, που επισκιάζουν ο,τιδήποτε άλλο απασχολεί την κοινή γνώμη.

Σε αυτή την πολιτική συγκυρία:

Η χώρα βρίσκεται παντελώς στο διεθνές περιθώριο. Παγκόσμιες εξελίξεις σείουν τον πλανήτη αλλά και την περιοχή μας αλλά η Ελλάδα είναι απούσα στις περισσότερες περιπτώσεις.

Βρίσκεται στο προσκήνιο η συγκλονιστική υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών για την οποία η κυβέρνηση βρίσκεται διαρκώς σε δυσχερή θέση.

Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια σαρώνει τα εισοδήματα των πολιτών, ιδίως φυσικά των μεσαίων και χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων.

Η λεηλασία της κοινωνίας μέσω της υπερφορολόγησης δημιουργεί πλεονάσματα από τα οποία δίνονται κυριολεκτικά ψίχουλα σε ομάδες πολιτών σε μια απολύτως πελατειακή λογική.

Τα τιμολόγια του καρτέλ της ενέργειας κινούνται αχαλίνωτα και απολύτως αδικαιολόγητα σε αδιανόητα ύψη χωρίς καμία προστασία των καταναλωτών από το κράτος.

Η αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στην Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση της Ε.Ε. με τον μέσο εργαζόμενο στην Ελλάδα να μπορεί να αγοράσει περίπου τα μισά αγαθά και υπηρεσίες (54%) σε σύγκριση με τον μέσο εργαζόμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οικόπεδα μετατρέπονται σε χωράφια μέσα σε μια στιγμή και η περιφέρεια οδηγείται στον μαρασμό και την ερήμωση.

Η εγκατάλειψη του ΕΣΥ έχει αναγκάσει τους συμπολίτες μας να πληρώνουν για ιδιωτικές δαπάνες υγείας υπερδιπλάσια ποσά από τον μέσο Ευρωπαίο.

Αυτά και άλλα πολλά συνθέτουν την εικόνα μιας χώρας με εξαιρετικά προβληματική κυβέρνηση. Η οποία όμως αναδεικνύεται απίστευτα εφευρετική προκειμένου να διαχειριστεί επικοινωνιακά την πραγματικότητα. Με τρόπο επιστημονικό αναδεικνύει ως κυρίαρχα ζητήματα της κοινωνίας αυτά που η ίδια επιθυμεί, ανεξαρτήτως της βαρύτητας που πραγματικά έχουν, υποβαθμίζοντας τα μείζονα προβλήματα.

Με αφορμή μεμονωμένα επεισόδια που δημιουργούν άγνωστοι (;), η βία στα Πανεπιστήμια γίνεται η μεγάλη είδηση σαν να είναι ο κανόνας, λες και υπάρχει κάποιος που μπορεί στα σοβαρά να την υποστηρίζει και εμφανίζεται η κυβέρνηση σαν η μόνη υπεύθυνη δύναμη που μπορεί να την αντιμετωπίσει. Και όλα αυτά τη στιγμή που η ακραία εγκληματικότητα είναι καθημερινό φαινόμενο στην Αθήνα και αλλού.

Με αφορμή τον σταθμάρχη των Τεμπών προβάλλεται ως αιτία του εγκλήματος και όλων των δεινών της χώρας η απολύτως άσχετη… έλλειψη αξιολόγησης στις κρατικές υπηρεσίες, λες και δεν μετατάχθηκε ρουσφετολογικά ο συγκεκριμένος.

Και, σε συνέχεια του συνειδητού αυτού παραλογισμού η κυβέρνηση θέτει θέμα άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Για ένα θέμα λυμένο εδώ και 115 χρόνια από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, η κυβέρνηση με ένα σμπάρο σημαδεύει δύο τρυγόνια: Από τη μία, την πολυπόθητη άλωση του κράτους ώστε να μην υπάρχει απολύτως κανένα εμπόδιο στην ασυδοσία αφού οι εκβιαζόμενοι υπάλληλοι δεν θα υπηρετούν τους νόμους αλλά τους κομματάρχες. Από την άλλη, και αυτό είναι που μας απασχολεί εδώ, του αντιπερισπασμού με τη δημιουργία «μη θεμάτων» και τη μαζική προβολή τους στη δημόσια συζήτηση, ώστε να αντικαταστήσουν τα θέματα που δεν συμφέρει την κυβέρνηση να συζητούνται.

Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης, η οποία πλέον δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «επικοινωνιακή» αλλά μόνο ως «προπαγανδιστική». Η οποία ασκείται με τρόπο επιστημονικό αλλά και επικίνδυνο, με φαντασία και θράσος, με ωμό επαγγελματισμό και άμετρο κυνισμό.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν της αξίζουν βραβεία: Αν θα είναι Όσκαρ, Νόμπελ, ή Πούλιντζερ μικρή σημασία έχει για την κυβέρνηση που από την πρώτη στιγμή έχει καταστήσει σαφές ότι μέλημά της είναι η επικοινωνία και όχι η ουσία. Όμως να γνωρίζουν οι κυβερνώντες, ότι αυτή η επιχείρηση δημιουργίας ψευδοατζέντας δεν θα πάει μακριά. Μπορεί να φαίνεται ότι προς στιγμήν πετυχαίνει τους στόχους της, όμως ποτέ κανείς δεν γλύτωσε από την αλήθεια.

Εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στα μείζονα διακυβεύματα της εποχής. Οι πολίτες απαιτούν από την προοδευτική αντιπολίτευση πειστικές απαντήσεις για τα πραγματικά προβλήματα και όχι για τις κυβερνητικές επινοήσεις. Σε αυτή την αποστολή οφείλουμε να ανταποκριθούμε με μεγαλύτερη ένταση και γι’ αυτό θα κριθούμε το επόμενο διάστημα.

Γρηγόρης Θεοδωράκης

(Ο Γρηγόρης Θεοδωράκης είναι Αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ)

dnews.gr