Σταθερή στο προκλητικό «blame game» η Τουρκία ενόψει ενδεχόμενων διερευνητικών επαφών

Την γνώριμη και χιλιοειπωμένη, πλέον, επωδό, ότι η Τουρκία θέλει διάλογο, αλλά η Ελλάδα τον αποφεύγει, επανέλαβε για μια ακόμη φορά, κουραστικά, ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, σε δήλωσή του στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet.

Ενώπιον των διεργασιών που συντελούνται, ως όλα δείχνουν, με αμερικανική και γερμανική εμπλοκή, προκειμένου να γίνει το πρώτο βήμα και να ξεκινήσουν οι διερευνητικές επαφές Ελλάδας-Τουρκίας, η Άγκυρα συστηματικά φροντίζει να επιρρίπτει την ευθύνη της -δήθεν- άρνησης του διαλόγου στην ελληνική πλευρά.

Τον χορό σέρνει σε αρκετές περιπτώσεις ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, ενώ συχνά ακολουθεί και υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, με τον Ιμπραήμ Καλίν, τον σύμβουλο του Ταγίπ Ερντογάν και χαρακτηριζόμενο ως το «δεξί χέρι του προέδρου», σε ρόλο, υποτίθεται, διαλλακτικότερου.

Το «παιχνίδι επίρριψης ευθυνών» (blame game) της Αγκυρας αποσκοπεί, αφενός να κρύψει την απροθυμία της να αρχίσει διερευνητικές επαφές με την Αθήνα, και αφετέρου να πείσει ότι η μοναδική διαφορά δεν είναι η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ, όπως υποστηρίζει η Ελλάδα, αλλά ένα «πακέτο προβλημάτων».

Με δεδομένο, πάντως, σύμφωνα τουλάχιστον με τις επίσημες δηλώσεις των Ελλήνων κυβερνητικών παραγόντων, ότι η Αθήνα δεν συζητά τίποτα άλλο πέραν της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, η Αγκυρα επιδιώκει να κερδίσει πόντους «ενοχοποιώντας» έτσι την Ελλάδα έναντι της διεθνούς κοινότητας.

Βέβαια, μένει να φανεί τις επόμενες ημέρες, πιθανώς μετά τις γιορτές, κατά πόσον η Τουρκία είναι έτοιμη να συναινέσει στην έναρξη διερευνητικών επαφών, οι οποίες, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα διαρκέσουν για σημαντικό χρονικό διάστημα. Εξάλλου, είναι αυτή που πρέπει να υποβάλλει πρόταση για ημερομηνία, δεδομένου ότι οι πρώτες επαφές θα γίνουν στην Τουρκία.

Ως γνωστόν, στόχος των διερευνητικών επαφών είναι να συμφωνηθεί η ατζέντα πάνω στην οποία οι δύο πλευρές θα ξεκινήσουν στη συνέχεια τον διάλογο ή θα συμφωνήσουν, τελικώς, να προσφύγουν από κοινού στο διεθνές Δικαστήριο. Βεβαίως, υπάρχουν και «ενδιάμεσα» σενάρια, οπως μονομερείς προσφυγές στη Διαιτησία.

Το «blame game»

Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ, «οργώνει» τις χώρες, όπου η Τουρκία έχει εμπλακεί ανοικτά στρατιωτικά, όπως η Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν, κάνοντας επίδειξη ισχύος, ενδύεται προσωπείο «περιστεράς» και εμφανίζεται ως υπέρμαχος της ειρήνης.

Ετσι, σε ερώτηση της εφημερίδας, Hurriyet, για τις «τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με την ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;», κατά την προσφιλή τουρκική τακτική, καταγγέλει την Ελλάδα ότι είναι αυτή που προκαλεί την ένταση.

«Όλα τα επιχειρήματα που αναφέρει (σ.σ. η Ελλάδα) ως πρόβλημα, τα παράγει η ίδια», είπε. Και προσέθεσε: «Κάνει τα πάντα για να πιέσει την Τουρκία. Η Ελλάδα έχει εκδώσει 49 Navtex τους τελευταίους τρεις μήνες, δραστηριοποιούμενη μόνο σε δύο (σ.σ. περιοχές). Και όταν εμείς λέμε, “ας καθίσουμε να μιλήσουμε”, δεν έρχεται να μας συναντήσει. Πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα (σ.σ. πιθανότατα, εννοεί την ΕΕ και τις ΗΠΑ) και διασπείρει τα ψέματά της».

Βέβαια, ο Ακάρ παραλείπει εντέχνως να αναφέρει πόσες δεκάδες Navtex έχει εκδώσει τους τελευταίους μήνες η Τουρκία και σε πόσες λίγες από αυτές έχει κάνει χρήση, ότι πολλές από τις θαλάσσιες περιοχές που αφορούσαν αυτές οι Navtex δεν είναι καν τουρκική υφαλοκρηπίδα, και βέβαια για τις «βόλτες» που έκοβε ο τουρκικός πολεμικός στόλος, εισβάλοντας ακόμα και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Μόλις προ ημερών, εξάλλου, η Τουρκία εξέδωσε δύο Navtex, μια εκ των οποίων, μάλιστα, είναι ακριβώς εντός περιοχής της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ. Για την ακρίβεια, στο σημείο που συμπίπτει η ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ και η απαράδεκτη, πέραν κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, αλλά και της ίδιας της γεωγραφίας, τουρκο-λιβυκή ΑΟΖ.